FanFic.nl

Pirates: The New Age.

~<{[4]}>~

De zon was nog maar net op toen de belangrijkste bel van het schip luidde. Ed stond met zijn volle kracht aan de bel te trekken met als gevolg een schil geluid dat zich verspreidde door het hele schip. Langzaam kwam de bemanning bijeen. Veel geschreeuw en gejuich klonk toen Jerah en Julie samen naar boven liepen. Romaine kwam het dek op en zag Jerah boven staan, hand in hand met Julie. Ze glimlachte even, totdat James nerveus haar hand pakte.
"En nu iedereen zijn kop dicht!" Brulde Jerah, maar iedereen schreewde door. Jerah pakte zijn glimmende Flintlock en schoot in de lucht. Iedereen keek om en het geschreeuw stierf weg. Floras die slaperig wakker werd keek naar Jerah.
"Maak jullie allemaal klaar voor gevecht. We worden weldra aangevallen. Het is waarschijnlijk de Navy.." meteen keek Romaine James aan die er erg nerveus uitzag, maar ook nerveus aanvoelde. Zijn handen waren nat van de zweet. "die ons op de hielen zit." Zei Jerah. Floras keek verward om zich heen en zag ver in de verte twee scheepjes.
"Hoe weet jij dat nou?!" Klonk een schreeuw vanuit de groep. Jerah aarzelde en zei: "Instinct." Gelach klonk vanuit de groep totdat Floras naar beneden kwam.
"Hij liegt niet, twee schepen aan bakboord, kijk zelf maar." Zei Floras. Iedereen keek Jerah aan alsof hij een spook was. Jerah wachtte tot iemand tot actie kwam, maar dat gebeurde niet.
"Aan het werk schooiers!" Schreeuwde Jerah. Sommige schrokken ervan en sommige werden lichtelijk boos. Orlad stond achter het wiel te staren naar Romaine en James. Hij leek geïriteerd. Jerah liep samen met Julie naar de rand van zijn boot. Hij keek naar Julie's hand, die in vergelijking heel erg klein was en glimlachte even. Hij tilde Julie's hand op en legde haar hand op zijn borst.
"Mijn britse grootvader, Alexander Smith, zei ooit tegen mij: "This was love at first sight, love everlasting, a feeling unknown, unhoped for, unexpected. In so far as it could be a matter of conscious awareness, it took entire possession of him, and he understood, with joyous amazement, that this was for life." Nu weet ik wat hij voelde. Het neemt bezit van je. En ik begrijp nu dat het leven mij jou geeft, dat wij bij elkaar horen." Zei Julie en ze glimlachte.
"Maar wacht, ik dacht dat je niet van me hield?" Vroeg Jerah.
"Nouja, na die zoen van twee weken geleden ging ik nadenken."
"Dat duurde wel even zeg, na drie jaar pas."
"Ja, je liet het ook niet echt merken. Maar, ik ging denken over hoe het zou zijn." Zei Julie en ze stopte.
"Hoe wat zou zijn?" Vroeg Jerah.
"Nou, wij. Samen, je weet wel, als een stel." Zei Julie en beide glimlachte even.
"En? Hoe zou dat zijn?" Vroeg Jerah.
"Tja, eerst dacht ik heel erg slecht, omdat we gewoon vrienden zijn weet je wel. Maar toch, je bent er wel altijd voor. Als ik iemand nodig heb ben jij er. Al zijn we erg verschillend, het zou wel mooi zijn." Zei Julie en ze keek naar de zee, de kleine scheepjes werden steeds groter.
"Dus, je houd van me?" Vroeg Jerah voorzichtig.
"Misschien wel ja."
"Wauw. Dat had ik niet verwacht." Zei Jerah rustig.
"Aye, ik ook niet van jou." Zei Julie en allebei glimlachte ze. Jerah sloeg een arm om Julie heen.
"Het is wel mooi vandaag."
"Prachtig." Zei Julie en draaide zich naar Jerah. Ze legde haar hoofd op zijn schouder. Ze knuffelde even, totdat Romaine en James naar hun toe kwamen.
"Zo, ook goedemorgen." Zei Romaine en lachte. Jerah keek op.
"Oh, aye, goedemorgen." Zei hij en glimlachte verlegen.
"Ach joh, doe nou niet alsof ik het nog niet wist." Zei Romaine en glimlachte.
"Wat? Je wist het al?" Vroeg Jerah verbaasd.
"Aye, al drie jaar. Ik zie zulke dingen." Zei ze en glimlachte breed. Het was bewolkt, het zou elk moment kunnen gaan regenen, maar dat deed het niet. Alle vier keken omhoog, er gebeurde iets wat al vier jaar lang niet gebeurd was. Jerah glimlachte.
"Sneeuw." Zei hij en de andere glimlachte ook. Opeens besefte ze allemaal dat het al over drie dagen kerst was.
"Wat gingen wij eigenlijk doen met kerst?" Vroeg Romaine aan degene die het eerst antwoord zou geven, maar iedereen bleef stil.
"Misschien kunnen we naar Douwesen." Zei Jerah.
"Aye, ik hoorde dat ze daar de beste varkens hebben." Zei James.

Reacties: