Hoofdcategorieën
Home » Forum » Stamcafé » Gooi-het-eruit-topic #12
Gooi-het-eruit-topic #12
CosmicPurple zei op 27 feb 2011 - 12:38:
@Emma: so know that feeling. Ik voel me héél snel bedreigd, en ik ben in het algemeen gewoon graag alleen. Als er dan opeens onbekende mensen opduiken (en zeker alphamale dudes) krijg ik het helemaal. Het is ook heel erg aan me te zien dat ik me nerveus voel en dan gaan ze met een beetje geluk nog wat extra jennen. Daar kan je niks tegen doen, behalve jezelf trainen. Ik push mezelf al sinds mijn 14de zo vaak als ik het aankan in situaties die voor mij heel moeilijk zijn, om te leren wennen aan drukke (bedreigende) omgevingen, en dat helpt echt. Het gaat nooit helemaal weg, maar je leert wel hoe je een minstens even agressieve raak-me-aan-en-ik-ruk-je-ballen-eraf-houding kan aannemen.
En anders wil een zakmes of een pepperspray wel eens helpen.
@Emma: so know that feeling. Ik voel me héél snel bedreigd, en ik ben in het algemeen gewoon graag alleen. Als er dan opeens onbekende mensen opduiken (en zeker alphamale dudes) krijg ik het helemaal. Het is ook heel erg aan me te zien dat ik me nerveus voel en dan gaan ze met een beetje geluk nog wat extra jennen. Daar kan je niks tegen doen, behalve jezelf trainen. Ik push mezelf al sinds mijn 14de zo vaak als ik het aankan in situaties die voor mij heel moeilijk zijn, om te leren wennen aan drukke (bedreigende) omgevingen, en dat helpt echt. Het gaat nooit helemaal weg, maar je leert wel hoe je een minstens even agressieve raak-me-aan-en-ik-ruk-je-ballen-eraf-houding kan aannemen.
En anders wil een zakmes of een pepperspray wel eens helpen.
Mine zei op 27 feb 2011 - 12:57:
Een heel heel heel lang verhaal. Heb je zin om te lezen?
(...)What's up?
Een heel heel heel lang verhaal. Heb je zin om te lezen?
KolaLollie zei op 27 feb 2011 - 12:59:
ikwel. ^^
enikhebaandachtnodig. enikverveelme. enikbenmoe. enik. enikzeur. nevermind.
(...)
Een heel heel heel lang verhaal. Heb je zin om te lezen?
ikwel. ^^
Mine zei op 27 feb 2011 - 13:01:
Oké, ik heb mijn dieptepunt bereikt. Vandaag had ik Zuid- Nederlandse. De laatste in de -15 (judo gaat op gewicht en leeftijd) En ik wilde perse bij de eerste vier komen want dan mocht ik naar het NK. De eerste wedstrijd won ik binnen 4 seconde. De tweede wedstrijd verloor ik nadat ik 3 minuten gewoon had gejudood en 2 minuten golden score (degene die als eerste scoort wint, maakt niet uit welke score) En ie verloor op scheidsrechter beslissing terwijl iedereen vond dat ik had moeten winnen. Daarna moest ik tegen een meisje waar ik zeker van kon winnen. Alleen ik maakte ik een fucking klote misstap en verloor. Ik was kei boos op me eigen en ging dus in een hoekje zitten.(heb BTW woede problemen) Dus toen kwam mijn coache en probeerde me op te vrolijken. Dat lukte niet dus liep ik de zaal uit en de hal in. Daar stond mijn moeder en ik ging zonder iets tegen haar te zeggen tegen een muur zitten. Toen probeerde mijn moeder en mijn coache me alle twee op te vrolijken. En voordat ik wist wat ik deed begon ik met mijn hoofd op de muur achter mij te bonken, die van steen was. Mijn moeder schrok zo erg dat ze me tegen hield anders had ik me eigen een hersenschudding gebonkt. Alleen het gebonk gaf me een fijn gevoel. Hoe dom dat ook klinkt. -.-
Toen moest ik omkleden en zat ik helemaal alleen in de kleedkamer. Nou ik mag van geluk spreken dat ik geen scherpe spullen had of dingen waarmee ik me eigen van het leven kon beroven anders had ik dat gedaan zo boos was ik. Het enigste wat ik had was een judoband en ik wist niet hoe je een goeie galg moest maken. Daar ben ik achteraf wel blij om.
Ik begon me eigen wel te bijten tot dat het begon te bloeden en daarna heb ik me een borstel geslagen en mijn haren er uit getrokken. Ik was zo boos. Toen kwam mijn moeder en vroeg of ik nog een herkansing wilde voor de -17. Ik knikte toen kleintje en begon te huilen omdat ik dacht dat ik mijn moeder had teleur gesteld. En toen was ik ten einde raad en liet ik mijn moeder mijn tand afdrukken zien en zei dat ik hulp wilde. Mijn moeder was daar mee eens en zei dat we die gingen regelen. Toen heb ik me omgekleed en ben stil in de auto gaan zitten. Toen we thuis waren ben ik naar boven gerend en me eigen opgesloten in mijn kamer. Ik heb allemaal zware spullen voor de deur geflikkert zodat hij niet open kan. Ik zit nu nog steeds op mijn kamer en moet me eigen er echt van weer houden om niet iets scherps ofzo te pakken.
(...)
ikwel. ^^
enikhebaandachtnodig. enikverveelme. enikbenmoe. enik. enikzeur. nevermind.
Oké, ik heb mijn dieptepunt bereikt. Vandaag had ik Zuid- Nederlandse. De laatste in de -15 (judo gaat op gewicht en leeftijd) En ik wilde perse bij de eerste vier komen want dan mocht ik naar het NK. De eerste wedstrijd won ik binnen 4 seconde. De tweede wedstrijd verloor ik nadat ik 3 minuten gewoon had gejudood en 2 minuten golden score (degene die als eerste scoort wint, maakt niet uit welke score) En ie verloor op scheidsrechter beslissing terwijl iedereen vond dat ik had moeten winnen. Daarna moest ik tegen een meisje waar ik zeker van kon winnen. Alleen ik maakte ik een fucking klote misstap en verloor. Ik was kei boos op me eigen en ging dus in een hoekje zitten.(heb BTW woede problemen) Dus toen kwam mijn coache en probeerde me op te vrolijken. Dat lukte niet dus liep ik de zaal uit en de hal in. Daar stond mijn moeder en ik ging zonder iets tegen haar te zeggen tegen een muur zitten. Toen probeerde mijn moeder en mijn coache me alle twee op te vrolijken. En voordat ik wist wat ik deed begon ik met mijn hoofd op de muur achter mij te bonken, die van steen was. Mijn moeder schrok zo erg dat ze me tegen hield anders had ik me eigen een hersenschudding gebonkt. Alleen het gebonk gaf me een fijn gevoel. Hoe dom dat ook klinkt. -.-
Toen moest ik omkleden en zat ik helemaal alleen in de kleedkamer. Nou ik mag van geluk spreken dat ik geen scherpe spullen had of dingen waarmee ik me eigen van het leven kon beroven anders had ik dat gedaan zo boos was ik. Het enigste wat ik had was een judoband en ik wist niet hoe je een goeie galg moest maken. Daar ben ik achteraf wel blij om.
Ik begon me eigen wel te bijten tot dat het begon te bloeden en daarna heb ik me een borstel geslagen en mijn haren er uit getrokken. Ik was zo boos. Toen kwam mijn moeder en vroeg of ik nog een herkansing wilde voor de -17. Ik knikte toen kleintje en begon te huilen omdat ik dacht dat ik mijn moeder had teleur gesteld. En toen was ik ten einde raad en liet ik mijn moeder mijn tand afdrukken zien en zei dat ik hulp wilde. Mijn moeder was daar mee eens en zei dat we die gingen regelen. Toen heb ik me omgekleed en ben stil in de auto gaan zitten. Toen we thuis waren ben ik naar boven gerend en me eigen opgesloten in mijn kamer. Ik heb allemaal zware spullen voor de deur geflikkert zodat hij niet open kan. Ik zit nu nog steeds op mijn kamer en moet me eigen er echt van weer houden om niet iets scherps ofzo te pakken.
Hestia zei op 27 feb 2011 - 14:59:
Heftig o.o
(...)
Oké, ik heb mijn dieptepunt bereikt. Vandaag had ik Zuid- Nederlandse. De laatste in de -15 (judo gaat op gewicht en leeftijd) En ik wilde perse bij de eerste vier komen want dan mocht ik naar het NK. De eerste wedstrijd won ik binnen 4 seconde. De tweede wedstrijd verloor ik nadat ik 3 minuten gewoon had gejudood en 2 minuten golden score (degene die als eerste scoort wint, maakt niet uit welke score) En ie verloor op scheidsrechter beslissing terwijl iedereen vond dat ik had moeten winnen. Daarna moest ik tegen een meisje waar ik zeker van kon winnen. Alleen ik maakte ik een fucking klote misstap en verloor. Ik was kei boos op me eigen en ging dus in een hoekje zitten.(heb BTW woede problemen) Dus toen kwam mijn coache en probeerde me op te vrolijken. Dat lukte niet dus liep ik de zaal uit en de hal in. Daar stond mijn moeder en ik ging zonder iets tegen haar te zeggen tegen een muur zitten. Toen probeerde mijn moeder en mijn coache me alle twee op te vrolijken. En voordat ik wist wat ik deed begon ik met mijn hoofd op de muur achter mij te bonken, die van steen was. Mijn moeder schrok zo erg dat ze me tegen hield anders had ik me eigen een hersenschudding gebonkt. Alleen het gebonk gaf me een fijn gevoel. Hoe dom dat ook klinkt. -.-
Toen moest ik omkleden en zat ik helemaal alleen in de kleedkamer. Nou ik mag van geluk spreken dat ik geen scherpe spullen had of dingen waarmee ik me eigen van het leven kon beroven anders had ik dat gedaan zo boos was ik. Het enigste wat ik had was een judoband en ik wist niet hoe je een goeie galg moest maken. Daar ben ik achteraf wel blij om.
Ik begon me eigen wel te bijten tot dat het begon te bloeden en daarna heb ik me een borstel geslagen en mijn haren er uit getrokken. Ik was zo boos. Toen kwam mijn moeder en vroeg of ik nog een herkansing wilde voor de -17. Ik knikte toen kleintje en begon te huilen omdat ik dacht dat ik mijn moeder had teleur gesteld. En toen was ik ten einde raad en liet ik mijn moeder mijn tand afdrukken zien en zei dat ik hulp wilde. Mijn moeder was daar mee eens en zei dat we die gingen regelen. Toen heb ik me omgekleed en ben stil in de auto gaan zitten. Toen we thuis waren ben ik naar boven gerend en me eigen opgesloten in mijn kamer. Ik heb allemaal zware spullen voor de deur geflikkert zodat hij niet open kan. Ik zit nu nog steeds op mijn kamer en moet me eigen er echt van weer houden om niet iets scherps ofzo te pakken.
Heftig o.o
Eliros zei op 27 feb 2011 - 15:02:
@Sarita; wel goed dat je het aan je moeder hebt laten zien.
Maar... heb je jezelf nu nog steeds opgesloten in je kamer?
@Sarita; wel goed dat je het aan je moeder hebt laten zien.
Maar... heb je jezelf nu nog steeds opgesloten in je kamer?
Mine zei op 27 feb 2011 - 15:11:
Nu niet meer. Ik ben net terug van beneden. Ik heb met mijn moeder gepraat en zit nu weer met chips op mijn kamer. Maar dat is omdat mijn moeder beneden een film zit te kijken die ik saai vind.
@Sarita; wel goed dat je het aan je moeder hebt laten zien.
Maar... heb je jezelf nu nog steeds opgesloten in je kamer?
Nu niet meer. Ik ben net terug van beneden. Ik heb met mijn moeder gepraat en zit nu weer met chips op mijn kamer. Maar dat is omdat mijn moeder beneden een film zit te kijken die ik saai vind.
Eliros zei op 27 feb 2011 - 15:12:
Oké. Als je jezelf dan in ieder geval geen pijn meer gaat doen.
Oké. Als je jezelf dan in ieder geval geen pijn meer gaat doen.
xEmma zei op 27 feb 2011 - 15:18:
Het idee van trainen klinkt goed, maar ik ben er zo bang voor sinds een vriendin van mij is aangerand, dat ik betwijfel of ik dat wel durf. Want stel, er gebeurt iets, dan ben ik ook echt zwaar de lul als ik in mijn eentje ben..
En ik weet dat dat juist is waar ik moet proberen overheen te komen, maar maar *zucht*
Een zakmes geeft denk ik wel een veilig gevoel. Behalve als zij het tegen mij gaan gebruiken *ziet meteen doemscenario's*
@Emma: so know that feeling. Ik voel me héél snel bedreigd, en ik ben in het algemeen gewoon graag alleen. Als er dan opeens onbekende mensen opduiken (en zeker alphamale dudes) krijg ik het helemaal. Het is ook heel erg aan me te zien dat ik me nerveus voel en dan gaan ze met een beetje geluk nog wat extra jennen. Daar kan je niks tegen doen, behalve jezelf trainen. Ik push mezelf al sinds mijn 14de zo vaak als ik het aankan in situaties die voor mij heel moeilijk zijn, om te leren wennen aan drukke (bedreigende) omgevingen, en dat helpt echt. Het gaat nooit helemaal weg, maar je leert wel hoe je een minstens even agressieve raak-me-aan-en-ik-ruk-je-ballen-eraf-houding kan aannemen.Alleen buiten zijn als het donker is, vind ik verreweg het engst.
En anders wil een zakmes of een pepperspray wel eens helpen.
Het idee van trainen klinkt goed, maar ik ben er zo bang voor sinds een vriendin van mij is aangerand, dat ik betwijfel of ik dat wel durf. Want stel, er gebeurt iets, dan ben ik ook echt zwaar de lul als ik in mijn eentje ben..
En ik weet dat dat juist is waar ik moet proberen overheen te komen, maar maar *zucht*
Een zakmes geeft denk ik wel een veilig gevoel. Behalve als zij het tegen mij gaan gebruiken *ziet meteen doemscenario's*
CosmicPurple zei op 27 feb 2011 - 15:30:
@Sarita: -hug-
Dat zelfverwonden heb ik ook nog steeds last van, en ik geloof dat er hier nog meer mensen zijn die snappen hoe je je nu voelt. Het is belangrijk dat je nu niets doet waar je later spijt van krijgt, want zo kom je in een eindeloze spiraal terecht. Ga iets doen dat je leuk vindt en dat tegelijk constructief is, zodat je vnv niet het gevoel gaat krijgen dat je een hele dag verkloot hebt. Lees een boek, ga wandelen, schrijf of teken, ruim je kleerkast op, om het even. Zolang je jezelf en je gedachten maar weghoudt bij scherpe voorwerpen.
Hang in there. <3
@Sarita: -hug-
Dat zelfverwonden heb ik ook nog steeds last van, en ik geloof dat er hier nog meer mensen zijn die snappen hoe je je nu voelt. Het is belangrijk dat je nu niets doet waar je later spijt van krijgt, want zo kom je in een eindeloze spiraal terecht. Ga iets doen dat je leuk vindt en dat tegelijk constructief is, zodat je vnv niet het gevoel gaat krijgen dat je een hele dag verkloot hebt. Lees een boek, ga wandelen, schrijf of teken, ruim je kleerkast op, om het even. Zolang je jezelf en je gedachten maar weghoudt bij scherpe voorwerpen.
Hang in there. <3
Rianne zei op 27 feb 2011 - 15:45:
@Sarita: En wat mij hielp was erover praten met iemand in Real Life. Sindsdien was ik als de dood dat hij er achter kwam dat ik er mee door ging, wat hij lette er sindsdien op. Ik wilde niet dat hij er achter kwam dat het niet over ging, en daarom stopte ik er mee. Echt raar.
@Sarita: En wat mij hielp was erover praten met iemand in Real Life. Sindsdien was ik als de dood dat hij er achter kwam dat ik er mee door ging, wat hij lette er sindsdien op. Ik wilde niet dat hij er achter kwam dat het niet over ging, en daarom stopte ik er mee. Echt raar.
Scream as loud as you can
I don't know where you go
All the paths look to be the same
And even if you arrive in Rome
You won't find the answer of martyrs
It's easier to sustain pain than to feel fullness
Not kidding yourself would be a good thing I guess