Hoofdcategorieën
Home » Overige » Big, Bad and Beautiful [Kurt Cobain] » Ramble On
Big, Bad and Beautiful [Kurt Cobain]
Ramble On
Dus, dit is wel iets leuks om te weten.
Ik ga mijn hoofdstukken vernoemen naar Rockliedjes.
De link naar het liedje plaats ik bovenaan.Led Zeppelin: Ramble On
Jo Kennway
' Jo als je nu niet opschiet haal je het vliegtuig nooit!'
Roept Beth, mijn beste vriendin, terwijl ze voor me rent.
' We hebben nog vijf minuten, rustig maar.'
Ergens begint een kind te huilen en mensen haasten zich om hun vliegtuig te halen. Ik daarin tegen heb geen haast. Rustig loop ik met mijn koffer over het vliegveld.
' Jij bent niet te geloven! Die vijf minuten zijn zo voorbij!'
' Beth, het vliegtuig staat er nog, kijk,' zeg ik terwijl ik ernaar wijs, ' niks aan de hand.'
Net als Beth wat wilt zeggen, wordt ze ruw aan de kant geduwd. Haar handtas glijdt van haar schouder en komt op de grond terecht.
De man kijkt haar geschrokken aan, terwijl ze mopperend opstaat.
' Sorry, het was niet mijn bedoeling om je omver te lopen. Ik heb nogal haast.'
' Je bent niet de enige,' snauwt Beth.
Net als ze wilt bukken om haar handtas op te rapen, houdt de man haar tegen.
' Laat mij dat maar doen.'
Verbluft kijkt Beth hem aan terwijl hij haar handtas oppakt. Ze steekt haar hand uit om haar tas over te nemen, maar voor ze die kans krijgt, rent hij er zo snel mogelijk vandoor. Allebei rennen we achter hem aan, Beth is iets sneller als mij en zit vlak achter hem.
' Grijp de dief!'
Ik zweet als een otter en hijgend kom ik tot stilstand.
' Pak hem Beth, rennen!'
Ik leun tegen een paal terwijl ik op adem probeer te komen. In rennen ben ik nooit snel geweest. Uiteindelijk komt Beth ook hijgend naast me staan.
' Klootzak,' zegt ze kwaad.
We kijken elkaar even aan, ik zie haar mondhoeken bewegen en niet snel daarna beginnen we allebei te lachen.
' Dit kan alleen ons overkomen,' zeg ik tussen het lachen door.
' Inderdaad,' Beth kijkt langs me heen en haar ogen worden groot,' Jo?'
' Ja?'
' Is... Is dat niet jou vliegtuig?'
Ik draai me om, en inderdaad, daar is het vliegtuig... In de lucht.
' Shit!'
Ik lig op mijn rug op een bankje.
' We wachten nu al twee uur! Hoelang laat dat vliegtuig nog op zich wachten!'
Geïrriteerd loopt Beth heen en weer. Mijn koffers staan opgestapeld naast het bankje en ik verlies ze geen seconde uit het oog.
' Als ik een telefoon had kon ik kijken wanneer de volgende komt, maar helaas zijn mijn spullen gejat!'
Beth was buiten adem en haar hoofd was rood.
' Ach, heb nou eens geduld. Die piloot hoort jouw hier nog schreeuwen. Dadelijk wordt hij nog bang en durft hij niet te landen.'
' Dit is geen goed moment voor jou slechte grappen Jo!'
Ik rol met mijn ogen, ' het lijkt er meer op dat jij degene bent die gaat verhuizen.'
' Hoezo?'
Ik beantwoord haar vraag niet, en ga weer liggen. Met mijn handen onder mijn hoofd kijk ik naar boven.
''Vlucht 407 naar Seattle is geland, elke passagier kan zich nu melden. Nog een fijne dag en een veilige vlucht.''
' Ah! Daar is het vliegtuig.'
Ik sta op en pak mijn koffers, vervolgens loop ik in de richting waar het vliegtuig staat.
' Jo, wacht even!'
Beth komt naast mij lopen en neemt een koffer van mij over. Vastberaden om deze vlucht wel te halen, loop ik iets sneller.
We sluiten achteraan aan in de rij die zich gevormd heeft. Beth geeft me mijn koffer en trekt me vervolgens naar zich toe voor een knuffel.
' Ik ga je zo erg missen!'
Even blijven we zo staan, als ze me loslaat zie ik tranen in haar ogen.
' Ik ga jou ook missen.'
' Beloof me dat je elke avond belt.'
' Elke avond?'
' Elke avond.'
' Is dat niet een beetje vaak?'
Beth knijpt haar ogen tot spleetjes.
' Elke avond.'
Mensen achter me, beginnen te duwen en Beth laat me los. Ze glimlacht nog een keer, daarna loop ik achter de rest aan door de hal. Ik draai me om en zwaai. Beth zwaait terug en roept nog wat. Ik versta haar niet en wil stoppen om te vragen wat ze riep, maar weer wordt ik geduwd en verdwijnt Beth uit mijn zicht.
Het kan zijn dat er een paar spelfouten in staan, excuses daarvoor. Meld ze even en dan verander ik de fouten.
Reacties:
Als mijn tas net gestolen was, zou ik er echt niet om kunnen lachen. Maar ik vind Beth wel een leuk personage, ze is aardig en haar vriendschap met Jo is helemaal fijn, dus ik hoop dat we wat meer van haar zien, al is het maar over de telefoon.
Wel sneu dat er zo twee slechte dingen gebeuren na elkaar. Hopelijk is dat al het ongeluk dat ze gaat tegenkomen tot ze in Seattle is, anders wordt het maar een nare vlucht.
Dit was grappig en fijn om te lezen. Hopelijk veel meer van dat in de volgende hoofdstukken.