Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Pokémon » Pokémon Black and White Adventure's! » Chapt 47: Meeting someone special!

Pokémon Black and White Adventure's!

11 sep 2011 - 16:40

1629

0

354



Chapt 47: Meeting someone special!

Rina had nog steeds met een bedenkelijke blik naar hem gestaard, “ik ken inderdaad Nobu Hasegawa, antwoordde Rina na een heel lange stilte. Sora’s hart sprong op en keek met een glinsterende twinkeling in zijn ogen naar Rina, “kan je me vertellen waar ik hem kan vinden?, vroeg Sora gretig. Rina keek nogmaals nerveus omzich heen, “ja, maar het is wel riskant… als Team Plasma erachter komt dat ik met kleine jochies zoals jij… Vertelt waar Nobu is dan elimineren ze ons, zei Rina met een nerveuze ondertoon in haar stem. Sora keek haar met grote ogen aan, “maar dat is verschrikkelijk!, riep Sora geschrokken. De vrouw legde haar vinger tegen zijn mond, “wees alsjeblieft voorzichtig met wat je zegt… en vooral jij moet oppassen voor ze, zei Rina en had haar handen op zijn schouders gelegd, “maar wat Team Plasma doet is slecht… als ik Sparky zou kwijtraken zou ik me geen raad weten, zei Sora neerslachtig en tilde de Pikachu voorzichtig op. Waarbij Rina glimlachte, “dat weet ik, daarom moet je extra voorzichtig zijn… Team Plasma is heel erg gevaarlijk, zei Rina en aaide Sparky over zijn hoofdje. Sora balde zijn vuisten. Hoe konden zulke mensen zo wreed zijn om mensen zoals Rina instaat zijn te vermoorden? Dit was geen normale reis meer dit was meer overleven in de wildernis en oppassen dat je niet werd vermoord of werd opgegeten door een vleeseter of een bijlmaniak. Iemand moest hier iets aan gaan doen! En als Rina of Nobu daar niet voor ging vechten dan deed hij het wel. Hoogachtend hoe moeilijk het wel niet was maar hij zou en moest de vader van Chiara ongeschonden bij haar krijgen en zijn moeder trots proberen te maken ookal zou ze het nooit meer kunnen meemaken.
“Rina, luister.. is Nobu instaat om naar Nimbasa City te komen?, vroeg Sora met een plannetje in zijn hoofd. Rina zette een glimlach op, “misschien kan ik wel wat regelen, zei Rina uiteindelijk. Sora’s hart leek weer op te springen. Eindelijk zijn eerste doel had hij bereikt! Nu moest hij alleen nog iets verzinnen om Rina te bedanken, “Rina hartstikke bedankt, zei Sora terwijl hij haar een snelle omhelzing gaf, “het is goed, jongen, zei Rina en keek nog steeds alarmerend om zich heen, “ik breng je naar Burg, door Team Plasma’s toedoen is er een avondklok en je word opgepakt als je alleen terug gaat, voegde Rina eraan toe.
Sora begon te grijnzen, “pak me hand.. dan lijkt het alsof ik je zoon ben, zei Sora met een licht gegrinnik. Ze begon hierdoor ook te grinniken en zette haar muts af. Hierdoor werden haar haren en gezicht zichtbaar.. ze had donker golvend bruin haar, grijsblauwe ogen en een heel vriendelijk gezicht. De bruinharige vrouw had haar hand uitgestoken die Sora aannam terwijl Sparky op zijn hoofd zat…


“je bent nu veilig.. wees alsjeblieft voorzichtig met Team Plasma… je bent nog zo jong, zei Rina terwijl hij voor haar stond. Hij knikte afwezig, “ik zal het proberen, zei Sora en klopte op de deur terwijl hij Rina nakeek. Roxas deed de deur open, “daar ben je.. ik maakte me al ongerust, zei Roxas en ging hem voor naar de woonkamer. De twee jongens liepen op hun sokken naar de woonkamer waar Burg zat met Renji, Yuki, Suki en Chi. “als jij ook Pokémon heb laat ze maar rondlopen in de gym, zei Burg vriendelijk en wees naar een grote opening in de muur. Sora deed wat hem werd gezegd en liet al zijn Pokémon vrij uit de Pokéballen. Kio keek verward omzich heen toen hij Chiara nergens zag. de Riolu kreeg tranen in zijn oogjes terwijl Sora neerknielde naast het wezentje, “Kio…Chiara is voor maar een korte tijd weg.. weet je nog op de markt in Accumula Town?, zei Sora geduldig terwijl hij het pootje van de Riolu had beetgepakt. De Riolu keek hem nog steeds verdrietig aan maar knikte, “laten we zeggen dat we haar gauw terug zullen zien, zei Sora met zijn blik op de grond gericht. Terwijl het jonge wezentje in zijn armen sprong. Zou hij het op kunnen brengen om de gymleader uit te gaan dagen? Shiro was alweer een beetje opgeknapt maar keek erg droevig voor zich uit. Was het zo zwaar gevallen dat hij had verloren van die Pawniard? Sparky kwam aanrennen en nam Kio mee naar de gym samen met Suki en Yuki. Terwijl hij het groepje nakeek liep hij naar de Chimchar die met zijn rug naar de rest gebogen zat terwijl hij met zijn armpjes krampachtig tegen zich aan gedrukt tegen de muur stond. Roxas liep achter hem aan met een bezorgde blik naar de Chimchar. “wat is er met Shiro?, vroeg Roxas bezorgd. Sora had hem aangekeken en haalde zijn schouders op, “Rox, ik stop met Gymgevechten, zei Sora zacht en keek naar de grond, “wat! Waarom? Het is je droom om League Kampioen te worden, zei Roxas verontwaardigd terwijl hij keek of Burg in de buurt was, “ik heb het gevoel alsof ik mijn Pokémon en jou tekort doe, zei Sora terwijl hij de Chimchar in zijn armen nam, “dat is helemaal niet waar! Ik ben meegegaan omdat ik je wilde steunen en vooral omdat het vlak nadat gedoe met mama was. Sora stop alsjeblieft niet met Gymgevechten doe het dan voor Chiara zij zou ook niet willen dat je stopt, zei Roxas en probeerde hem recht aan te kijken maar Sora had zijn hoofd weggedraaid en weigerde hem aan te kijken.
Zijn broer was echt ongelofelijk. Hij liet het niet gauw zien dat hij er moeite mee had gehad maar nu hij daar zo stond moest hij toegeven dat het wel erg stil was zonder haar en voelde hij zich nu net als Sora zich zou moeten voelen. Gek genoeg voelde Roxas nu een traan langs zijn wang glijden en veegde het gauw weg.
Sora draaide zich om en zette Shiro op de grond, “ik.. ik ga vanaf nu heel erg hard trainen.. vooral Kio heeft training nodig en me andere vriend Nero de Zorua, zei Sora met een krachtige stem. In een waas vloog Roxas hem om zijn nek en verloor hij bijna zijn evenwicht, “ik ben positief vanaf nu.. het heeft geen zin om te doen alsof ik blij ben terwijl ik het niet ben.. dus ik… ben vanaf nu een stuk vrolijker, zei Sora tegen Roxas, “het word tijd voor actie, voegde Roxas eraan toe. Waarbij Sora knikte.

“welterusten Burg, zeiden Sora en Roxas tegelijk terwijl ze de deur achter hun sloten en een gedempte, “welterusten jongens.” Weerklonk op de gang.
Snel trok Sora zijn broek en shirt uit. Hij was zo moe dat hij haast geen energie meer overhad om zijn pyjama broek aan te trekken. Toen dat gebeurt was plofte hij letterlijk op zijn bed neer, sloot zijn ogen en viel direct inslaap. Sparky keek ook hoe Roxas ging liggen eerst een diepe zucht liet ontsnappen en ook inslaap viel. Sparky rolde zich op het kussen van zijn trainer en sukkelde in een diepe slaap.



“Sora!, ontbijten!, riep de stem van zijn broertje vaag vanachter een deur. Hij opende zijn ogen en kwam loom overeind, “hoe laat is het, gromde Sora en pakte zijn Pokétch van het nachtkastje waar 6:00 Am opstond. Sora gromde terwijl hij zich uitrekte en slaperig de kamer uitsjokte. Toen hij in de keuken aankwam kreeg hij een déjí ví» gevoel, van bij hem thuis.
”lieverd kom je ontbijten!.” De zachte stem van zijn moeder weerklonk van onder aan de trap. Sora sprong overeind, gooide zijn dekbed op de grond en rende halsoverkop naar beneden, “Mama! Mam! vandaag is het zover!, riep Sora door het dolle heen en sprong op en neer, “ik weet wat voor dag het is vandaag maar ga eerst maar eens ontbijten, grinnikte zijn moeder en de jongen ging naast zijn broertje en Sparky zitten. Toen Sora klaar was met eten rende hij met Sparky op zijn schouder naar de woonkamer waar zijn moeder gehuld in een ochtendjas zat,”mama ik hou van je.“ en gaf zijn moeder een dikke knuffel.
Hij staarde naar de eikenhouten tafel waar broodjes opstonden. Het was nu ongeveer bijna een maand geleden dat zijn moeder was gestorven en hij miste haar ontzettend. Sora voelde het natte neusje van Sparky in zijn hand en keek het kleine gele wezentje aan, “het is oke maatje, zei Sora en aaide hem zacht over zijn koppie heen, “gaat het? Je ziet nogal bleek, zei Burg waarbij Sora op had gekeken…
Na het ontbijt besloot Sora te vragen om Burg uit te dagen, “zeg Burg.. ehm wil je een gevecht met me?, vroeg Sora met een vastbesloten blik en grijnsde breed. Burg keek hem een tel aan en grijnsde toen ook, “ik neem je uitdaging aan, zei Burg met een brede grijns op zijn gezicht. Meteen sprong Sora op en gooide al zijn Pokéballen de lucht in waar drie silhouetten uit verschenen. Sparky ging naast Shiro staan. “Kio dit word voor jou je eerste echte gymgevecht..” Sora legde het kort uit aan de jonge Riolu hoe een gevecht werkte en legde het ontwijken uit, “snap je dat Kio?, vroeg Sora vriendelijk. De jonge Riolu knikte met een blije uitdrukking op zijn gezicht,” ik heb misschien wel een perfecte tegenstander voor Kio, zei Burg en had een Sewaddle in zijn armen. Sora wist dat ook deze wezentjes erg sterk konden zijn maar als het Kio zou helpen dan had hij geen keus om ermee in te stemmen, “ we doen het, zei Sora met een vastbesloten blik waarmee Kio ook instemde. Burg glimlachte vriendelijk en wees hem de weg naar de Gym en vervolgens het strijdveld. Roxas volgde en ging tegen een boomstam zitten terwijl Sora met Kio en de andere naar het strijdveld liepen en wachtte tot Burg klaar stond…


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.