Hoofdcategorieën
Home » Mainstreet » I Thought we were friends » hoofdstuk 5
I Thought we were friends
hoofdstuk 5
Langzaam loop ik door verschillende gangen heen, ik ben gelijk nadat ik een ander shirt heb aangetrokken, weggegaan. er kwam een meisje binnen dat zich zelf voorstelde als Lara. Het meisje stond bij het concert samen met Skyler, in het VIP vak.
Er ging nooit een dag voorbij dat ik niet aan haar dacht.
k had geen gegevens meer van haar daar heeft het management voor gezorgd. Ze vonden dat ik me daar te veel op focuste.
Dus nu weet ik niks meer van haar en ze is niet te vinden op het internet. De eerste weken heb ik alleen maar gehuild en toen ik bij haar langs wou gaan zorgde ze wel dat het op een of andere manier niet kon. In het begin ben ik er wel geweest een man deed open die me niet bekend voor kwam ze zijn vast verhuist. de kans is klein dat ik haar ooit weer zie. Ze was alles voor mij, ik schreef en doe dat nog steeds al mijn liedjes voor haar. De jongens weten er niks vanaf dat ik haar zo erg mis. Ze weten alleen dat er iets mis is maar wat kunnen ze alleen maar na raden.
Ik kijk even om me heen en zie dat ik nog wat verder dor moet lopen om weer bij de kleedkamers te komen.
Ik loop door met mijn hoofd naar beneden en voor ik het weet lig ik op de grond. Ik kijk op en zie Skyler liggen. Ik krabbel vlug overeind en stee mijn hand uit langzaam neemt ze hem aan en trek ik haar overeind. Als ze me aankijkt zie ik dat ze schrikt snel draait ze zich om en rent weg. Wat zal ze hier doen? Snel ren ik achter haar aan. Net als vroeger ben ik nog steeds sneller als haar. Ik kan zien dat ze verdwaalt is. Ze kijkt nog om haar heen naar een uitweg maar daar voor sluit ik haar ook in ik wil niet dat ik haar nog een keer kwijt raak, als het aan mij had gelegen had ik haar al lang mee genomen. Maar natuurlijk mag dat niet. de fans valt wel op dat ik vaak niet honderd procent aanwezig ben en vragen zich ook af waarom. Ze zijn net als iedereen bezorgt om me. Ze dachten dat een contact beter was voor me maar nu zien ze wat het met me doet. Voorzichtig probeer ik haar aan te kijken wat na een tijdje lukt. Ik schrik zo erg dat ik val nog net grijp ik haar vast waardoor ze boven op me valt. 'auw'' roep ik.
Ze probeert op te staan maar ik trek haar terug. Ze probeert nog een keer op te staan en dit keer hou ik haar niet tegen.
Ze rent niet weg zoals ik had gedacht en ze helpt me zelfs omhoog! Ik twijfel even wat ik nou moet doen maar pak toch haar uitgestoken hand vast. Ze trekt me omhoog net als ik eerder heb gedaan. verbaasd vraag ik waarom ze niet wegrende. Ze mompelt wat en het enige wat ik ervan kan maken is 'omdat je mij toch zo weer inhaalt'.
k ze een stap naar haar toe om haar een knuffel te geven maar ze doet een stap achteruit, zo doen we dit een tijdje tot ze tegen de muur aanstaat en niet verder achteruit kan. Ze vloekt zachtjes in zichzelf dat kun je zien aan haar gezichts- uitdrukking. als ze tegen de muur staar til ik haar op ze begint wild te spartelen om los te komen maar dat heeft geen enkel effect alleen pak ik haar voor de zekerheid steviger vast zodat ze niet valt . Na een tijdje staan we weer voor de kleedkamers ze begint weer te spartelen. Ik doe de deur open en gelijk verstomd al het geluid en wordt het muisstil.
Reacties:
Cutieees !! <3