Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » The one I will love { GEEINDIGT } » Gescheiden

The one I will love { GEEINDIGT }

9 aug 2009 - 23:41

451

0

248



Gescheiden

K vind het flauw om hier te eindigen dus k ga nog een paar hoofdstukken door ^^ I'll hope you'll like it xx vn mell

Dagen gaan voorbij, weken schieten en maanden vliegen voorbij. Edward en ik hebben het geweldig samen maar mijn dagdromen worden erger. Ze gaan vedder. Iedere keer na de seks val ik in een diepe trans. Ik ben het zat en altijd vreselijk moe. Iederekeer zecht hij dat het te gevaarlijk is en dat we er mee moeten ophouden,maar wat wij voor elkaar hebben is te sterk en alles blijft door en door gaan. Wat is er met me aan de hand.


Ik werd wakker van schrik. Adrealine schiet door mijn lijf. Mijn handen schudden. Ik kijk naast me hij is weg. WEG! Wat hij zij was dus waar. Er zal geen ons meer zijn. Nooit meer het is te gevaarlijk.
Ik hoor mensen al op de deur kloppen. Johanna open doen. NU!!! Ik sluit mijn ogen en ik loop naar de deur. Rustig het is mijn plicht en Deze plicht zal ik vervullen voor hem. Mijn verloren Geliefde. Verlaten ben ik, maar treuren zal ik niet. Niks kan ons meer helpen, noch de Passie, noch de liefde die altijd zal branden onder een glas met gaten. Deze liefde zal niet ophouden. Hij zal voort branden in mijn hart. Mijn hart die klopt en zal blijven kloppen voor jou.
Zuchtend kijk ik naar het bed waar ik en Edward net hebben gelegen. Verdriet overspoelt mijn lichaam. Gelukkig is hij weg gegaan. Een pijn ontstaat in mijn hart net als een groot gapend gat. 'Doe open' Ik trek mijn kleren aan en ik open de deur.
'Johanna' Het zijn mijn dienaars. Ik voel me opgesloten en alleen. Manscu staat voor mijn ogen. Ik omhels hem gelijk.
'Ow ik ben zo blij dat ik je weer zie'
'Ik jou ook prinses' ik glimlach 'Wel geoefend' Ik knik. Mijn hart begint weer pijn te doen het lijkt of het gat in mij hart een stukje groter is geworden. Ik sluit mijn ogen. Rustig. Komop. De rijs naar mijn rijk duurt niet lang. Als we aankomen. Zie ik dat de tijd hier is blijven hangen. Het ziet er persies uit zoals het er uit zag toen ik "weg ging" Ik zucht. Mijn gedachtes blijven hangen bij Edward. Ik schud mijn hoofd. Je moet niet meer nadenken Johanna. Ik zucht. Ik moet zekker ook nog de slechterik weg jagen. Ik neem een grote hap adem.

Ik wordt ondergescholen in Manscu's huis. Hij legt me uit waar mijn kamer is. Het is een klein kamertje en het is van steen en hout. Het is vreselijk simpel. Ik gooi mijn lichaam op het on convertabelebed. Ik kijk voor me uit. Niet proberen te denken. Zo dat ik niet aan Edward kan denken en mezelf niet nog meer pijn kan doen


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.