Hoofdcategorieën
Home » Overige » New life ~ TLotR story » 001
New life ~ TLotR story
001
De warme zonnestralen verwarmden haar lichaam. Ze rook het vers gemaaide gras en in de verte hoorde ze kinderen gillend een watergevecht houden. Ze genoot van de zwoele wind die zachtjes langs haar haar streek. Voorzichtig liet ze haar vingers door het heldergroene gras glijden. Opeens werd het heerlijke moment van rust verstoord door een stem. Hij leek van heel ver te komen.
‘Éoma!’ Éoma kreunde en wreef in haar ogen. Moeizaam ging ze overeind zitten en keek om zich heen om te zien wie haar naam had geroepen. Te laat zag ze dat iemand op haar af rende. Ze kneep haar ogen dicht terwijl hij op haar af sprong en haar tegen de grond drukte.
‘Éoma!’ Lachend rolden ze over het gras.
‘Raaffie!’ Grijnsde Éoma, ze woelde door zijn zwarte krulletjes. Hijgend lagen ze naast elkaar in het gras. Raffaël haalde zijn tas van zijn rug en pakte er iets uit.
‘Alsjeblieft.’ Het was een zilveren met gouden krullen versierde schede met een mes.
‘Oh, die mocht je helemaal niet hebben!’ Riep Éoma uit. Raffaël haalde zijn schouders op.
‘We hadden scoutingkamp en ik had een mes nodig.’ Met een beledigt gezicht trok Éoma het uit zijn handen.
‘Op twaalf jarige leeftijd mag je nog helemaal niet met een mes over straat!’ Gromde Éoma. Raffaël schrok.
‘Niets tegen mam zeggen hoor!’ fluisterde hij snel. Een grote grijns gleed over Éoma’s gezicht.
‘En waarom niet?’
‘Dan eh… dan.. dan doe ik vandaag de afwas!’ Éoma tuitte haar lippen. Dit was waarschijnlijk het beste bod dat ze zou krijgen, dus ze stak haar hand uit.
‘Voorruit dan maar.’ Opluchting was duidelijk zichtbaar op zijn gezicht. Hun ouders waren over het algemeen niet snel boos, maar hier waren ze heel streng in. Raffaël stond op en wilde weglopen.
‘Wat ga je doen?’
‘Ik heb een feestje, ga discozwemmen.’ Hij maakte een paar gekke pasjes en danste over het gras.
‘Oewww leuk, veel plezier dan!’ Éoma ging weer liggen, maar op dat moment schoof er een wolk voor de zon. Ze vervloekte de wolk en stond op om naar binnen te gaan. Ze liep de trap op naar zolder, waar haar kamer was. Het mes gooide ze op de kast en ze plofte neer op het bed. Na enig zoeken vond ze de afstandsbediening en zette de tv aan. De film ging verder vanaf waar hij gebleven was.
‘Hold your ground, hold your ground. Sons of Gondor, of Rohan, my brothers!’ De stem van Aragorn schalde door de kamer. ‘I see in your eyes the same fear that would take the heart of me. A day may come when the courage of men fails, when we forsake our friends and break all bonds of fellowship, but it is not this day. An hour of woes and shattered shields, when the age of men comes crashing down, but it is not this day. This day we fight! By all that you hold dear on this good Earth, I bid you; stand, Men of the West!’
Éoma kon het allemaal precies herhalen. Deze films had ze heel vaak gezien, en nooit gingen ze vervelen. The Lord of the Rings, de beste films ever. Er volgde een gevecht tussen mensen en Orcs. Éoma zuchtte, trok een zak chips open, besefte dat ze daar helemaal geen trek in had en gooide het in de hoek.
‘ÉOMA!’ Éoma , die helemaal was opgegaan in de film, schrok zich rot en viel achterover van het bed af. Grommend kwam ze overeind.
‘WAT!’ Haar moeder kwam haar kamer binnen gelopen.
‘Éoma, ik roep je al de hele tijd, we gaan bijna eten. Je moet echt beter gaan luisteren. En bovendien mag het volume van de tv ook wat zachter want- hé, waarom zit je op de grond?’ Vroeg haar moeder verbaasd. Éoma trok een zuur gezicht en zette de tv uit.
‘Dat zit heerlijk, moet je ook eens proberen. Maareh, papa en Raaf zijn toch weg?’
‘Ja, vanavond lekker met z’n tweeën.’ Ze liepen kletsend de trap af, de woonkamer in. Er steeg een angstwekkende hoeveelheid rook op vanuit de keuken. Haar moeder rende naar de keuken om het vuur uit te zetten. Éoma rolde met haar ogen en pakte een boterham, waar ze een dikke laag chocoladepasta op smeerde. Net op het moment dat haar moeder binnen kwam , likte ze haar mes af.
‘ÉOMA! Kleuter dat je bent! Ben je 1 of 21?’ Zei haar moeder vermanend.
’21, maar dat betekend niet dat ik geen lol meer mag hebben. Bovendien vertrouw ik die kookkunsten van je niet meer, zeker niet na wat er donderdag gebeurde.’
‘Het was hartstikke lekker, alleen een beetje aangebrand maar voor de rest- ’ Haar moeder gaf het op. Zelf wist ze namelijk ook heel "goed" hoe haar kookkunsten waren.
Gapend rekte Éoma zich uit. 'Alles is Liefde' was net afgelopen, het was rond twaalven.
‘He, ik ga naar boven. Ben kapot.’ Haar moeder gaapte, zette de tv uit en stond op.
‘Me too, ik zal slapen als een blok.’ Éoma draaide zich om, om haar moeder een kus te geven. Tot haar verbazing rolde er een traan over haar moeders wang.
‘Mam, wat is er?’ Haar moeder haalde diep en trillerig adem en pakte Éoma’s hand.
‘Lieverd, het spijt me dat ik het al die tijd verborgen heb gehouden, maar het kon niet anders. Besef dat, welke keuze je ook maakt, ik daar altijd achter zal staan. Word gelukkig en pas op je zelf. Ik hou van je.’ Éoma knipperde met haar ogen en loerde wantrouwig naar het halflege cola glas van haar moeder.
‘Mam, wát zat er in die cola?’ Haar moeder schudde haar hoofd.
‘Niks. Op een dag zal je het wel begrijpen. Welterusten schat!’ Haar moeder draaide zich om en liep naar de keuken. Hoofdschuddend liep Éoma de trap op. Haar moeder zei wel vaker rare dingen, maar dit sloeg alles. Maar gek genoeg had ze de hele dag al het gevoel dat er iets stond te gebeuren.
Reacties:
I absolutely adore this storie!
Ik heb alleen de tip om wooden niet meer in groter letters te zetten.
Zoals "WAT!" Ik vind het iets minder proffesioneel staan,
maar hoe dan ook vond ik het géweldig!
Eindelijk eens een goede fanfic, zonder 1D en al die andere shizzle!
Bovendien heb je dan ook nog een leuke schrijfstijl,
kortom snel verder jij en mag ik een melding? <3
Regenboogkus