Furzei op 30 okt 2011 - 15:58:
Hoi. :3 Me needs some help. Iemand zegt *na mijn verhaal te hebben gekopieerd* dat mijn verhaal op deze site rondzweeft. Me do care and me wanna find out.
Duss, mensjes die tijd overhebben: De informatie die ik voor U heb is:
x Vorige maand ongeveer verschenen hier.
x Met een titel in de richting van 'bedrog'
x Waarschijnlijk rond de 1000/900 woorden, 2 of 1 hoofdstuk(ken).
Dit is het stuk wat erin staat:
(Mijn wangen waren rood van de tranen. Mijn ogen waren eng. Ik zat als een balletje in elkaar gekropen, reageerde op niets en niemand. Een komeet had in kunnen slaan, maar ik zou blijven zitten. Ik drukte mijn gezicht tegen mijn knieën aan en kreunde. De tranen bleven stromen. Of ze ooit zouden stoppen Wie zou het kunnen zeggen?) Intro word nog aangepast.
1. Monsters
Goed. Ik zeg het je nog een keer. Ik heb hier niets mee te maken. Rebecca keek Kate kwaad aan en ik rolde met mijn ogen. Kates huiswerk zat onder de koffie. Het was echt een bende. En het toeval wil net dat Rebecca koffie had. En een vlek in haar shirt. En natte schoenen. En een schuldbewuste blik. En een ongelooflijke hekel aan Kate. Dus Jij zegt dat jij niet weet hoe die koffie hier op komt?! Kate schreeuwde het bijna uit en ik siste.
Meiden, maak hier alsjeblieft gewoon niet zon punt van. Het is maar huiswerk. Kom op hé! Ongelukjes gebeuren nou eenmaal. Rebecca keek me kwaadaardig aan en Kate fronste haar wenkbrauwen. * Oké, dit gaat dus niet helpen* Dacht ik. Toen haalde ik mijn schouders op, trok mijn tas open, griste mijn huiswerk eruit, gaf het aan Kate en zei; Lever mijn huiswerk in en zeg dat het van jou is. Ik heb nog geen strafblad bij Bilders. Ik ritste mijn tas weer dicht, hing hem weer op mijn schouder en zuchtte diep. Toen liep ik weg bij de meiden. Zuchtend liep ik door de gang en diepte mijn Idot uit mijn broekzak. Ik duwde de oortjes ongeduldig in mijn oren en wachtte op de klank van het nummer wat ik samen had gezongen met Logan. Ik was niet ongeduldig om mijn stem te horen, nee! Ik had een hekel aan mijn stemgeluid. Alleen het was om de stem van Logan. Ik hoorde Logans zware bas en een glimlach krulde om mijn lippen. Logan In gedachten verzonken liep ik door, totdat ik Jade zag staan. Om haar lippen hing een onheilspellend glimlachje en ze wenkte me. Nieuwsgierig en gedreven door een natuurlijke vijandinschap liep ik naar haar toe. Op mijn hoede. Klaar om aan te vallen als het nodig was. Als
Ah, Megan. Wat super om jou te zien. Ik had een vraagje. Jades zwarte haar lag over haar rechterschouder en haar donkere ogen gleden over mijn lichaam. Ik die altijd kleurrijke dingen droeg, versus een of andere goth die geweldig dacht te zijn. Het kon me niet boeien.
Ja. Zeg het eens, Jade. Ik zei haar naam op een spottende manier, maar net niet spottend genoeg dat zij erop kon reageren. Ze wou al wel reageren, maar besloot om het toch maar niet te doen. Want dan zou haar grap verpesten, of wat dan ook.
Goed, mijn vraag dus Jade keek geheimzinnig en bewoog dichter naar me toe. Ik kruiste mijn armen en keek haar vragend aan. Mijn voet tikte van ongeduld.
Oké, oké Logan is toch je vriendje? vroeg ze, na enige aarzeling. Ik knikte, haalde diep adem, blies toen langzaam uit en zei zachtjes; Jade, was dat het enige wat je op wou merken? Ben je met sprongen vooruit gegaan. Jade gromde en ik glimlachte. Missie geslaagd. Jade die mij wou dissen, werd zelf voor het blok gezet. Ik draaide me soepel om en liep weg.
Nou, die Logan van je, gaat vreemd! schreeuwde ze me nog na, maar ik was al weg. Niet ver genoeg om het niet te horen, maar wel ver genoeg om het te negeren. Zou het waar zijn? Ik schudde mijn hoofd. Logan die vreemd gaat. Vreemd Nadenkend liep ik naar mijn kluisje, haalde mijn spullen, liep naar de fietsenstalling om vervolgens mijn fiets te pakken en vol twijfel naar huis te rijden.
Ha, Megan! We mochten koekjes bakken op school! Nico en Emiel stonden me trots hun koekjes te showen en ik duwde ze ongeduldig aan de kant. Ik gooide mijn tas van me af, plofte op de bank neer, fronste naar mijn broertjes en pakte mijn mobiel.
Prima, jongens. Jullie zijn malloot. Ma zei dat ik vandaag moest oppassen, alweer Dus jullie luisteren naar mij. Jullie donderen allebei op naar boven en ik wil geen woord meer horen. Neem die koekjes maar mee, ik moet een belangrijk telefoontje plegen. Nico keek Emiel met een blik aan alsof hij al wist dat ik dit ging zeggen en pakte toen de koekjes. Hij liep al naar boven, maar Emiel bleef met een vreemde uitdrukking op zijn gezicht staan. Ik keek hem fronsend aan. Hij keek terug. Ik trok mijn wenkbrauwen nog hoger op. Zijn gezicht betrok. Hij stond op het punt om wat te zeggen, maar bedacht zich en liep langzaam achter Nico aan. Ik zuchtte, typte het nummer van Logan in, haalde diep adem en drukte op het bel knopje. Ik hoorde Nico hard naar boven stampen en rolde met mijn ogen.
Logan hier, zei Logan. Ik zuchtte, zijn heerlijke stem.
Hé Logan, met mij, zei ik zachtjes.
Meggie-May! Hoe is het met mijn allerliefste? vroeg hij.
Prima. Kan je straks komen? Ik duimde.
Natuurlijk. Tot straks! Houd van je. En hij hing op. Verbaasd keek ik naar mijn mobiel. We hadden zo ongeveer zevenentwintig seconden gebeld. Ik duwde mijn mobiel in mijn broekzak en kromp in elkaar.
De deurbel rinkelde en ik maakte mezelf los uit mijn bolletje. Nico donderde de trap af en deed de deur open.
Diegene die het verhaal/topic/profiel vind, krijgt van mij een bewerking van een artiest/serie/what else naar keuze. Je maakt me er echt heel erg gelukkig mee.
Hoi. :3 Me needs some help. Iemand zegt *na mijn verhaal te hebben gekopieerd* dat mijn verhaal op deze site rondzweeft. Me do care and me wanna find out.
Duss, mensjes die tijd overhebben: De informatie die ik voor U heb is:
x Vorige maand ongeveer verschenen hier.
x Met een titel in de richting van 'bedrog'
x Waarschijnlijk rond de 1000/900 woorden, 2 of 1 hoofdstuk(ken).
Dit is het stuk wat erin staat:
(Mijn wangen waren rood van de tranen. Mijn ogen waren eng. Ik zat als een balletje in elkaar gekropen, reageerde op niets en niemand. Een komeet had in kunnen slaan, maar ik zou blijven zitten. Ik drukte mijn gezicht tegen mijn knieën aan en kreunde. De tranen bleven stromen. Of ze ooit zouden stoppen Wie zou het kunnen zeggen?) Intro word nog aangepast.
1. Monsters
Goed. Ik zeg het je nog een keer. Ik heb hier niets mee te maken. Rebecca keek Kate kwaad aan en ik rolde met mijn ogen. Kates huiswerk zat onder de koffie. Het was echt een bende. En het toeval wil net dat Rebecca koffie had. En een vlek in haar shirt. En natte schoenen. En een schuldbewuste blik. En een ongelooflijke hekel aan Kate. Dus Jij zegt dat jij niet weet hoe die koffie hier op komt?! Kate schreeuwde het bijna uit en ik siste.
Meiden, maak hier alsjeblieft gewoon niet zon punt van. Het is maar huiswerk. Kom op hé! Ongelukjes gebeuren nou eenmaal. Rebecca keek me kwaadaardig aan en Kate fronste haar wenkbrauwen. * Oké, dit gaat dus niet helpen* Dacht ik. Toen haalde ik mijn schouders op, trok mijn tas open, griste mijn huiswerk eruit, gaf het aan Kate en zei; Lever mijn huiswerk in en zeg dat het van jou is. Ik heb nog geen strafblad bij Bilders. Ik ritste mijn tas weer dicht, hing hem weer op mijn schouder en zuchtte diep. Toen liep ik weg bij de meiden. Zuchtend liep ik door de gang en diepte mijn Idot uit mijn broekzak. Ik duwde de oortjes ongeduldig in mijn oren en wachtte op de klank van het nummer wat ik samen had gezongen met Logan. Ik was niet ongeduldig om mijn stem te horen, nee! Ik had een hekel aan mijn stemgeluid. Alleen het was om de stem van Logan. Ik hoorde Logans zware bas en een glimlach krulde om mijn lippen. Logan In gedachten verzonken liep ik door, totdat ik Jade zag staan. Om haar lippen hing een onheilspellend glimlachje en ze wenkte me. Nieuwsgierig en gedreven door een natuurlijke vijandinschap liep ik naar haar toe. Op mijn hoede. Klaar om aan te vallen als het nodig was. Als
Ah, Megan. Wat super om jou te zien. Ik had een vraagje. Jades zwarte haar lag over haar rechterschouder en haar donkere ogen gleden over mijn lichaam. Ik die altijd kleurrijke dingen droeg, versus een of andere goth die geweldig dacht te zijn. Het kon me niet boeien.
Ja. Zeg het eens, Jade. Ik zei haar naam op een spottende manier, maar net niet spottend genoeg dat zij erop kon reageren. Ze wou al wel reageren, maar besloot om het toch maar niet te doen. Want dan zou haar grap verpesten, of wat dan ook.
Goed, mijn vraag dus Jade keek geheimzinnig en bewoog dichter naar me toe. Ik kruiste mijn armen en keek haar vragend aan. Mijn voet tikte van ongeduld.
Oké, oké Logan is toch je vriendje? vroeg ze, na enige aarzeling. Ik knikte, haalde diep adem, blies toen langzaam uit en zei zachtjes; Jade, was dat het enige wat je op wou merken? Ben je met sprongen vooruit gegaan. Jade gromde en ik glimlachte. Missie geslaagd. Jade die mij wou dissen, werd zelf voor het blok gezet. Ik draaide me soepel om en liep weg.
Nou, die Logan van je, gaat vreemd! schreeuwde ze me nog na, maar ik was al weg. Niet ver genoeg om het niet te horen, maar wel ver genoeg om het te negeren. Zou het waar zijn? Ik schudde mijn hoofd. Logan die vreemd gaat. Vreemd Nadenkend liep ik naar mijn kluisje, haalde mijn spullen, liep naar de fietsenstalling om vervolgens mijn fiets te pakken en vol twijfel naar huis te rijden.
Ha, Megan! We mochten koekjes bakken op school! Nico en Emiel stonden me trots hun koekjes te showen en ik duwde ze ongeduldig aan de kant. Ik gooide mijn tas van me af, plofte op de bank neer, fronste naar mijn broertjes en pakte mijn mobiel.
Prima, jongens. Jullie zijn malloot. Ma zei dat ik vandaag moest oppassen, alweer Dus jullie luisteren naar mij. Jullie donderen allebei op naar boven en ik wil geen woord meer horen. Neem die koekjes maar mee, ik moet een belangrijk telefoontje plegen. Nico keek Emiel met een blik aan alsof hij al wist dat ik dit ging zeggen en pakte toen de koekjes. Hij liep al naar boven, maar Emiel bleef met een vreemde uitdrukking op zijn gezicht staan. Ik keek hem fronsend aan. Hij keek terug. Ik trok mijn wenkbrauwen nog hoger op. Zijn gezicht betrok. Hij stond op het punt om wat te zeggen, maar bedacht zich en liep langzaam achter Nico aan. Ik zuchtte, typte het nummer van Logan in, haalde diep adem en drukte op het bel knopje. Ik hoorde Nico hard naar boven stampen en rolde met mijn ogen.
Logan hier, zei Logan. Ik zuchtte, zijn heerlijke stem.
Hé Logan, met mij, zei ik zachtjes.
Meggie-May! Hoe is het met mijn allerliefste? vroeg hij.
Prima. Kan je straks komen? Ik duimde.
Natuurlijk. Tot straks! Houd van je. En hij hing op. Verbaasd keek ik naar mijn mobiel. We hadden zo ongeveer zevenentwintig seconden gebeld. Ik duwde mijn mobiel in mijn broekzak en kromp in elkaar.
De deurbel rinkelde en ik maakte mezelf los uit mijn bolletje. Nico donderde de trap af en deed de deur open.
Diegene die het verhaal/topic/profiel vind, krijgt van mij een bewerking van een artiest/serie/what else naar keuze. Je maakt me er echt heel erg gelukkig mee.