Hoofdcategorieën
Home » WTlover
WTlover
Voornaam:
-
Status:
Woonplaats:
221B Great Ely street, Storybrooke, Maine, Kingdom of Camelot, Westeros, other side of the wardrobe
Leeftijd:
-
Hobby's:
Heel erg veel ;)
Website:
Kort iets over WTlover:
Hoi! A.u.b. geen leesaanvragen voor 1D, alvast bedankt!
It isn't fair that life is unfair, but live with it like it was.
<3 For these people: Celts, Irish people, British gentles/ladies, musicians, archers, scouts, writers, sweeties, Cumberbitches, Cumbercookies, Freemans.
Fanlife: Rapalje; Within Temptation; The Royal Spuds; The Bat Bites; Adrian von Ziegler; Brunuhville; Peter Crowley, Tartalo, Nox Arcana, Dracovallis, Graham Plowman, Garden of Delight, Coppelius, Merlin, Sherlock, LOTR, Disneyfilms, The Hobbit, The Blacklist, Bones, Septimus Heap, Percy Jackson, Gone, Eragon, Harry Potter, Divergent, Verwelken, Grijze Jager, Ulysses Moore, Tonke Dragt, de Dief en de Magiër, Father Brown, Miss Marple, GoT, Poirot, Insp. Lewis, Insp. Morse, Doctor Who, George Gently, Narnia, Grantchester, Pride and Prejudice, Sleepy Hollow, War and Peace, Jane Austen, Outlander, Poldark, Mayday, Once upon a time, Jonathan Strange & Mr. Norrell, Professor Layton.
I love mysteries, writing, reading and listening music.
A naoidhean bhig, cluinn mo ghuth
Mise ri d' thaobh, O mhaighdean bhan
Ar righinn oig, fas as faic
Do thir, dileas fhein
A ghrian a's a ghealaich, stuir sinn
Gu uair ar cliu 's ar gloire
Naoidhean bhig, ar righinn og
Mhaighdean uashaill bhan
Little baby, hear my voice
I'm beside you, O maiden fair
Our young Lady, grow and see
Your land, your own faithful land
Sun and moon, guide us
To the hour of our glory and honour
Little baby, our young Lady
Noble maiden fair.
Statistieken van WTlover
Tijd on-line:
4 dagen 13 uur 54 minuten 50 seconden
Laatst on-line:
22 jan 2024 - 18:42
Geregistreerd op:
13 nov 2012 - 7:18
Aantal bezoekers:
4716
Aantal woorden:
19741
FanFiction van WTlover
Gastenboek van WTlover
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
Duchannes zei op 31 maart 2013 - 18:58:
Beautiful Curse, | 04. Gabriel Duran
Het mooiste hoofdstuk wat ik ooit heb geschreven.
Het mooiste wat er op aarde bestaat. Liefde.
Het mooiste hoofdstuk wat ik ooit heb geschreven.
Het mooiste wat er op aarde bestaat. Liefde.
Chrissy zei op 30 maart 2013 - 15:27:
Level 2
I knew it
“Ik wist het!” Roept Selyse als ze over je schouder naar de bladzijde kijkt, “Ik wist het! Ik wist het! Ik wist het!”
Ze wil je kamer alweer uitstormen, maar je grijpt haar pols en kijken haar vervreemd aan. Je dacht dat je alles wist van deze vrouw, maar blijkbaar is niets minder waar. Ze is helemaal veranderd in die paar dagen tussen jullie eerdere gesprek en nu. Zelfs haar ogen, die ooit een onopvallende bruine kleur hadden, zijn nu lichtblauw, als de lucht die door een paar dunne wolken heen schemert.
“Wat gebeurt er? Wie.. wie ben jij?”
“Lieverd,” haar stem is zacht, maar een zekere scherpte klinkt er in door. “Je bent… koninklijk. Ja, het klinkt als een cliché, ik weet het. Nee, hou je mond. Je bent het enige kind van koningin Thaelia, lieverd. En ik… ik ben… ehm… niet echt menselijk. Ik ben een wezen van de Tijd. Koningin Ione heeft een Huis der Tijd gebouwd, moet je weten. En ik had erin moeten sterven. Maar dat deed ik niet. Ik werd… ik werd dit.”
Heel even ben je sprakeloos, maar dan slaag je erin om met een hele zachte stem te spreken:
“En wat doen we nu?”
“We gaan terug.”
Haar hand verdwijnt in haar schoudertas, en als ze hem er weer uithaalt ligt er in haar handpalm een:
• klein, gouden klokje
• een zandloper met zilverkleurig zand erin
Level 2
I knew it
“Ik wist het!” Roept Selyse als ze over je schouder naar de bladzijde kijkt, “Ik wist het! Ik wist het! Ik wist het!”
Ze wil je kamer alweer uitstormen, maar je grijpt haar pols en kijken haar vervreemd aan. Je dacht dat je alles wist van deze vrouw, maar blijkbaar is niets minder waar. Ze is helemaal veranderd in die paar dagen tussen jullie eerdere gesprek en nu. Zelfs haar ogen, die ooit een onopvallende bruine kleur hadden, zijn nu lichtblauw, als de lucht die door een paar dunne wolken heen schemert.
“Wat gebeurt er? Wie.. wie ben jij?”
“Lieverd,” haar stem is zacht, maar een zekere scherpte klinkt er in door. “Je bent… koninklijk. Ja, het klinkt als een cliché, ik weet het. Nee, hou je mond. Je bent het enige kind van koningin Thaelia, lieverd. En ik… ik ben… ehm… niet echt menselijk. Ik ben een wezen van de Tijd. Koningin Ione heeft een Huis der Tijd gebouwd, moet je weten. En ik had erin moeten sterven. Maar dat deed ik niet. Ik werd… ik werd dit.”
Heel even ben je sprakeloos, maar dan slaag je erin om met een hele zachte stem te spreken:
“En wat doen we nu?”
“We gaan terug.”
Haar hand verdwijnt in haar schoudertas, en als ze hem er weer uithaalt ligt er in haar handpalm een:
• klein, gouden klokje
• een zandloper met zilverkleurig zand erin
dramaelf zei op 29 maart 2013 - 20:16:
Beste lezer,
ik heb een nieuwe fanfic en zou het heel leuk vinden als je het eens zou proberen. Het noemt behind the drama en het zijn eigenlijk allemaal achtergrond verhalen op mijn drama verhalen.
Alvast bedankt
Kusssssssssssssssssssssssssssssss
Beste lezer,
ik heb een nieuwe fanfic en zou het heel leuk vinden als je het eens zou proberen. Het noemt behind the drama en het zijn eigenlijk allemaal achtergrond verhalen op mijn drama verhalen.
Alvast bedankt
Kusssssssssssssssssssssssssssssss
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
Level 3
Don't be such a babe
“En wat gaan we daar mee doen?”
Je stem is sceptisch, maar Selyse doet net of ze het niet hoor, en draait het zilveren zandlopertje om. Een scherp gezoem weerklinkt door je slaapkamer, en wordt steeds harder.
“Sla je arm om me heen.”
“Ik wat?”
“Wees niet zo’n baby. Doe nou maar gewoon.”
Je besluit om het toch te doen, en als er een kille wind opsteekt ben je blij dat je dat hebt gedaan. De wind trekt aan je haar en rukt je bijna van Selyse weg, maar je slaagt erin om je aan haar vast te klemmen. De wind harder, en het gezoem zwelt aan totdat het zo hoog is dat het bijna niet meer te horen is.
Dan is alles weg.
Voor heel even is alles weg. Er is geen zwarte leegte, geen wit licht aan het einde van een tunnel. Er is gewoon helemaal niets. Selyse vloekt, geeft een tik tegen de zandloper, en prevelt een paar woorden die je niet kunt verstaan. En dan zie je het…
Wat zie je?
•Een groen heuveltje met een riviertje dat zich in de verte als een lint uitstrekt
•Bergen met pieken zo hoog dat ze in de wolken verdwijnen
•Een wilde, grijze zee die zich aan alle kanten van je uitstrekt
•Een witte vlakte, met een wind die je tot op het bot verkilt
•Een warme zon die fel brandt boven een stad die gehouwen is uit vuurrode steen.