Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » She is my... Bodyguard » Deel 7

She is my... Bodyguard

1 juli 2009 - 22:31

1070

8

390



Deel 7

Lieve mensjes, speciaal voor jullie een extra lang stukje om dat het even geduurd heeft :) Ik heb niet zo veel tijd om te schrijven omdat ik veel moet gaan werken, maar ik doen mijn best. Veel plezier! <33

‘Alle fans zijn binnen.’ Zeg ik.
De jongens knikken, staan op en halen diep adem.
‘Succes.’ Zeg ik nog.
Bill kijkt me dankbaar aan met een blik van ga-ik-nodig-hebben. Gustav en Georg knikken, alleen Tom reageert er niet op, maar ik had ook niet anders verwacht.
Tom loopt het podium op en hoor de meisjes in de zaal gillen. Gustav en Georg volgen. En Bill gaat als laatste op. Auw, mijn oren.
Ik ga naast het podium door naar voor. Ik ga tussen het podium en de dranghekken staan, om zo fans tegen te houden die een poging doen om over de hekken te klimmen en zo korter bij hun idool te geraken. Gelukkig zijn het brave fans en blijven ze allemaal flink achter de hekken. Ze schreeuwen wel de oren van m’n lijf, maar daar leer ik wel mee leven.
Het concert loopt op z’n einde en de jongens nemen afscheid van de fans en verlaten dan het podium. De fans beginnen de zaal te verlaten en als de laatste buiten zijn, sluit ik de deur.

Als ik de kleedkamer binnen kom, zie ik de jongens moe, maar tevreden in de zetel zitten.
Ik glimlach, hopelijk gaat dat bijna elk concert zo zijn. Ze hebben echt goed gespeeld.
Ik moet nu eerst de jongens naar het hotel brengen en daarna terug komen om de concertzaal op te ruimen. Ik neem de autosleutels en begeef me naar de auto, met de Tokio Hotel op m’n hielen.
De jongens lopen naar buiten, gevolg door Saki, Tobi, David en ik. Ze delen hier en daar handtekeningen uit aan de fans die er nog staan en stappen dan in het busje.

Ik vertrek en rij richting het hotel. Daar aangekomen, doe ik deur open, want er staan alweer fans ons op te wachten. De jongens wringen zich door de fans naar binnen.
David checkt in en geeft hen elk een sleutel. Hij geeft mij ook een sleutel.
Ondertussen is het busje met hun persoonlijke bagage gearriveerd. Ik loop er naar toe en Saki geeft me Tom zijn koffers aan.
‘Waarom moet ik toch alles doen wat met Tom te maken heeft?’
Hij grinnikt. ‘Tom heeft nu eenmaal een persoonlijke oppas nodig en dat ben jij.’
Ik zucht en neem zijn koffers. Ik stap met zijn koffers de lift in. Die jongen wordt teveel verwend naar mijn mening. Ineens krijg ik een schitterend idee. Ik open zijn koffer en haal er iets uit, dat hij niet goed kan missen. De lift is boven en ik doe zijn koffer terug toe. Ik ga ik op zoek naar mijn kamer.
Ik heb een kamer langs hem, dus zijn kamer is snel gevonden. Ik klop op deur.
‘Wie is daar?’
‘Je persoonlijke kofferdrager.’ Zeg ik onnozel.
Ik hoor hem grinniken. En nog geen 5 seconden later vliegt de deur open. Grijnzend kijkt hij me aan.
Hij pakt de koffers aan.
‘Krijg ik nu ook een fooi?’ vraag ik grijnzend.
‘Nee, maar je mag wel mijn persoonlijke matras zijn als je wil.’ Grijnst hij.
Ik adem diep in en uit en dwing mezelf om rustig te blijven. Waarom is die jongen toch zo oversekst?
Ik draai me om en wil de kamer uitlopen, maar dan slaat Tom op m’n kont.
Ik draai me in één snelle beweging om en pak zijn pols vast. Ik kijk hem waarschuwend aan, maar hij blijft gewoon doorgrijnzen. Ik besluit om hier geen energie meer aan te verspillen. Ik laat hem los en verlaat de kamer.
Wacht maar tot hij zijn koffer open doet en ziet dat hij iets mist. Ik grinnik als ik me zijn kop inbeeld.

Ik rij terug naar de concertzaal en help mee met de rest van de crew het podium opruimen en de instrumenten in het busje laden.
Nadat alles is opgeruimd, rijden we terug naar het hotel.

Ik draag m’n koffer naar boven en open m’n hotelkamer. Ziet er mooi uit. Ik plof neer op het bed, m’n voeten doen best wel pijn nu. Even later wordt er op de deur geklopt.
‘Kom maar binnen.’
Bill komt binnen.
‘Hey, was het vermoeiend?’
Ik knik. Hij glimlacht.
‘Ik vind het wel erg voor jou dat je nog eens terug moest om onze rommel op te ruimen.’
Ik glimlach, Bill is gewoon té lief.
‘Ik doe ook maar gewoon m’n job, net zoals jij. En ik heb geen vermoeiend concert gehad hé.’
‘Dat is waar.’ Lacht hij. ‘Maar toch..’
Ik haal m’n schouders op. ‘Dat hoort er nu eenmaal gewoon bij.’
Hij glimlacht en drukt een kus op m’n voorhoofd. Ik leg m’n hoofd op zijn schouder en zo blijven we rustig zitten.

Even later vliegt de deur open.
‘Weet jij wa..’ vraagt Tom, maar als hij ons ziet zitten, zwijgt hij snel.
‘Weet ik wat?’ vraag ik.

(Tom)
‘Ik wou vragen of jij misschien wist waar Bill was, maar ik heb hem al gevonden.’
‘Waarom heb je me nodig?’ vraagt Bill.
‘Ehm jah, eh ik heb een klein probleempje.’ Stotter ik.
‘Zeg het maar gewoon Tom.’
‘Kan je niet heel even meekomen?’ vraag ik smekend.
‘Ik heb nu geen zin om op te staan, zeg het gewoon Tom. Zo erg kan het toch niet zijn?!’
Ik voel hoe mijn wangen rood kleuren.
‘Jah ehm, ik ehm, ik ben m’n boxers thuis vergeten denk ik.’ Fluister ik terwijl ik me doodschaam.

(Lize)
Ik kan echt niet meer van het lachen als ik hem daar zo zie staan, zich doodschamend. Ik verlies m’n evenwicht en val op de grond. En ik kan nog steeds niet stoppen met lachen.
Tom kijkt me verbaasd aan, maar ik zie dat hij zich schaamt.
Ineens lijkt er bij hem een lichtje te gaan branden.
‘Heb jij…?’
Ik knik grijnzend. Ik zie hoe hij rood wordt, deze keer niet van schaamte, maar van woede. Hierdoor moet ik alleen nog maar harder lachen.
‘Bitch.’ Snauwt hij.
Ik steek drie vingers omhoog: ‘3-2, Tomi.’
‘Geef ze nu onmiddellijk terug!’
Ik wijs, nog steeds niet bijgekomen van het lachen, naar het tafeltje achter mij. Hij loopt er naar toe en grist zijn boxers van het tafeltje.
‘Er zitten trouwens een paar leuken bij, zoals ‘Do you like my lolly?”¯ zeg ik lachend.
Hierdoor wordt hij alleen nog maar kwader. Als ik naast mij kijk, zie ik dat Bill ook niet meer bij komt van het lachen. Tom draait zich woest om, verlaat de kamer en slaat de deur met een klap dicht, zodat ik zelfs het bed voel daveren.
‘Tom kan gewoon niet tegen zijn verlies.’ Lacht Bill.
Ik knik grinnikend. Mijn plannetje was geslaagd en met succes!

(Tom)
Mij zo’n afgang laten maken, bitch dat ze is! Wacht maar, ik pak haar wel nog terug..


Reacties:

1 2

Rehab zei op 8 juli 2009 - 0:43:
kheb uw verhaal uitgelezen ^^

laat je weten als er ng een deel is...

xx


achiestalker
achiestalker zei op 3 juli 2009 - 21:17:
Lol(ly)


Eliros
Eliros zei op 3 juli 2009 - 16:56:
Do you like my lolly

Leuk stuk
Snel verder <3


hilfxmir
hilfxmir zei op 2 juli 2009 - 20:19:
wahaaaa!!
briliant!
snel verder^^


MariTom
MariTom zei op 2 juli 2009 - 14:58:
Whahaha x'D

Do you like my lolly

Mehe x'D

Omgosh, ik val hier bijna van mijn stoel van het lachen, dit stuk is zó geweldig! XD

En, Tom. Van andere mensen hun kont afblijven! xO
Want dat is niet lief

Snel verder?

xx<3