Hoofdcategorieën
Home » TWINcest
TWINcest
Voornaam:
Yazz-
Status:
Woonplaats:
Sleepy Hollow
Leeftijd:
-
Hobby's:
Make-up Artist
Website:
-
Kort iets over TWINcest:
With my hands I dig deep
To find what I miss so much
When the moon is out
I kiss your cold lips
I embrace you tenderly
But your skin rips like paper
And parts fall down from you
You escape me for the second time
Statistieken van TWINcest
Tijd on-line:
1 maanden 1 dagen 11 uur 19 minuten 34 seconden
Laatst on-line:
10 feb 2021 - 13:20
Geregistreerd op:
7 jan 2009 - 17:07
Aantal bezoekers:
10853
Aantal woorden:
291237
FanFiction van TWINcest
Gastenboek van TWINcest
Vampira zei op 25 okt 2012 - 23:38:
Okay, dan ga ik gauw even een kijkje
nemen wat dat precies inhoud. ^^
En geen dank hoor :3
Okay, dan ga ik gauw even een kijkje
nemen wat dat precies inhoud. ^^
En geen dank hoor :3
Vampira zei op 24 okt 2012 - 23:14:
Geen dank, je schrijft geweldig!
En dat klinkt goed ^^
~ Ja, ik ben een vamp-freak. Ik neem gauw
eens een kijkje bij je verhaal! :3
Ik ben net begonnen met een FF over Tokio Hotel.
Dit is niet de eerste keer, maar wel de eerste keer
dat ik er een FF over online zet, dus ik zie wel wat
het volk ervan vind. Wel super gaaf dat er zoveel
TH-fans zijn hier C:
x
Geen dank, je schrijft geweldig!
En dat klinkt goed ^^
~ Ja, ik ben een vamp-freak. Ik neem gauw
eens een kijkje bij je verhaal! :3
Ik ben net begonnen met een FF over Tokio Hotel.
Dit is niet de eerste keer, maar wel de eerste keer
dat ik er een FF over online zet, dus ik zie wel wat
het volk ervan vind. Wel super gaaf dat er zoveel
TH-fans zijn hier C:
x
Vespertine zei op 6 okt 2012 - 15:26:
Ik vind het héél leuk hoe ze Tom een minicredit gaf. Met nadruk op mini, want hij blijft natuurlijk wel een hormonaal pubertje met een dikke nek. Een woest aantrekkelijk hormonaal pubertje met een dikke nek. 8D En ik vind het gewoon ECHT leuk hoe je David zo'n leuke rol geeft. Hij hoort er echt bij, er zit geen gigantische generatiekloof tussen "David de flippende managar met de kalmeringspillen" en "de coole band en de meisjes die hen willen", zeg maar. En hoewel er echt wel een generatie verschil zit - geloof ik? - in real life tussen de jongens en de volwassenen waarmee ze samenwerken, heb je dat in dit verhaal echt héél subtiel gemaskeerd!
Het vrolijkte me echt heel erg op. Ade vrolijkt me altijd op. ^-^
Ik denk dat weggaan of niet weggaan niks te maken heeft met of je er de ballen voor hebt of niet, maar hoe graag je het echt wil? Als je het echt echt echt wil, dan krijg je op een gegeven moment wel zo veel spijt van het feit dat je het nooit gedaan hebt, dat je automatisch het gevoel krijgt van: "Ik doe dit, ik kan dit!" en dan zijn die ballen er wel. En als je op zich dat moment nooit krijgt en nooit de behoefte voelt om die stap te nemen, dan wilde je het misschien niet zó graag dat je er echt alles voor zou achterlaten?
Verder vind ik dat je niet mag vergeten dat je in dit tijdperk met social media en technologie altijd met Nederland in contact kan blijven, waar je ook bent, dus technisch gezien hoéf je niet alles achter te laten. ^-^
Just trying to overtuig jou dat iedereen kan vertrekken, ook jij. <3
(Awkwaaaard. <3 Ik heb echt gisteren mijn favoriete stukjes gewoon opnieuw gekeken. _o_ Sommige dingen zijn gewoon ook zo grappig.)
Ik vond mijn studierichting niet echt leuk, maar één van de masters die erop volgen, boeien me wel. Die master is degene waar ik nu aan begin - maar het is zo'n chaos in mijn hoofd. Er moet zo veel gebeuren. Sommige faculteiten hebben hun zaken goed voor elkaar en sommige opleidingen voorzien dikke boeken, die je dan bij de examens moet kennen. Maar mijn opleiding was meer van "Maak je eigen notities en zorg maar dat je alles hebt", met weinig les, veel dingen om op jezelf maar op te zoeken en te lezen en veel... snobistisch literair gehannes.
Dus ik ben HEEL blij dat ik van dat nutteloze gehannes eindelijk weg ben (nu ga ik de praktische kant uit: communicatie in organisaties en zo), maar ik heb een beetje schrik (master is toch iets totaal anders dan bachelor) en ik heb vooral het gevoel dat alles op me afkomt en het is een beetje te veel.
Maar ik ben wel blij dat ik dit volg nu. Ik ben studeren op zich misschien wel wat beu, maar dat slaat dan op het studeren voor examens, want ik vind kennis opdoen in colleges echt heel tof en ik voel me absoluut nog niet klaar om te gaan werken.
Een van de dingen die me zo'n chaos geeft, is mijn stage. Ik moet begin februari aan een stage beginnen die minimum zes weken moet duren (en liefst ook maximum zes weken, want bepaalde vakken staan die periode op stop, opdat je geen les mist, maar andere vakken hebben dat niet dus hoe langer je stage duurt, hoe meer les je mist). En ik weet niet echt wat ik wil? Ik wil bij een non-profitorganisatie (want het moet toch onbetaald zijn, dus dan kan ik even goed vrijwilligerswerk gaan doen). Maar ik wil ook in een grootse organisatie gaan, om te zien hoe het er "in het echt" aan toe gaat. En ik wil naar Duitsland voor mijn stage, omdat ik nooit op uitwisseling ben gegaan (door mijn onhandige programma). Maar anderzijds vind ik dat ook weer zo onhandig met mijn thesis (ik onderschat hoe zwaar ik het daarmee ga hebben) en met die andere lessen dan. Maar wat als ik dan nooit meer naar het buitenland ga? Mijn excuus is nu: "Ik ga wel werken in Duitsland dan, als ik afgestudeerd ben." Maar who knows? Kans is groot dat ik hier inderdaad zoals jij zegt vastgeworteld raak, zodra ik een baan vind en denk: "Yeah, werken, geld verdienen, mijn eigen leven!" en zo.
Dat soort dingen malen al twee weken rond in mijn hoofd.
Ik vind mijn school wel leuk hoor. Nu tenminste wel, omdat ik eindelijk uit dat snobistische, theoretische gedoe ben en het gevoel heb dat ik echt nuttige dingen bijleer. En ik ben ook niet zo goed in het gedisciplineerd bijhouden van mijn zaken, en dus is het vooral een studieontwijkende chaos bij mij. ^^"
Het moet wel te doen zijn hoor: honderden studenten doen dat elk jaar, dus why not me? Maar ik maak me ook te veel zorgen, en ik wil te veel. Ik wil op alle vakken minstens 15/20 kunnen halen, terwijl ik al blij mag zijn als ik een 10/20 haal, omdat ik niet goed kan "studeren".
En zo maalt het verder in mijn hoofd. _o_
Ik ben trouwens officieel klaar na dit jaar, maar ik denk dat ik daar nog wel een jaar achter wil plakken. Ik mag van mijn paps (wat ik heel erg lief vind, want het is niet evident dat ik dat zomaar mag en dat weet ik ook) nog verder studeren, en om eerlijk te zijn: nu ik eindelijk echt nuttige dingen bijleer, wil ik er ook niet mee ophouden. Het is ook zo dat je vaak door een bachelor moet als voorbereiding en dat je dan pas echt specialiseert in de master, dus zo was dat bij mij ook: drie jaar onzin en dan nu the real deal. Ik heb vorig jaar 2 vakken opgenomen al van dit jaar en ik heb meer bijgeleerd en meer plezier gehad dan in de vier jaar die ik over mijn bachelor heb gedaan.
Does that sound bad?
Hoe gaat het verder met jou? Ik las iets over een visagieopdracht, gefeliciteerd!
Ik vind het héél leuk hoe ze Tom een minicredit gaf. Met nadruk op mini, want hij blijft natuurlijk wel een hormonaal pubertje met een dikke nek. Een woest aantrekkelijk hormonaal pubertje met een dikke nek. 8D En ik vind het gewoon ECHT leuk hoe je David zo'n leuke rol geeft. Hij hoort er echt bij, er zit geen gigantische generatiekloof tussen "David de flippende managar met de kalmeringspillen" en "de coole band en de meisjes die hen willen", zeg maar. En hoewel er echt wel een generatie verschil zit - geloof ik? - in real life tussen de jongens en de volwassenen waarmee ze samenwerken, heb je dat in dit verhaal echt héél subtiel gemaskeerd!
Het vrolijkte me echt heel erg op. Ade vrolijkt me altijd op. ^-^
Ik denk dat weggaan of niet weggaan niks te maken heeft met of je er de ballen voor hebt of niet, maar hoe graag je het echt wil? Als je het echt echt echt wil, dan krijg je op een gegeven moment wel zo veel spijt van het feit dat je het nooit gedaan hebt, dat je automatisch het gevoel krijgt van: "Ik doe dit, ik kan dit!" en dan zijn die ballen er wel. En als je op zich dat moment nooit krijgt en nooit de behoefte voelt om die stap te nemen, dan wilde je het misschien niet zó graag dat je er echt alles voor zou achterlaten?
Verder vind ik dat je niet mag vergeten dat je in dit tijdperk met social media en technologie altijd met Nederland in contact kan blijven, waar je ook bent, dus technisch gezien hoéf je niet alles achter te laten. ^-^
Just trying to overtuig jou dat iedereen kan vertrekken, ook jij. <3
(Awkwaaaard. <3 Ik heb echt gisteren mijn favoriete stukjes gewoon opnieuw gekeken. _o_ Sommige dingen zijn gewoon ook zo grappig.)
Ik vond mijn studierichting niet echt leuk, maar één van de masters die erop volgen, boeien me wel. Die master is degene waar ik nu aan begin - maar het is zo'n chaos in mijn hoofd. Er moet zo veel gebeuren. Sommige faculteiten hebben hun zaken goed voor elkaar en sommige opleidingen voorzien dikke boeken, die je dan bij de examens moet kennen. Maar mijn opleiding was meer van "Maak je eigen notities en zorg maar dat je alles hebt", met weinig les, veel dingen om op jezelf maar op te zoeken en te lezen en veel... snobistisch literair gehannes.
Dus ik ben HEEL blij dat ik van dat nutteloze gehannes eindelijk weg ben (nu ga ik de praktische kant uit: communicatie in organisaties en zo), maar ik heb een beetje schrik (master is toch iets totaal anders dan bachelor) en ik heb vooral het gevoel dat alles op me afkomt en het is een beetje te veel.
Maar ik ben wel blij dat ik dit volg nu. Ik ben studeren op zich misschien wel wat beu, maar dat slaat dan op het studeren voor examens, want ik vind kennis opdoen in colleges echt heel tof en ik voel me absoluut nog niet klaar om te gaan werken.
Een van de dingen die me zo'n chaos geeft, is mijn stage. Ik moet begin februari aan een stage beginnen die minimum zes weken moet duren (en liefst ook maximum zes weken, want bepaalde vakken staan die periode op stop, opdat je geen les mist, maar andere vakken hebben dat niet dus hoe langer je stage duurt, hoe meer les je mist). En ik weet niet echt wat ik wil? Ik wil bij een non-profitorganisatie (want het moet toch onbetaald zijn, dus dan kan ik even goed vrijwilligerswerk gaan doen). Maar ik wil ook in een grootse organisatie gaan, om te zien hoe het er "in het echt" aan toe gaat. En ik wil naar Duitsland voor mijn stage, omdat ik nooit op uitwisseling ben gegaan (door mijn onhandige programma). Maar anderzijds vind ik dat ook weer zo onhandig met mijn thesis (ik onderschat hoe zwaar ik het daarmee ga hebben) en met die andere lessen dan. Maar wat als ik dan nooit meer naar het buitenland ga? Mijn excuus is nu: "Ik ga wel werken in Duitsland dan, als ik afgestudeerd ben." Maar who knows? Kans is groot dat ik hier inderdaad zoals jij zegt vastgeworteld raak, zodra ik een baan vind en denk: "Yeah, werken, geld verdienen, mijn eigen leven!" en zo.
Dat soort dingen malen al twee weken rond in mijn hoofd.
Ik vind mijn school wel leuk hoor. Nu tenminste wel, omdat ik eindelijk uit dat snobistische, theoretische gedoe ben en het gevoel heb dat ik echt nuttige dingen bijleer. En ik ben ook niet zo goed in het gedisciplineerd bijhouden van mijn zaken, en dus is het vooral een studieontwijkende chaos bij mij. ^^"
Het moet wel te doen zijn hoor: honderden studenten doen dat elk jaar, dus why not me? Maar ik maak me ook te veel zorgen, en ik wil te veel. Ik wil op alle vakken minstens 15/20 kunnen halen, terwijl ik al blij mag zijn als ik een 10/20 haal, omdat ik niet goed kan "studeren".
En zo maalt het verder in mijn hoofd. _o_
Ik ben trouwens officieel klaar na dit jaar, maar ik denk dat ik daar nog wel een jaar achter wil plakken. Ik mag van mijn paps (wat ik heel erg lief vind, want het is niet evident dat ik dat zomaar mag en dat weet ik ook) nog verder studeren, en om eerlijk te zijn: nu ik eindelijk echt nuttige dingen bijleer, wil ik er ook niet mee ophouden. Het is ook zo dat je vaak door een bachelor moet als voorbereiding en dat je dan pas echt specialiseert in de master, dus zo was dat bij mij ook: drie jaar onzin en dan nu the real deal. Ik heb vorig jaar 2 vakken opgenomen al van dit jaar en ik heb meer bijgeleerd en meer plezier gehad dan in de vier jaar die ik over mijn bachelor heb gedaan.
Does that sound bad?
Hoe gaat het verder met jou? Ik las iets over een visagieopdracht, gefeliciteerd!
CONGRAAAAAAATS <3