FanFic.nl

Fame and Pain

Memorie

Ik droog mijn trannen. Mijn handen beven. Mijn ogen prikken.
"door mij is hij dood" Ik zie Matthew moelijk kijken.
"Het is niet jou schuld... Hij heeft zich zelf voor jou opgeofferd." Ik ga op mijn knieen zitten zo dat ik op de zelfde hoogde als hem zit. "hij heeft zich zelf opgeofferd voor dit." En ik leg teder mijn lippen op de zijne. Hij lecht zijn armen in mijn middel en ik ga met mijn armen door zijn haren. Deze zoen is appart. Ik voel dat dit zo bedoeld is. Het hoort zo te zijn.. Het klinkt stom. Zelfs voor me zelf, maar het heeft het oneindige gevoel. Tijd gaat te snel voor bij en ik voel de zon branden in mijn rug.
"Matthew.... Hoe ben je Ryan geworden" Ik ga langzaam met mij lippen over elkaar om de zoette smaak van Matthew langer beet te houden.
"Ik was er kapot van en ik kon mezelf niet meer aanzien. Ik zong een keer zaccht op straat en een meisje.. Dat vervolgens een producer was. Ondekte me en zo werd ik beroemd. Ik kon me zelf niet aan kijken in de spiegel. Ik haate al die meiden die gek voor dranghekken mijn naam roeppen. Bij elk meisje herinnerde ik me iets van jou. Ik was het zat en ik kwam terug naar hier. Hopen dat jij er nog woonde en mijn ouders al terug waren verhuist. Daar had ik geluk in. Toen ik jou weer zag. Ik werd letterlijk Gek. Je bent echt knap geworden" Hij begint te blosene n gaat met de rug van zijn hand over mijn wang. "Je was niet alleen knapper je was ook volwasen geworden. Ik hate dat ik je niet kon krijgen als Ryan. Ik begon te twijfelen aan me zelf. Toen ik zag hoe je begon te huilen en in trans raakte toen je onze oude foto's zag en merkte dat ik het was. Merkte ik dat je niet iemand wil die anders is... Ik merkte dat.. Je gewoon kapot was gemaakt. Ik worstelde met mezelf en nu ben ik hier... Doodsgelukkig" Ik voel zijn lippen teder op de mijne bewegen en geluk overspoelt mijn lichaam.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.