FanFic.nl

Pirates: The New Age.

~<{[3]}>~

De nacht was nog steeds niet voorbij. Vier mensen op het schip waren wakker, de andere tweehonderd lagen te slapen. De hemel was zo helder als het maar kon, geen wolk was te zien. Alleen de volle maan die rustig in lucht hing. Julie en Jerah zaten samen in Jerah’s hut.
“Waarom wat?”� Vroeg Jerah.
“Waarom zoende je me dan?”� Vroeg Julie aan Jerah en hij keek haar aan.
“Waarom? Omdat ik van je hou, en ik het wachten zat was. Ik kon gewoon niet meer wachten.”�
“Wachten? Sinds wanneer?”� Vroeg Julie verbaasd.
“Lang.”� Zei Jerah en glimlachte eventjes.
“En hoelang is lang?”� Vroeg Julie.
“Drie jaar.”� Zei hij. Julie keek hem verbaasd aan.
“Ben jij al drie jaar lang verliefd op mij?”�
“Aye, zielig hé.”� Zei Jerah en Julie keek hem aan.
“En nu? Wat wil je nu?”� Vroeg ze, hij keek haar even aan en zei: “Ik weet het niet, echt niet. Ik wil niet dat er goede dingen gaan veranderen in slechte.”�
“Aye, ik ook niet.”� Zei Julie. “Ik moet hier echt over nadenken.”�
“Waarover moet je dan nadenken?”� Vroeg Jerah.
“Over alles, je overvalt me een beetje.”� Zei Julie tegen hem.
“Sorry, maar jij bleef vragen.”� Zei Jerah en beide glimlachte eventjes. Julie, die na een lange tijd tegen een kastje leunde ging naast Jerah op bed zitten.
“Ik weet niet wat ik moet doen.”� Zei Jerah.
“Wat wil je dan doen? Is er iets dan?”� Vroeg Julie.
“Aye, natuurlijk, ik zit hier met jou, drie jaar wilde ik je dit al vertellen, maar ik kon het niet.”�
“Wat wil je nu het liefst?”� Vroeg Julie en keek Jerah aan.
“Drie keer raden.”� Julie lachte even en zei: “Rum natuurlijk.
“Fout, raad opnieuw.”� Zei Jerah en keek in haar ogen eventjes keek ze weg. Jerah schoof dichter naast haar en ze keek omhoog.

Okai.. Ik kan deze scénes ZOO niet schrijven. Maarja, neeeee ze gaan geen seks hebben LL.. of toch? Neeee.. Maar volgens mij ben jij tóch wel de enige die dit leest, iemand anders? Zeg dan maar in een reactie x’D Okay, going on, kijken of ik er iets van kan maken. PS LL is LadyLonden.. als je het niet doorhad :’]

“Fout, raad opnieuw.”� Zei Jerah en keek in haar ogen eventjes keek ze weg. Jerah schoof dichter naast haar en ze keek omhoog. Ze kwamen zachtjes dichter bij elkaar en sloten hun ogen. Zachtjes raakte ze elkaars lippen en begonnen rustig te zoenen. Jerah sloeg een arm om Julie heen en Julie een arm om Jerah. Julie stopte en draaide weg.
“Nee, sorry.. Ik kan dit niet.”� Zei Julie tegen hem.
“Aye, het spijt me. Ik.. ik weet niet wat me bezielde.”� Zei Jerah.
“Nee, ik ging er in mee. Sorry.”�
“Het is niet jouw schuld, wat vind je dan dat je fout heb gedaan?”�
“Niets denk ik, maar dit voelt niet goed. Nouja, de zoen wel, maar nu niet.”� Zei Julie verward.
“Aye, ik weet het ook niet, eigenlijk heb ik alles wat ik wilde, maar ik had het nooit zo verwacht.”�
“Is dit wat je wilde?”� Vroeg Julie aan hem.
“Niet helemaal, want alleen ik hou van jou. En jij dan natuurlijk niet van mij. Het is misschien maar beter om het zo te houden.”� Zei Jerah en Julie knikte onzeker.
“Misschien.. Misschien niet.”� Zei Julie tegen hem.
“En dí¡t betekend?”� Vroeg Jerah aan haar en ze glimlachte.
Het was voor tien minuten stil in de hut van Romaine. Ze lagen allebei op bed en keken naar het plafond.
“En, ben je nog leuke meisjes tegen gekomen?”� Vroeg Romaine aan James.
“Ja, heel veel.”� Zei James. “Maarja, jij blijft de leukste.”�
“Dankje. Weet jij nog die keer dat we zaten opgesloten in de kast?”� Vroeg Romaine en ze glimlachte. James lachte ook en knikte naar Romaine.
“Anderhalf uur zaten we opgesloten, ik weet nog een paar dingen die we toen deden.”� Zei James glimlachend met een geheven wenkbrauw. Romaine schoot in de lach.
“Misschien.. kunnen we een paar van die dingen nog een keer doen.”� Zei Romaine en glimlachte lief. James schoot in de lach en knikte.
“Kan niet wachten.”� Zei hij lachend.
“Dan wacht je toch niet.”� Zei Romaine en beide lachte. James stond op en ging zitten op Romaine’s bed.
“Ik heb je zo erg gemist Romaine. Heel erg.”� Zei James en boog naar Romaine toe. Hij gaf haar een kus op haar wang, en een op haar andere wang. Romaine glimlachte en gaf hem ook een kus, waarna een zoen volgde. Met ogen dicht zoende ze elkaar zoals nooit tevoren. Vroeger zoende ze ook wel, maar nu voelde het veel beter. Ze waren dolgelukkig..

Lichte zonnestralen braken door de horizon. De zon kwam bijna op. Het was nu rond half zeven en de meerderheid van de bemanning was wakker, maar nog steeds was het aardig stil. Het geluid van de golven suisde over de oceaan. Zeemeeuwen vlogen vrij in de lucht over 'The Blue Fire'. Nog steeds zat Julie samen met Jerah in zijn hut.
“Dat moet je dan maar gaan uitzoeken hé.”� Zei Julie plagerig.
“Ik heb wel een paar ideeën, maar die zijn volslagen idioot.”� Zei Jerah met een glimlach.
“Oh, vertel er eens één dan.”� Vroeg Julie met een schattige glimlach.
“Nou, misschien hou je wel van me. En durf je dat niet te vertellen.”� Zei Jerah. Julie keek hem aan en hief een wenkbrauw.
“Je geeft wel heel veel om me en je bent er wel altijd voor me. Misschien werkt het tussen ons, maar toch.. we verschillen meer dan je denkt.”� Zei Julie en Jerah bleef stil. Het was voor het eerst sinds een paar weken dat hij niets wist te zeggen.
"Aye, het is wel gek."
"Wat is gek?" Vroeg Julie.
"Nou, wat dacht je van ons?" Zei Jerah met een lach.
"Wij zijn gek?"
"Heel erg, nouja.. zo zie ik het."
"Je hebt gelijk, we zijn best wel gek." Zei Julie en lachte. Julie draaide haar hoofd weg van Jerah. Ze keek naar de kaart die op het bureau lag. Haar ogen werden groot en ze wees verbaasd naar de kaart. Jerah keek erna en zijn ogen werden ook groot. Twee schepen kwamen richting 'The Blue Fire'. Ze waren nog ver weg, maar kwamen wel steeds dichterbij.
"Eindelijk eens wat actie, dit gesprek duurt toch iets te lang." Mompelde Jerah zachtjes in zichzelf.
"Wat?" Vroeg Julie.
"Oh, niets hoor." Zei Jerah en glimlachte.
"Nee, kom op, vertel." Zei ze en glimlachte ook even.
"Dat we moeten opschieten." Zei Jerah en hij stond op.
"Oké." Zei Julie, ze leek een beetje teleurgesteld.
"Kom, we gaan." Zei Jerah en bukte. Hij graaide onder zijn bed en haalde zijn Cutlass eronder vandaan. Julie stond op en keek in Jerah's ogen. Ze glimlachte en draaide zich om. Samen liepen ze de hut uit.

Reacties: