Hoofdcategorieėn
Home » Pirates Of The Caribbean » Pirates: The New Age. » ~<{[1]}>~
Pirates: The New Age.
~<{[1]}>~
Jerah liep rustig door de gangen van zijn schip, de laatste week was er veel gebeurd. Klars is overleden door een aanvaring met Querta, hij had het gemunt op Floras, maar raakte Klars. Er klonken rumoerige knallen op het dek. Hij versnelde zijn pas een beetje toen de knaller een stuk harder werden. Davita, een van de drie vrouwen aan boord, kwam aangerend vanachter Jerah en passeerde hem. Hij wist wat er boven gaande was. Al een week zat Jerah achter de fransman aan die Jerah wilde vermoorden, maar net ontsnapte. Nu eindelijk heeft Jerah hem waar hij hem hebben wil. De fransman heette Piérre. Jerah hoorde dat Piérre een erg veel voorkomende naam was in Frankrijk, maar er blijkt er gelukkig maar één te zijn in deze Caribische zeeën. Jerah kwam bij het luik dat naar het dek ging. Hij deed het luik open en keek een beetje voorzichtig rond, hij zag zijn bemanning over het dek rennen. Hij gooide het luik hard open. Iedereen keek voor een moment naar Jerah, die nors terugkeek.
“Wat zijn jullie ratten allemaal aan het doen?”¯ Brulde Jerah tegen iedereen die keek.
“We worden verdomme aangevallen. Iedereen naar jullie posten!”¯ Vervolgde hij. Iedereen keek en zweeg, na de één rende de ander weg. Jerah liep het dek op en keek rustig naar het schip dat voor hun vaarde. Niet zo ver weg, want “The Blue Fire”¯ was een snel schip. The Blue Fire begon al snel het Franse schip in te halen. Rustig liep Jerah over het dek. Julie kwam voorbij lopen, ze zag dat Jerah er stond en deed een paar passen terug.
“Hé Jerah. Wat is er, je kijkt zo boos.”¯ Zei Julie en keek vragend.
“Oh, niets hoor.”¯ Zei Jerah glimlachte even. “Die mannen, die we laatst hebben ingehuurd, zijn nogal… traag van begrip.”¯
“Ja nogal, maar we moeten het er mee doen. Die Fransoos, Piérre ofzo, waar had hij het nou over in het café?”¯ Vroeg Julie aan hem.
“Hij had het over een andere vloek, een krachtigere. Ik wil daar meer over weten.”¯ Zei Jerah en keek haar even aan.
“Inderdaad,”¯ Zei Julie zacht en ze keken in elkaars ogen. “Wat hield die vloek ongeveer in?”¯ En keek de andere kant op.
“Het is een soort van vloek, waardoor je onderwater kan varen, nou, zoiets kon ik er uit maken. Mijn Frans is namelijk niet zo goed.”¯ Zei Jerah en Julie keek terug en lachte, net als Jerah.
“Nee, dat is het zeker niet.”¯ Zei Julie rustig. Jerah keek naar het Franse schip dat steeds dichterbij kwam. Hij keek naar het kraaiennest waar Floras stond te gapen. Jerah floot twee keer kort en Floras keek slaperig naar beneden. Jerah gebaarde wat en Floras knikte.
"Laad de kanonnen aan stuurboord, klaarmaken voor aanval!”¯ Schreeuwde Floras, overal in het schip kon je zijn gebrul horen. Jerah lachte tevreden.
“Je kan je maar beter klaar maken, ik zie je zwaard niet.”¯ Zei Jerah en fronste.
“Sorry kapitein.”¯ Zei Julie schuldig.
“Geen excuses, ga hem halen. Niet dat Piérre je kwaad kan doen, maar toch. Nu is onze onsterfelijkheid nog een geheim, en dat is een voordeel voor ons.”¯ Zei Jerah en glimlachte.
“Aye.”¯ Zei Julie en draaide zich om en liep naar het luik. Jerah keek haar na en draaide zich naar het schip van Piérre. Rustig begon hij te lopen. Romaine wandelde wat over het dek, samen met Orlad en de twee lachte. Die twee zijn onafscheidelijk de laatste tijd. Jerah voelde de drang om Piérre uit te roeien.
"Volle zeilen! We gaan er tegen aan. Alle schooiers in het bakboord ruim naar boven, nu!" Brulde Jerah door het luik. Een luide knal klonk vanaf Piérre's schip. Jerah keek meteen om. Er kwam een grote rookwolk van het schip af. Hij keek beter en zag voor Piérre's schip een ander schip wegvaren. Hij bleef kijken en het schip zakte onderwater. Jerah's ogen werden groter. Vele mannen kwamen zich op het dek melden, een groep van vijftig man stond Jerah aan te gapen.
"Trek je zwaarden, stelletje ratten." Schreeuwde Jerah.
"Nou liever niet kapitein." Zei een aardig dikke man tegen hem.
"Wat krijgen we nou." Zei Jerah.
"Niets, heb geen zin om mijn zwaard te pakken."
"Okee, ik namelijk wel." Zei Jerah en trok rustig zijn Briguet. Hij liep naar de man en keek hem even aan.
"Trek..je..zwaard.."
"Nee." Zei de man en zijn ogen werden groot van angst.
"Nee? Nee??" Schreeuwde Jerah tegen hem. Hij haalde snel uit met zijn zwaard en maakte een diepen snee in de buik van de man, waardoor de ingewanden eruit vielen. Leveloos viel hij neer. Jerah schopte het dikke lichaam naar de rand van het schip, toen eroverheen. Toen hij zich snel omdraaide naar de andere mannen, draaide alle mannen om.
"Niet zo snel, laat dit een les zijn. Ik tolereer geen muiterij." Zei Jerah rustig en hij liep een paar passen door.
"Begrepen?" Vroeg hij langzaam.
"Aye." Klonk er vol overtuiging, gevuld met een snufje angst. Jerah keek nogmaals of hij het onderwatergezakte schip ergens kon bekennen, terwijl Pierre's schip al een beetje begon te zinken.
Ze lagen nu naast het Franse schip. Jerah, Romaine en Julie, samen met verschillende andere waren aan het zoeken naar Piérre. Overal lagen Franse lijken. Opeens klonk er een knal, en een schreeuw. Jerah viel op de grond met zijn hand op zijn buik. Romaine en Julie schrokken en pakte uit reactie beide hun flintlock's. Ze richten naar waar het schot vandaan kwam en wachtte geduldig. Rustig liep Romaine naar een hoek. Ze ging de hoek om en sloeg met haar flintlock in de kruis van een man. Hij kromp ineen en bleef even liggen, Romaine trok zijn gezicht omhoog en herkende het gezicht.
Vier mensen zaten aan tafel. Jerah nam een grote slok van een fles rum, en gaf de fles door aan Julie. Romaine deelde een fles port met de vierde persoon.
“Dus hoe kwam jij nou op Pierre’s schip?”¯ Vroeg Romaine aan de man die naast haar zat. Hij was in de twintig, begin twintig.
“Door mijn missie, ik kreeg promotie en werd meegestuurd. De O.I.C. zoekt naar iets, alleen ze wilde me niet zeggen wat het was. Want Pierre wist het wel.”¯ Zei de man tegen Romaine terug.
“Maar, waar is Pierre? Is hij dood?”¯ Vroeg Julie en nam een slok.
“Dat weet ik niet, of hij is dood. Of hij is meegenomen door dat schip.”¯
“Wat..was de naam van het schip dat jou aanviel?”¯ Vroeg Jerah en kreeg de fles rum in zijn handen geduwd.
“Geen idee, niet erg goed op gelet. Iets met “Te”¯. Maar toen zakte het schip onderwater en werd ik ff stil.”¯ Zei de man.
“James, probeer te herinneren. Het is best belangrijk. Want misschien is het wel het schip waar wij naar op zoek zijn.”¯ Zei Jerah tegen James en fronste. Het was even stil. Jerah nam een slok van zijn rum. James keek op.
“The streepje Truth.”¯ Zei James toen.
“Streepje?”¯
“Ja, er stond een streepje tussen.”¯ Zei James tegen Jerah
“Dan is dat het schip dat we zoeken.”¯ Zei Jerah tegen iedereen.
"Dat is toch niet het schip van Querta?"
"Nee, dat is het ook niet. Maar we gaan het toch zoeken."
Reacties:
Pierre... Pierre Jean...die ken ik. Hij is ziek in zijn hoofd en een ongelooflijke eikel en eigenlijke en 'fake' Fransman. Jij kent 'em ook. Wie wilt 'em nu eigenlijk niet dood? En Pierre betekend steen... een steen is leveloos...dus Pierre is leveloos... wat een levenloze beredenering is.
En Davita betekend 'Beloved' 'Geliefde'.
Is een variant op het Hebreeuwse / Schootse Davina.
Bij wie hoort ze eigenlijk? ... x] Floras. *LoL*
En een Briquet... zo'n sabel toch?
Worden vooral in de Cavalerie gebruikt, om zo niet de paarden te verwonden maar wel de ruiters te doden :].
Maarja zo heb je ook Degens en Floretten.
Die hebben allemaal weer te maken met de Briquetten/ Sabels.
Voordat zeg maar de Degen soort van populair werd had je de ietwat slankere Rapieren. Werden vooral in de 16e en 17e eeuw door de rijke burgerij in Europa gedragen. De burgerij hechtte zeg maar meer waarde aan de sierlijkheid dan aan de efficiëntie.
Maar uiteindelijk werd de Rapier vervangen door de Degen, of nu ja vervangen. Verder ontwikkeld naar een Degen. En een Degen is een dus weer de slankere en lichtere versie van een Rapier.
Haha...en mensen haalde de Degen en Rapier altijd door elkaar qua naam.
En toen kwam er zeg maar ook een oefen of wedstrijd versie van. De Floret. Alleen de Floret bleef dus een oefen / wedstrijd wapen... want het werd nooit eigenlijk een echt gevechtswapen. En de naam Floret komt van het bloem vormige bolletje op de punt van het wapen. Dat bloem vormige bolletje dat...zorgde er dus voor dat je niet geblesseerd raakte. :]
En ja Floret, Fleur. Fleur is bloem in het Frans. Dus vandaar.
Maar uiteindelijk tegen de 18e eeuw raakte de Rapier en Degen een beetje uit het gebruik, vanwege de Sabel / Briquet die op kwam :]
Dus ja alles met elkaar te maken... x]
En well, vuurwapens. Flintlocks rules.
*TeaTime*
Oh en je moest vast heel diep snijden in die man. :] hij was dikkig. ...Yuk. Kwam er ook veel vet mee. Ach ja... zolang hij maar niet gaat stinken.