FanFic.nl

Everybody's fool

The truth.. I hope

Hij komt langzaam naar me toegelopen en lecht zijn armen om mij heen om me te kalmeren. "Rustig" Fluistert hij. Ik schud mijn lichaam wild los. "Nee niks rustig. Zeg wat je deed" "Paardrijen Dat zag je toch" "Hoe ken je het?" "Ik zag me zusje het doen" "De waarheid" Mijn blik in de zijne is ondoorgrondelijk en vreselijk scherp "Ok, ik heb op paard rijen gezeten" "en why???" "Moest van me ouders"ik glimlach "Ok en nu hoe ben je zo goed" "Ik was de beste" O dan wil jij morge vast wel een race doen" "daar zeg ik nooit nee tegen" "Uhu" Hij slaat zijn arm achter zijn hooft "Alleen ik deed Dresure" Ik begin te laggen "en waarom dee je het echt??" Hij begint te blosen het ziet er zoe lief uit "K wou het" "Thats my boy" En ik knijp in zijn wangen We lopen naar de deur toe. Hij pakt de sleutels uit zijn broekzak....-.- die ik nog in de deur had laten zitten en laat ze op de grond vallen. Persies op het zelfde moment bukken we waardoor onze hoofden tegen elkaar botsen. "Auw" Ik wrijf over mijn hoofd en val naar hem toe. Op dat moment raken onze lippen en komt er een oase van geluk en blijheid over mij heen. De klus is heel lief maar ook ruig tegelijk. Zijn lippen zijn als de mijne ijskoudt maar tocht komt er een grote warmte vrij. Ik gooi mijn armen om hem heen. Hij legt zijn armen om mijn middel en drukt me nog dichter tegen hem aan. Verlangens naar meer overspoelen me. Ik wil meer meer van hem. Na een tijd als onze lippen bijna schreel worden verbreekt hij de kus. "Kom we moeten nog naar amber toe"

Reacties: