FanFic.nl

Everybody's fool

The one big show

De tijd gaat sloom. Elkedag vindt ik een grote bos bloemen voor de deur met een kaartje met een hele lap tekst er op. Ik neem nooit de moeite het te lezen of om ubberhoud de bloemmen te bewaren. Iedere keer dat ik de bloemen zie staan moet ik weer huillen. Ik gun hem niks meer van mij. Hij is zo.. zo iehhhh. Mijn moeder komt zo even langs kijken of thuis alles nog goed is. Ze vertrouwt mij ook niks toe. Woest sla ik tegen de deur aan. De deur vliegt open en dan zie ik mijn kammer met Amber in het midden. "SHIT we moeten het opruimen voordat me moeder komt en jij moet j everstoppen in mijn kammer en als we hier komen in mijn kast. Je kent het plan." Snel pak ik de kleren en gooi ik ze in de was. Ik pak voor de rest mijn spullen en gooi ze in een kast. De bel gaat en ik loop er naar toe. Ik zucht en doet de deur open "Halo moeder" en ik maak een lichte knik met mijn hoofdt. "Hallo mijn dochter" we lopen naar de eetkamer waar ook de rest van de gasten komen zitten. Mijn moeder praat een beetje wartaal maar ik geef geen aandacht aan haar. "Ik denk dat wij nog niet voorgesteld zijn"Ik kijk naar boven en ik zie net zo´n gladjanus staan zo als al die kinderen die denken dat ze rijk zijn, Hij heeft blond haar dat met gel naar achter is gekamt. Hij heeft grijze ogen en een spitse neus. Ik vind hem nu al niks "nee inderdaad" "Ik ben Alberto" (Hoe verzin ik die namen ) "Ik heet Helena aangenaam" "Alberto ga zitten de dineer begint" Hij gaat zitten en het maal begint. Ik haat het om hier te zitten. Aan het hoofd van de tafel mijn moeder zit aan de andere kant. Na het eten is er nog een `After party´. Ik sta alleen bij een tafeltje. "Zo daar hebben we Helena" "ook hallo Alberto" "Zullen we ons even afzonderen van de groep" Nee ik wil niet alleen zijn met die vieze gluipert, maar voor ik het weet word ik meegesleurt naar mij slaap kamer. Hij komt verdacht dicht bij me staan. Ik doe automatisch een stap naar achter. Hij komt weer naar voren en begint me wild te zoennen. Ik duw hem van me af"Blijf met je gore poten van mij af!!", maar het lijkt wel een parasiet en hij komt terug terwijl je het niet wilt. Hij drukt mij tegen hem aan en trannen overspoellen mijn ogen. "Blijf van me af" het gevoel komt weer terug. Het gevoel van Sean. Nog meer trannen komen uit mijn ogen. Ik begin wazig te zien. Hij drukt mij nog dichter tegen zich aan. Ik verzet me en probeer me terug te duwen. Hij zoent me nu nog ruwer dan de vorige keer. Ik trek mijn arm weg zodat hij mijn arm even los laat. en ik sla hem hart. "Hee bitch" en hij slaat terug. Waar zijn hand kwam brand het. Ik bal mijn vuist en sla keihard tegen zijn neus. "Godveredome klote kind. Je bent nog niet van me af jij...." Zijn neus is gaan bloeden. Ik vermoet gebroken en hij loopt weg.

Reacties: