Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Pokémon » Pokémon Black and White Adventure's! » Chapt 30: Quilava's wrath

Pokémon Black and White Adventure's!

12 juli 2011 - 17:13

1039

0

349



Chapt 30: Quilava's wrath

deze heeft Rubber geschrevenxD

''Zijn we ze kwijt?'' Sora keek angstig om zich heen, terwijl hij zijn ademhaling onder controle probeerde te houden. Op dat moment begon Sparky te grommen, terwijl hij dreigend naar voren leek te staren. Vragend keken ze alledrie naar de Pikachu, totdat ze de twee mannen zagen verschijnen. ''Jullie zijn echt koppig!'' gromde Chiara licht. Eén van de twee begon te grinniken. ''Ik noem ons liever doorzetters.'' Het meisje keek hem pissig aan. ''Geef ons nu maar die Munna, ik begin mijn geduld ter verliezen.'' De twee jongens gingen beschermend voor de roze pokémon staan, Kio immiteerde hen. ''Watchog!'' De pokémon waar Sora gisteren tegen had gevochten kwam tevoorschijn. De bruinharige jongen wilde Sparky laten vechten, maar Chiara was hem voor. ''Jullie gaan er spijt van krijgen wat jullie Sora hebben aangedaan!'' Roxas en Sora keken verbaasd naar de trainster. De blonde knul had nieteens een idee waar ze het over had, totdat hij naar de rug van zijn broer keek. Hij had een flinke brandplek bij zijn schouder zitten. Hij wilde er iets van zeggen, maar bedacht zich. Hij zou het alleen maar erger maken.

''Taiki! Kom er maar uit!'' Chiara gooide de pokéball van de Cyndaquil de lucht in, die even verward om zich heen keek. Totdat hij de twee Team Plasma mannen zag staan met de Watchog. Hij wachtte niet langer en nam een alerte houding aan. Hij wist niet wat er gebeurt was, maar zijn trainster klonk behoorlijk kwaad. En dat maakte hem ook kwaad, vooral omdat het vast hén schuld was. Zijn gezicht betrok en nam dezelfde uitdrukking aan als die van Chiara. Vol woede. ''Watchog, speel maar even met deze Cyndaquil,'' sprak de trainer spottend. Het werd alleen maar meer bevestigt dat hij ze onderschatte, doordat hij begon te grijnzen. Chiara balde haar vuisten kwaad. Die gasten gingen nu echt te ver. ''Taiki, laat ze maar zien wat je in huis hebt!'' De Cyndaquil knikte, en rende op een hoog tempo op zijn tegenstander af. ''Watchog, ontwijk.'' De pokémon ontweek Taiki, en deed vervolgens uit zijn eigen Hypnosis. Taiki was te laat met ontwijken, en werd volop geraakt. Duizelig wankelde hij een paar stappen, voordat hij op de grond viel en zijn ogen dicht deed. ''Taiki! Wordt wakker!'' Wat ze ook riep, het hielp niet. Alsof het al niet erg genoeg was dat Taiki in slaap was gevallen, begon de Watchog hem ook nog toe te takelen met zijn tanden.

''Taiki!'' Chiara rende naar de twee pokémon toe zonder na te denken, waardoor ze nu het doelwit werd van de bever-pokémon. ''Chiara! Maak dat je daar weg komt!'' riep Sora in paniek, maar het was al te laat. Ze kon zich nog net afschermen met haar armen. In de ene zaten de tanden geboort van de Watchog. ''Tch, naïef mens,'' siste één van de twee Plasma-leden. Chiara zakte op haar knieën op de grond, haar gezicht naar beneden gericht. ''Zo te zien verlies je,'' grijnsde de trainer weer. Op dat moment keek Chiara weer omhoog en begon te lachen. Verbaasd keek hij haar aan. ''Wat valt er te lachen?'' Ze stopte met lachen, en begon te grijnzen. ''Taiki, wordt het niet eens tijd om je ogen te openen?'' De Cyndaquil, die tot nu toe in een diepe slaap had gelegen werd opeens wakker, en zag toen de Watchog aan Chiara's arm hangen. Kwaad stond hij weer op. Op dat moment begon hij opeens fel te gloeien. Sora, Roxas, en Chiara keken geschrokken naar de Cyndaquil die langzaam van vorm veranderde. ''E...Evolutie..?'' bracht Sora verbaasd uit. Roxas knikte enkel. Taiki stopte uiteindelijk met gloeien, waardoor zijn nieuwe vorm kleur kreeg. Sora haalde vlug zijn Pokédex tevoorschijn.

''Quilava, de vulkaan pokémon. Wees voorzichtig als deze pokémon je de rug toekeert in een gevecht. Op deze manier wilt hij je aanvallen met de vlammen op zijn rug. Deze pokémon is volledig bedekt met vacht die geen vlam kan vatten. Quilava kan elke vuur-aanval doorstaan.''

''Wow,'' mompelde Sora, terwijl hij zijn pokédex terug op zijn plaats stopte. De pas-geëvolueerde Quilava greep de Watchog aan Chiara's arm en gooide hem van haar weg. Vervolgens draaide hij zich om en ging weer op een hoog tempo op zijn tegenstander af. Hij keek zijdelings naar zijn trainster, wat haar duidelijk maakte dat hij wachtte op een commando. ''Taiki, doe je ember!'' De Quilava opende zijn mond, maar er kwamen geen vuurballetjes meer uit. Dit keer was er een enorme vlammenzee verschenen. Flamethrower. De Watchog, die dit ook niet verwachtte, werd volop geraakt en knalde met een harde klap tegen de grond. Taiki greep toen de staart van zijn tegenstander vast met zijn tanden en beet er hard in. Vervolgens slingerde hij de pokémon met al zijn kracht in het rond en liet los. Opnieuw kwam de Watchog met een harde klap op de grond terecht, dit keer bewusteloos. Gevloek was hoorbaar van de twee mannen, waarna de Watchog terugkeerde. ''Jullie komen er deze keer mee weg, maar de volgende keer zul je niet zulk geluk hebben!'' De twee rende er vandoor. Iedereen nam weer een relaxte houding aan. Taiki kwam op Chiara afgelopen, die nog steeds op haar knieën zat.

''Qui?'' Een brede glimlach sierde zijn kop, terwijl hij nonchalant Chiara aankeek. Ze grijnsde lichtjes, en aaide hem dankbaar over zijn hoofd, waar hij enkele tellen geleden het vuur van had gedooft. Sora en Roxas kwamen uiteindelijk naar haar toe gelopen. Meteen viel hun blik op Chiara's arm. De Watchog had haar flink te pakken gehad, het bloedde namelijk. Bezorgd knielde Sora naast haar en pakte haar arm beet. ''Gaat het wel?'' Ze keek op, recht in zijn helderblauwe ogen en knikte. ''Taiki, je hebt echt de show gestolen!'' sprak Roxas tegen de Quilava. Trots keek de pokémon naar de trainer die hem zojuist een compliment had gegeven. ''Kioko zal vast raar opkijken, de volgende keer dat ze hem ziet,'' grinnikte Chiara. De twee jongens keken haar glimlachend aan, opgelucht dat alles toch nog goed ging. ''Hoe zit het met de Munna? Is ze nu weer veilig?'' vroeg Roxas uiteindelijk. Sora dacht even na, maar knikte toen. ''Vast wel, ze hebben denk ik hun lesje wel geleerd.'' Grijnzend keek hij naar het groepje. De rest wist vast wel dat hij gelijk had.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.