Hoofdcategorieën
Home » RiotGirl
RiotGirl
Voornaam:
Margriet
Status:
Woonplaats:
Enschede
Leeftijd:
19
Hobby's:
-
Website:
-
Kort iets over RiotGirl:
Statistieken van RiotGirl
Tijd on-line:
13 uur 3 minuten 24 seconden
Laatst on-line:
8 okt 2013 - 16:23
Geregistreerd op:
3 juli 2009 - 20:10
Aantal bezoekers:
1486
Aantal woorden:
6870
FanFiction van RiotGirl
Gastenboek van RiotGirl
Vespertine zei op 11 aug 2009 - 21:58:
Ha, bedankt voor je reactie, en voor je commentaar. Met sommige ben ik het eens, met andere dan weer niet. :'D Maar het is tof om te horen, want sommige zinnen zijn in mijn oogpunt/mijn kennis inderdaad 'normaal' en ik vergeet al eens dat dat niet voor iedereen zo hoeft te zijn.
*gaat wat meer op de AN-heid letten*
Ha, bedankt voor je reactie, en voor je commentaar. Met sommige ben ik het eens, met andere dan weer niet. :'D Maar het is tof om te horen, want sommige zinnen zijn in mijn oogpunt/mijn kennis inderdaad 'normaal' en ik vergeet al eens dat dat niet voor iedereen zo hoeft te zijn.
*gaat wat meer op de AN-heid letten*
Vespertine zei op 10 aug 2009 - 12:37:
Ja, dat is eigenlijk wel een beetje het meest ware aan het hele schrijven-gebeuren: het beste idee kan een rotslecht verhaal worden als het rotslecht geschreven is.
Je hoeft PL helemaal niet te lezen hoor :'D Het was sowieso een beetje ontstaan als een lollig bijverhaaltje, om me op af te reageren wanneer ik niet verder raakte met The Runaway (want die stond een beetje onder heel veel druk), en dat bijverhaaltje kreeg toen in mijn hoofd een staartje, en nog een staartje, en zo verder.
*is "aan het leren" en maakte daarnet een heuse lijst met verhalen die zo plots te binnen schoten* Ik heb er veel meer dan gedacht o.o" Maar meer dan ideeën en beginnetjes van hooguit een paar bladzijden, is het niet.
Heb jij behalve one shots eigenlijk ergens een verhaal liggen?
*nieuwsgierig*
Ja, dat is eigenlijk wel een beetje het meest ware aan het hele schrijven-gebeuren: het beste idee kan een rotslecht verhaal worden als het rotslecht geschreven is.
Je hoeft PL helemaal niet te lezen hoor :'D Het was sowieso een beetje ontstaan als een lollig bijverhaaltje, om me op af te reageren wanneer ik niet verder raakte met The Runaway (want die stond een beetje onder heel veel druk), en dat bijverhaaltje kreeg toen in mijn hoofd een staartje, en nog een staartje, en zo verder.
*is "aan het leren" en maakte daarnet een heuse lijst met verhalen die zo plots te binnen schoten* Ik heb er veel meer dan gedacht o.o" Maar meer dan ideeën en beginnetjes van hooguit een paar bladzijden, is het niet.
Heb jij behalve one shots eigenlijk ergens een verhaal liggen?
*nieuwsgierig*
Vespertine zei op 9 aug 2009 - 17:00:
Hahaha, dat forum-verhaal! :'D Maar ja, aan die verhalen heb ik ook een hartgrondige hekel: Meet&Greet, coup de foudre met Bill, gelijk een koppel, trouwen, bladibla. Al heb ik het ook leren relativeren: soms kan een clichéverhaal gewoon leuk zijn. En dan bedoel ik niet het bovenstaande, maar Papieren Liefde (mijn TH-verhaal dat hier op FF staat) is bijvoorbeeld ook een heel onwerkelijk verhaal, maar ik vind het stiekem wel leuk. Ik had een jaar geleden of zo op een forum ook heel veel succes met The Runaway, ook een TH-fanfiction uit de tijd dat ik nog effectief een poster van hen aan de muur had gehangen. Het ging over een meisje dat wegliep, Tom Kaulitz ontmoette, stiekem op slag een beetje verliefd op hem was (maar hij bleek de vriend van het aller-aardigste meisje van haar school te zijn), terecht kwam in een café waar ze kost en inwoon kreeg in ruil voor een dienst achter de toog, bladibladibla. Maar ik denk dat het net leuk was, omdat ze na 120 pagina's in word nog steeds niet met Tom gekust heeft. Ze vond geen onderdak ten huize Kaulitz en ze begon geen relatie met Tom en ze deelden niet na 2 maanden de lakens - ze woonde gewoon in in een café een dorp verder waar toevallig zij ook af en toe kwamen en bladibladibla.
Ik vind het nog steeds een beetje gek, want ja. Het idee was rotslecht. _o_ Maar het verhaal was wel tamelijk therapeutisch en er zat heel veel van mezelf in, dus ja. Who cares. ^-^
Ik ga je laten en ik ga genieten van het zonnetje. Dan kunnen andere mensen ook weer in contact komen met je want ik geloof dat ik je onzichtbaar heb gemaakt met mijn reuzenantwoorden.
Hahaha, dat forum-verhaal! :'D Maar ja, aan die verhalen heb ik ook een hartgrondige hekel: Meet&Greet, coup de foudre met Bill, gelijk een koppel, trouwen, bladibla. Al heb ik het ook leren relativeren: soms kan een clichéverhaal gewoon leuk zijn. En dan bedoel ik niet het bovenstaande, maar Papieren Liefde (mijn TH-verhaal dat hier op FF staat) is bijvoorbeeld ook een heel onwerkelijk verhaal, maar ik vind het stiekem wel leuk. Ik had een jaar geleden of zo op een forum ook heel veel succes met The Runaway, ook een TH-fanfiction uit de tijd dat ik nog effectief een poster van hen aan de muur had gehangen. Het ging over een meisje dat wegliep, Tom Kaulitz ontmoette, stiekem op slag een beetje verliefd op hem was (maar hij bleek de vriend van het aller-aardigste meisje van haar school te zijn), terecht kwam in een café waar ze kost en inwoon kreeg in ruil voor een dienst achter de toog, bladibladibla. Maar ik denk dat het net leuk was, omdat ze na 120 pagina's in word nog steeds niet met Tom gekust heeft. Ze vond geen onderdak ten huize Kaulitz en ze begon geen relatie met Tom en ze deelden niet na 2 maanden de lakens - ze woonde gewoon in in een café een dorp verder waar toevallig zij ook af en toe kwamen en bladibladibla.
Ik vind het nog steeds een beetje gek, want ja. Het idee was rotslecht. _o_ Maar het verhaal was wel tamelijk therapeutisch en er zat heel veel van mezelf in, dus ja. Who cares. ^-^
Ik ga je laten en ik ga genieten van het zonnetje. Dan kunnen andere mensen ook weer in contact komen met je want ik geloof dat ik je onzichtbaar heb gemaakt met mijn reuzenantwoorden.
Ja, ik verwacht steeds half om half al op z'n minst een reactie van jou. :'D
Trouwens, waarom gooi je die dingen wég? Herschrijf! Houd bij! Al was het maar om je dag op te leuken als je eens zin hebt om iets hilarisch te lezen. Ik kwam bijna niet meer bij van het (mezelf uit-)lachen toen ik The Runaway opnieuw las.
*duwt naar pc, waar alle gedeletete ideeën plotseling weer leven* 8D