FanFic.nl

Beauty and the Beast|| Larry Stylinson[afgerond]

009

De dagen daarna ziet Louis geen enkel teken van Harry. Zijn eten wordt weer door Perrie gebracht, maar zei weigert te vertellen wat er met Harry aan de hand is. Ze weigert hem ook te vertellen wat er met de andere jongens is gebeurd. Als Louis ’s avonds niet meer kan slapen, sluipt hij ook niet meer naar beneden. Hij weet bijna zeker dat Harry er niet zal zijn. Het doet hem pijn en die pijn zorgt er weer voor dat hij in de war raakt. Hij weet niet meer wat hij moet voelen, wat hij moet doen. Zonder Harry vindt hij het maar saai in het kasteel, weet hij niet meer wat hij moet doen. Louis weet niet eens meer wat hij deed voordat Harry eindelijk met hem in contact trad. Als kers op de zure taart ontvangt hij ook geen rozen meer bij zijn eten.

Begin juni komt de eerste roos weer. Louis springt bijna een gat in zijn plafond, zo blij is hij. Met een glimlach van oor tot oor draagt hij de roos bij zich. Hij rent de trap af, richting de balzaal en stapt naar binnen. Er is niemand en voor een moment voelt hij zich verdrietig, maar dan gaat de deur aan de andere kant van de zaal open. Harry stapt naar binnen, maar merkt Louis niet op. Louis blijft stilstaan, wacht totdat Harry hem opmerkt. Dan hoort hij hem praten, merkt Perrie op.
‘Pez, ik weet niet wat ik moet doen.’
‘Oh Harry,’ klinkt Perrie’ stem, ‘misschien moet je hem gewoon de waarheid vertellen.’
Harry snuift.
‘Ja ja, na mijn stilte behandeling zeker. Ik denk niet dat hij me nog leuk vindt.’
‘Maar jij vindt hem leuk.’
Harry knikt en Louis’ adem stokt in zijn keel.
‘Laten we eerlijk zijn, Perrie. Ik ben gewoon niet gemaakt voor de liefde. Ik zie er afschuwelijk uit, ik ben groot, harig, angstaanjagend. De anderen konden mij ook niet liefhebben.’
‘Harry, geloof me. Die jongen vindt je geweldig. Je had zijn blik moeten zien toen hij merkte dat hij geen roos meer kreeg.’

De twee staan ondertussen stil in het midden van de hal. Louis staat nog steeds bij de deur.
‘Misschien.’
‘Niet misschien. Vertel het hem gewoon. Vannacht, als hij komt om te dansen.’
Louis kijkt naar Harry, ziet hoe hij knikt.
‘Goed dan. Maar als hij me afwijst, gaat hij naar huis.’
‘Deal.’
Louis glipt de zaal uit.

Die avond beslist Louis dat hij er wat meer aandacht aan moet besteden. Meestal glipt hij in zijn pyjama naar beneden, om vervolgens te dansen met Harry. Nu trekt hij een zwarte spijkerbroek aan, een witte blouse en een zwart jasje. In een knoopsgat steekt hij de roos. Hij haalt diep adem en kijkt in de spiegel, om vervolgens zijn haar goed te doen. Dan stapt hij zijn kamer uit en loopt de trap af. Hij kan de muziek al horen. Het voelt alsof hij op een date gaat, een date met het beest. Zachtjes giechelt hij en loopt richting de balzaal. Hij opent de deur en kucht. Meteen valt de zaal stil, richt iedereen zijn blik op hem. Hij bloost en kijkt Harry recht aan.
‘Lou, wow,’ weet deze uit te brengen. Louis glimlacht onzeker en neemt een stap dichter naar Harry toe.

‘Ik dacht, laat ik eens wat meer moeite doen.’
Harry glimlacht en komt dichterbij.
‘Je ziet er prachtig uit.’ Dan buigt hij, steekt een hand uit.
‘Mag ik deze dans van u?’ Harry kijkt door zijn wimpers omhoog en Louis knikt. Hij legt zijn hand in Harry’s klauw, voelt de kussentjes onder zijn vingers. Hij glimlacht en Harry vouwt zijn vingers rond die van Louis. Vervolgens recht hij zichzelf en trekt hij Louis dichter naar zich toe, trekt hem op zijn voeten.
De muziek zwelt weer aan en Harry begint de dans. Hij stapt hen achteruit, vooruit, draait een rondje. Louis glimlacht. Terwijl de twee door de zaal zwieren, lijkt Harry steeds nerveuzer te worden.

‘Louis, mag ik je wat vragen?’
Louis knikt, kijkt op en glimlacht.
‘Natuurlijk, Haz, altijd.’ Hij glimlacht weer en Harry ontspant iets.
‘Wat dacht je dat er zou gebeuren toen je naar het kasteel kwam?’
Louis is even stil, denkt na over de vraag. Ondertussen zwieren ze nog steeds door de zaal.
‘Eerlijk? Ik dacht dat ik zou worden vermoord of opgegeten. Het was de enige logische verklaring voor het feit dat de anderen niet terugkwamen.’ Hij kijkt Harry aan, die gepijnigd lijkt te zijn.
‘Zijn de verhalen over me echt zo erg?’
Louis haalt zijn schouders op.
‘Ze zijn niet heel vrolijk nee, maar dat is misschien een verhaal voor een ander tijdstip.’

Harry knikt instemmend en laat Louis een pirouette draaien. Louis lacht en al snel voegt Harry’s lach zich bij hem.
‘Mag ik je wat vertellen?’ vraagt Harry als Louis weer veilig op zijn voeten staat. Louis knikt, wordt nerveus. Nu komt het, nu komt het.
‘Ik had eigenlijk niet verwacht dat er nog iemand zou komen dit jaar en om dan jou te krijgen…’ Harry schudt zijn hoofd.
‘Je bent best wel mooi, weet je dat? En de anderen waren dat niet echt en ik ben niet blind weet je.’ Hij haalt diep adem.
‘Dus, ik weet niet of dit echt is of niet, maar ehm… Ik vind je leuk.’ Het beest knijpt zijn ogen dicht, wacht op Louis antwoord. Louis slaakt mentaal een gil, knijpt kort in Harry’s handen.
‘Dat is lief van je, Harry.’
‘Maar? Het klinkt alsof er een maar komt.’ Hij pruilt en het ziet er best wel raar uit. Louis giechelt.
‘Er komt geen maar, Harry. Ik vind je ook leuk.’
‘Echt?’ Harry klinkt verbaasd, opgewonden. Louis knikt, glimlacht en krijgt een glimlach terug van Harry.
‘Dat is ehm, dat is best wel gaaf.’
Louis lacht en knikt.
‘Best wel gaaf, inderdaad.’

Ze dansen nog een tijdje, maar dan wordt het onderbroken door een gaap van Louis. Hij verbergt zijn hoofd in Harry’s schouder en lacht kort.
‘Sorry, ik heb niet zo lekker geslapen de laatste dagen.’ Hij voelt hoe Harry zijn schouders ophaalt en trekt zijn hoofd terug.
‘Kom, ik breng je naar bed.’
‘Dat hoef je echt niet te doen, Haz.’
Harry glimlacht naar hem, legt een arm rond zijn middel.
‘Ik sta erop.’
Louis glimlacht en knikt, waarna de twee de zaal verlaten. De muziek draait door en Louis hoort hoe Perrie lacht om iets dat Zayn zegt. Het vervaagt als hij en Harry de trap oplopen.

‘Hoe vind je het op het kasteel?’ vraagt Harry, ‘daar ben ik eigenlijk best wel benieuwd naar.’
Louis haalt zijn schouders op, gaapt nog eens.
‘Het valt eigenlijk best wel mee.’
Harry glimlacht opgelucht en opent de deur naar Louis’ slaapkamer.
‘Daar ben ik blij om.’ Vervolgens leunt hij iets naar beneden en plaatst een kus op Louis’ wang.
‘Slaap lekker, Louis.’
Louis bloost en glimlacht.
‘Slaap lekker, Harry.’ Dan stapt hij naar binnen en sluit hij de deur.

Reacties: