Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Invisible » 3. Bruises
Invisible
3. Bruises
Ik lig in bed, zenuwen gieren door mijn lichaam. Morgen naar Zweinstein. Ik draai op mijn zij en zie Pluis aan mijn bureau zitten. Ik klop op bed. Ze snapt de hint en springt behendig mijn bed op. Ze nestelt zich tegen me aan en rolt zich op tot een bolletje. Net als Pluis probeer ik te slapen maar het lukt niet. Ik stap uit bed, zonder Pluis wakker te maken, en loop naar mijn gloednieuwe hutkoffer. Ik trek hem open en gooi mijn boeken, ketel en andere spullen voor school erin. Een grote bundel perkamenten, veren en potjes inkt. Mijn gewaden en schooluniform gooi ik er ook bij en een hoop vrijetijdskledij. Als laatste stop ik kattenvoer in een zijvak en dan klap ik de koffer toe. Ik ga op de grond zitten en neem mijn kamer goed in me op. Aangezien mam en pap allebei vreselijk druk zijn, kan ik met Kerst niet naar huis komen en zie ik mijn kamer pas over een jaar terug. Nog steeds op de grond gezeten, val ik in slaap.
"Wakker worden, Zukaira." roept pap. Ik knipper en kijk om me heen. "Hmm, nog 5 minuutjes." Pap lacht en trekt me recht. "Komaan, trek je kleren aan. Zweinstein wacht niet." Meteen ben ik goed wakker, schiet mijn kleren aan, zet Pluis op mijn schouder en pak mijn hutkoffer. "Vertrekken we al?" Pap houdt me tegen. "Hoho, we hebben nog een uurtje. En je moet nog eten." Ik laat mijn hutkoffer liggen en loop achter pap naar de keuken. "Goeiemorgen schat." roept mam vanuit de keuken. Ik ga aan tafel zitten. Een pan met eieren komt naar binnen gevlogen. "Eindelijk ook thuis weer toveren." grinnikt pap. Ik eet mijn eieren op, loop dan naar mijn kamer en pak mijn toverstok van mijn nachtkastje. Pluis springt op mijn schoot en snort. Ik aai over haar hoofd. "Kom op, op naar mijn nieuwe school." Ik ben echt helemaal blij. Eindelijk weg van de pestkoppen.
Reacties:
Phaha
Weeral een goed hoofdstuk.
Ze mogen wel wat langer, is mijn enige commentaar.
Maar als jij liever kleintjes, is dat ook goed hoor!
X
Leuk verhaal
Xx.