FanFic.nl

My trust is broken (PAUZE)

>30<

Hoe haalt ze het in haar hoofd?! Ik zit toch ook niet zomaar in haar spullen? Hoe wist ze trouwens mijn cijfercode? Al deze vragen mag ze gaan beantwoorden, want ik begrijp niet waarom ze in mijn koffer moet zijn. Ik loop door de gangen op zoek naar Chantal. Ik ben boos, maar ook verbaasd. Als ze mijn beste vriendin is, ga je toch niet in mijn spullen zitten? Dan vraag je dat toch eerst even? Ja, daar is ze. Ze staat te zoenen met Michael. Dat moet dan maar even wachten. Ik trek haar los van Michael en krijg meteen een blik van hem.
,,Waarom deed je dat?” Chantal kijkt me verontwaardigd aan.
,,Waarom heb je in mijn koffer gezeten? Wat heb je eruit gehaald?”
,,Foto's van ons vieren en van je familie.”
,,Meer niet?”
,,Jawel. Een brief van jou naar mij.”
,,Brief? Wat voor brief?” Chantal kijkt naar Michael. ,,Ik ga echt niet eerder weg voordat je me zegt wat voor brief.” Chantal zucht even en haalt dan een envelop uit haar broekzak.
,,Deze brief.” Voordat ze het weet, heb ik de envelop vast en ga zitten. ,,Nee, niet lezen.” Zegt ze nog, maar ik heb de brief al ontvouwen. Ik kan niet geloven wat er in de brief staat. Chantal ziet mij als een moordenaar? Hadden we daarom ruzie? Dat ik haar vader bedreigd had, had ze gezegd. Maar er is meer aan de hand tussen haar en haar vader. Dit is niet van één keer verkrachten.
,,Jij ziet me als een moordenaar?” Ik kijk Chantal aan.
,,Nee.”
,,Lieg niet! Het staat hier toch?! 'Weet je wat ik nog het meeste haat aan onze ruzie? Dat je gelijk had. Ik lijk op mijn vader en dat zal ik ook altijd doen' Jij vind mij op mijn vader lijken en dus ben ik een moordenaar in jou ogen.”
,,Dat zei ik alleen maar omdat ik boos was.”
,,Mensen zeggen altijd de waarheid als ze boos zijn. En over je vader...” Chantal slikt even en kijkt Michael aan. ,,heeft hij je echt maar één keer verkracht?” Chantal kijkt naar haar handen. Waarom vertelt ze nou niks? Nu is de uitgelezen kans om me echt alles te vertellen, maar ze doet het niet. Ik sta op. ,,Weet je, laat maar zitten. Je kunt duidelijk niet eerlijk tegen me zijn. Ja, alleen als je boos bent.” Ik draai me om en loop boos terug naar mijn kamer, waar Zayn, Ryan en mijn moeder al staan te wachten. ,,Ik wil naar huis, ik heb geen zin om hier nog langer te blijven.” Mijn moeder knikt. Ik pak mijn koffer en trek die achter me uit. Zayn, Ryan en mijn moeder komen achter me aan. Ik zal blij zijn als ik weer thuis ben, daar kan ik tenminste rustig over alles nadenken. Over die brief van net, bijvoorbeeld. Chantal ziet me duidelijk als een moordenaar en misschien Michael ook wel, aangezien die altijd bij haar is. Toch ben ik niet zeker als het over haar vader gaat. Ik moet hem spreken, dat is de enige manier. Ja, dat ga ik doen. Zodra ik weer in Nederland ben, ga ik naar Chantal haar vader en hoor zijn kant van het verhaal. Dan moet Chantal wel eerlijk tegen me zijn!


Ik barst in tranen uit, nadat Nola weer in haar kamer is. Natuurlijk kan ik wel eerlijk tegen haar zijn en dat wil ik ook echt wel, maar ik kan het niet. Als ze hoort dat mijn vader mij elke dag verkracht en mishandeld, alleen maar omdat hij 's avonds dronken thuis komt, word ze zo boos dat ze naar mijn vader toe gaat. Ik wil niet dat ze hem ziet en daarom moet ik haar idee over die DNA-test uit haar hoofd praten. Ik kan mijn vader niet onder ogen komen, ik weet dat hij de vader is van mijn kind. Nola weet dat niet en het is logisch dat ze wilt helpen, ze geeft duidelijk nog om me, maar ze moet zich hier niet mee bemoeien. Michael en ik redden het prima met z'n tweeën.
,,Nola is alleen maar boos, omdat ze voelt dat jij niet eerlijk bent.”
,,Ik ben toch ook niet eerlijk, maar ik kan het haar gewoon niet vertellen.”
,,Dat begrijpt ze toch eindelijk ook wel?” Ik kijk Michael aan en haal mijn schouders op.
,,Wat als ze het niet begrijpt en alsnog besluit om onze vriendschap te verbreken?”
,,Tja dat zit er sowieso wel aan te komen.”
,,Wil je soms dat onze vriendschap over is?”
,,Nee, schat natuurlijk niet! Ik bedoel alleen maar dat als Nola zich die brief weer herinnert, dat ze dan alsnog de vriendschap kan verbreken.” Daar heeft Michael wel gelijk in. OMG! Dan gaat ze dus ook verhuizen naar Londen! Dat kan ik toch niet laten gebeuren? Of wel soms? Wat als ze kinderen krijgt samen met Zayn? Dan zie ik die dus nooit. Nee, ze moet gewoon hier blijven wonen, dichtbij mij. Ik kijk op van de deur die open gaat. Nola, Zayn, Ryan en Nola's moeder stappen de gang op. Nola is duidelijk boos. Meteen sta ik op en trek Michael met me mee. We sluiten achteraan en lopen zo dus regelrecht mee naar het vliegveld. Pas op het vliegveld ziet Nola dat wij er ook bij zijn.
,,Chantal, ik ga als we weer in Nederland zijn naar je vader en zijn kant van je verhaal horen.” Geschrokken kijk ik haar aan. Wilt ze alleen naar mijn vader?!
,,Nola, dat mag je niet doen.” Zegt Michael.
,,Oh nee? En waarom dan niet?”
,,Omdat haar vader niet zichzelf is de laatste tijd.”
,,Ja túúrlijk! Verzin nog meer smoesjes. Jezus, hoe duidelijk moet ik zijn?! Ik wil alles weten, hij kan haar niet één keer verkracht hebben, anders zou ik hem nooit bedreigen. Hij moet nog wat anders gedaan hebben en dus moet ik weten wat dat is. Chantal is wel mijn beste vriendin ja!”
,,Herinner je ons weer?” vraag ik hoopvol. Als dat zo is, weet ze toch alles? Nola schudt haar hoofd.
,,Nee, maar jij zegt toch steeds dat je mijn beste vriendin bent, dus ik geloof je.”
,,Zullen we anders eerst uit gaan als we terug zijn?” Nola haalt één wenkbrauw op, waardoor ze me nu heel arrogant aankijkt.
,,Uitgaan? Ben je gek of zo? Ik kan toch geen lol hebben als ik mijn geheugen kwijt ben, ik weet niet eens wie jullie zijn, laat staan al die andere mensen. En ik wil eerst weten wat je vader je hebt aangedaan.” Nola is koppig, maar ze kan echt niet naar mijn vader. Ik weet alleen niet wat ik nog moet zeggen om haar tegen te houden. Wanhopig kijk ik Michael aan.
,,Nola, misschien is uitgaan wel goed.”
,,Goed? Waarvoor dan?”
,,Nou, dan kan je misschien goed nadenken over wat je tegen haar vader wilt zeggen.” Nola denkt na en ik kijk Michael aan. Wat doet hij nou?! Zo ziet ze hem straks nog eerder.
,,Prima, we gaan uit. Met z'n vieren, maar wel naar een club die ik ken en waar ik misschien nog iets van mijn geheugen terug kan krijgen. Daar denk ik na over wat ik wil zeggen, maar laat me daarna dan wel naar haar vader gaan!” Michael knikt.
,,Wat doe je nou?!” Fluister ik in zijn oor.
,,Vertrouw me.” Fluistert hij terug. Nou, dat moet ik dan zeker maar gaan doen. Ik vertrouw hem, maar ik vertrouw mijn vader niet. Mijn vader was de vorige keer ook in de club, wat als hij er weer is? Dan zien mijn vader en Nola elkaar dus veel eerder dan verwacht. En dan?
,,Attention. The flight 207, to Amsterdam is ready for boarding. Please check in.” Dat is onze vlucht. We gaan de lange gang door, totdat we bij onze gate komen. We checken in en gaan dan het vliegtuig in. Hopelijk gaat alles goed in Nederland en komt Nola mijn vader niet tegen!


Ik snap best dat Chantal het eng vind, want ook ik weet dat haar vader er vaak komt. Maar ik hoop eigenlijk dat hij er vanavond niet is en als dat wel zo is, dat Nola hem niet ziet. Ik weet toevallig dat Nola van zingen houdt en dus dacht ik, als we haar nou lieten zingen, let ze niet op wie ze ziet en dus ontmoet ze haar vader niet. We zijn nu al een half uur onderweg. Nog een halfuur en dan landen we, dus moet ik me voorbereiden. Chantal ligt met haar hoofd tegen mijn schouder en ik zie dat ze het er moeilijk mee heeft, dat ze alweer ruzie heeft met Nola. Nou ja, ruzie. Nola is gewoon boos omdat Chantal haar niet de waarheid durft te vertellen. Dat is net zoals het begin. Wacht eens even! Het begin! Als Nola zich het begin van hun vriendschap weer herinnert, waarom herinnert ze Chantal dan nog niet? Ja, of ze is gewoon nieuwsgierig net zoals altijd.
,,Ik ben bang dat mijn vader Nola iets aan gaat doen.” Ik kijk Chantal aan.
,,Waarom ben je daar bang voor schat?”
,,Nou, mijn vader komt naar de club dat weet ik zeker en ik weet ook zeker dat Nola hem dan ziet. Ze heeft foto's gezien van mijn vader en dus weet ze donders goed wie het is. Wat nou als ze hem om uitleg vraagt? Wat als hij haar daardoor iets aandoet?”
,,Dat gebeurd niet. Niet zolang Zayn en ik er zijn. Zayn houdt van Nola, dus die beschermd haar tegen alles. En ik bescherm jou.”
,,Ja, maar wat nou als jullie te laat zijn en Nola valt of zo. Dan ligt ze straks weer in het ziekenhuis.”
,,Hé, niet zo negatief. Je kent Nola toch? Dat is een doordrammer. En ze neemt het altijd voor vrienden op. Ze weet dat jij haar beste vriendin bent.”
,,Ja, maar ook alleen maar omdat ik haar dat steeds laat weten.”
,,Schat, het komt goed.”
,,Ik wil niet dat haar iets overkomt.” Snikt Chantal nu. Ahw, ze geeft echt super veel om Nola, dat merk ik aan alles. En ik moet ook bekennen dat ik haar idee eng vind. Nola gaat gewoon naar haar vader toe, terwijl hij Chantal zo mishandeld heeft. Dat weet Nola niet meer, maar wij wel. Natuurlijk ben ik ook bang dat Chantals vader Nola iets aandoet. Het is niet niks als iemand je beschuldigd van verkrachting en mishandeling. Ik sla mijn arm om Chantal haar schouders en trek haar tegen me aan, terwijl ik haar troost.
,,Er gebeurd niets met Nola, daar zorgen Zayn en ik wel voor. Geen zorgen schat.” Ik wrijf over haar rug. ,,Straks landen we en dan nemen we haar gewoon eerst mee naar haar huis.” Chantal knikt, terwijl er nog steeds tranen op mijn shirt vallen. Zuchtend kijk ik uit het raampje. Ik moet snel iets bedenken om het uitgaan nog even uit te stellen, maar wat dan?


Ik kijk naar Nola, die samen met haar moeder en Ryan aan de andere kant van het gangpad zit. Mijn hart gaat als een gek tekeer. De vlinder vliegen nog erger door mijn buik dan normaal. Het is gewoon oneerlijk. Ik snap gewoon niet waarom dit Nola moet overkomen. Ik heb nu echt de neiging om haar alles te vertellen, van begin tot het einde, maar ik denk niet dat Chantal daar blij mee zal zijn. Maar ja, Nola moet het toch een keer te weten komen? Het is natuurlijk niet aan mij om het te vertellen, maar ik weet niet of ik nog langer mijn mond kan houden. Ik had Nola beloofd dat ik eerlijk tegen haar zal zijn en dat zal ik dan ook gaan doen. Het vliegtuig maakt zich klaar om te landen en iedereen doet zijn of haar riem vast. Met een vaart landt het vliegtuig op Schiphol. We maken onze riemen los en gaan het vliegtuig uit, naar de bagageruimte.
,,Ik ben blij dat ik naar huis mag, maar dat wachten op mijn koffer...pfff!” Nola staat maar een beetje ongeduldig heen en weer te bewegen. Ik schiet in de lach. Typisch Nola, geen geduld. Na een tijdje zie ik onze koffer en pak mijn koffer en die van Nola er af. ,,Dank je.” Zegt ze.
,,Graag gedaan.” We lopen naar de grote hal, waar normaal gesproken mensen staan die ons opwachten. Nou ja, ik zou hier gestaan hebben als Nola terug kwam van Londen, maar dat hoeft dus niet aangezien ik al bij haar ben.
,,Hoe laat is het?”
,,Zes uur.”
,,Etenstijd dus. Wie gaat er mee naar de Mac Donalds?” Nola schiet al vooruit, waardoor er dus niemand meer kan zeggen of die mee willen of niet. Als we bijna bij de Mac Donalds zijn, word Nola opeens geroepen. We draaien ons om en daar staat hij. Degene die niemand eigenlijk wil zien. Ja, behalve Nola, want zij weet niet meer wie hij is. Chantal haar blik staat meteen op onweer. Als blikken konden doden, zou hij nu dood zijn. Nola loopt naar hem toe, met tegen zin van Chantal. Chantal kan hem nu wel iets aandoen. ,,Hi en jij bent?” Nola steekt haar hand uit, die hij gretig pakt. Iets te gretig?
,,Herken je me dan niet meer? Ik ben je vriendje, Drew.”
,,Mijn vriendje? Maar ik dacht...”
,,Je moet niet zoveel denken schat.” Zegt hij en slaat zijn arm om Nola heen. Wow, wacht eens even. Dit kan niet! Chantal is me voor en haalt Drew bij Nola weg.
,,Jij bent even lekker zeg!” roept ze uit.
,,Ik ben toevallig met mijn vriendinnetje bezig, ja. Dus als je me even wilt laten.” Drew loopt terug naar Nola. Waarom duwt Nola hem niet van zich af?
,,Ik snap er niks meer van. Chantal zei dat Zayn mijn vriendje was.” Zegt Nola.
,,Hij? Dat mocht hij willen. Nee, wij hebben al twee weken iets met elkaar. Dat je naar Londen ging, vond ik zo erg. Ik was gebroken en ik dacht dat je niet meer van me hield.”
,,Ze heeft nooit van je gehouden!”
,,Chantal, ga jij je met je vriendje bemoeien en laat mij even bijkletsen met mijn vriendinnetje.” Drew neemt Nola mee naar een tafeltje. Dat Nola dit toelaat. Ja, waarom zou ze dat niet toelaten? Ze herinnert zich ons helemaal niet meer. Straks krijgt ze echt nog iets met hem. Wat moet ik nou doen? Ik wil niet als een jaloers iemand overkomen op Nola, dus wat kan ik doen? Nola haat het als je iemand zomaar gaat slaan, dus als ik dat ga doen, drijf ik haar regelrecht in Drew zijn armen.
,,Waarom doe jij niks?!” Chantal kijkt me verbaasd aan.
,,Wat kan ik doen? Ze herinnert zich ons toch niet.”
,,Ja, dus? Je moet voor haar vechten, ze houdt van jou Zayn.”
,,Je hebt gelijk!” Ik stap op Drew en Nola af. ,,Nola?” Nola kijkt me aan met haar prachtige blauwe ogen. Ik slik even.
,,Zayn, Drew gaat vanavond met ons mee naar de club. Leuk hé?!” Leuk? Dat is een nachtmerrie!
,,Dan kan ik genieten van mijn vriendinnetje.” Zegt Drew en slaat weer zijn arm om Nola heen. Nola slaat zijn arm even weg.
,,Sorry Drew, ik weet niet wie ik moet geloven. Chantal is mijn beste vriendin en die zegt dat Zayn mijn vriendje is, maar ja zij heeft wel eerder wat verzwegen, dus ik weet het even niet. Zolang ik het niet weet, geen klef gedoe. Alleen maar lol.” Nola wijst eerst naar Drew en daarna naar mij. Allebei knikken we, maar ik geloof Drew voor geen meter. Ik weet zeker dat hij iets bij Nola gaat proberen. ,,En nu ga ik eten!” Nola loopt naar de balie. Ik zucht. Wat moet ik nou doen? Ik moet er in ieder geval voor zorgen dat Drew niks bij Nola probeert en daar heb ik de hulp van Chantal en Michael voor nodig. Ik loop naar de twee toe en leg mijn probleem uit. Meteen willen ze me helpen om Drew zo ver mogelijk uit de buurt van Nola te houden. Ik hoop zo dat het gaat lukken, want ik wil haar echt niet kwijt.

Reacties: