Bodine zei op 25 okt 2013 - 17:41:
We leiden schipbreuk. Bring it! (:

YarahartBill zei op 30 okt 2013 - 19:01:
De blonde jongen probeerde zijn ogen open te doen maar faalde met deze actie. Het zoute water zal vast in zijn ogen prikken. Miley haatte zout water. Het was niet goed voor je haar, huid en als het in je mond of ogen kwam was het nog erger. De jongen begon te hoesten toen hij wat probeerde te zeggen.
"Misschien moeten we wat water gaan zoeken?" Vroeg krullenbol.
"Goed idee dude, ga jij maar zoeken naar zoet water. Ik zie je over een week wel weer hea." Zei ze net iets wat te sarcastisch.

MariTom zei op 30 okt 2013 - 19:55:
Darren rolde zijn ogen. ''Sorry hoor, ik probeer alleen te helpen. En ooit gehoord van beekjes? Er is daar een bos, of jungle, of wat het ook is. We kunnen toch tenminste even gaan kijken?'' zei hij, terwijl hij opstond. Hij keek naar de jongens, die nog steeds nauwelijks teken van leven vertoonden, op het hoesten na. ''Weet je wat, ik ga wel alleen. Blijf hier.''

xEmma zei op 30 okt 2013 - 20:05:
Hij hoorde een korte ruzie over water, maar begon weer te hoesten toen hij zich er in wilde mengen. Hij haalde zijn blik van het meisje af en keek naar Louis, die naast hem in het zand lag, nog steeds met de ogen gesloten.
Niall dacht aan de andere jongens en begon meteen te huilen. Zijn adem schuurde door zijn keel, zijn traanklieren leegden zich direct. Er mocht ze niets overkomen zijn, dat kon niet.

YarahartBill zei op 30 okt 2013 - 20:32:
"Weet je wat, ik ga wel alleen. Blijf hier." Zei de krullenbol.
"Wacht!" Riep ze. "Zo bedoelde ik het niet. Er is gewoon veel gebeurt in de afgelopen uren. Sorry. Ik wil geen ruzie met de mensen waarmee ik op het eiland zit." Terwijl ze dat zei begon de blonde jongen te huilen. Ze keek hem verbaasd aan, keek toen naar de zwart harige jongen en zei: "Ga jij maar water halen. Ik zorg wel voor hen."

MariTom zei op 30 okt 2013 - 21:40:
Darren zuchtte. ''Het is goed, ik ben zelf ook niet bepaald vrolijk,'' zei hij. Toen Miley voorstelde om bij de anderen te blijven knikte hij. ''Oké, ik ben zo terug. Gil of zing een liedje ofzo als er iets is,'' zei hij, voordat hij richting de bomen liep. Hij plukte een paar bladeren en maakte er propjes van, die hij vervolgens op de grond gooide, zodat hij later de weg terug zou kunnen vinden. Als niet weg waaiden, ten minste, maar daar moest hij nu even niet aan denken.
Het duurde lang voordat hij water vond, hoe lang precies wist hij niet. Hij begon het warm te krijgen, dus trok hij zijn shirt uit en gooide wat water in zijn gezicht. Daarna nam hij zelf een paar slokjes water en vulde hij het stuk holle kokosnootschil, dat hij onderweg had gevonden, met water.

Bodine zei op 31 okt 2013 - 15:48:
Louis was wel wakker, kreeg het gekibbel wel mee, maar het zoute water had zijn ogen flink gepijnigd en de felle zon die op zijn oogleden brandde, stimuleerde hem niet bepaald om zijn ogen te openen. Dus bleef hij liggen, alsof hij sliep en was zich er vaag van bewust dat hij de anderen misschien moest vertellen dat hij wel in leven was, maar hij kon zich er niet toe zetten. Hij was te uitgeput - zowel fysiek als mentaal.

xEmma zei op 3 nov 2013 - 16:11:
Niall probeerde rechtop te gaan zitten. Hij wist dat het op dit moment geen nut had om te huilen, dat hij zijn energie beter kon gebruiken, maar hij leek niet te kunnen stoppen. Gezichten van zijn familie, bandleden en vrienden leken door zijn blikveld te zweven en hij wist niet of hij ze ooit nog terug zou gaan zien. Steeds meer en meer tranen stroomden over zijn wangen en hij keek pas op toen hij plots een hand op zijn schouder voelde.

MariTom zei op 3 nov 2013 - 16:42:
Darren knoopte zijn shirt om zijn middel en begon zijn weg terug naar het strand. De bladproppen waren gelukkig voor een groot deel blijven liggen, waardoor het niet heel moeilijk was de weg terug te vinden.
Toen hij uiteindelijk weer bij het strand aankwam zag hij dat één van de jongens rechtop was gaan zitten. Ook hoorde hij gesnik. Hij keek om zich heen en zag dat Miley in slaap was gevallen en opgekruld in het zand lag. Dus besloot hij zelf maar op de jongen af te gaan, ook al was hij misschien niet de beste trooster. Voorzichtig ging hij bij hem zitten en legde een hand op zijn schouder om zijn aandacht te trekken. ''Hier, water,'' zei hij zachtjes, terwijl hij de kokosnootschil voor hem hield.

xEmma zei op 3 nov 2013 - 16:50:
Niall nam dankbaar de kokosnootschil aan en probeerde het branderige gevoel in zijn keel te sussen. Na een paar slokken gaf hij de schil terug - zijn keel voelde iets beter, maar hij werd misselijk van de vieze smaak.
"Wie ben je?" probeerde Niall te zeggen, maar veel meer dan een haperende fluistering kwam er niet uit. De jongen kwam hem wel bekend voor, maar Niall kon niet bedenken waarvan.

MariTom zei op 3 nov 2013 - 17:09:
Net toen hij dat vroeg, drong het tot Darren door wie er voor hem zaten. ''Darren Criss, acteur en muzikant. Ik ben die Teen Choice Awards presentator van een paar weken terug, met dat belachelijke tijgerpak,'' zei hij met een kleine glimlach. ''Jullie zijn van One Direction, toch?'' Hij vroeg zich af of de anderen ook op de cruise waren geweest en keek automatisch in de richting van het water.

xEmma zei op 3 nov 2013 - 17:31:
"Eh, soort van," mompelde Niall. "We zijn twee vijfde van One Direction. Ik weet niet waar de rest is." Hij probeerde de brok in zijn keel weg te slikken, maar ondanks die paar slokken water was zijn mond nog erg droog.
"Met wie was jij?" vroeg Niall en hij durfde daarbij Darren niet aan te kijken. "Je was vast niet alleen."

MariTom zei op 3 nov 2013 - 17:48:
Darren zuchtte zachtjes, terwijl hij nog steeds naar het water staarde. ''Een paar Castleden van Glee. Om even te ontspannen na alles rondom Cory..'' mompelde hij. Hij voelde zich vreemd, bijna verdoofd. Het was te zien dat Niall gehuild had en de andere jongen had zijn ogen nog niet eens open. Maar Darren voelde alleen een soort rare leegte vanbinnen, alsof alles dat gebeurde heel ver weg leek. Alsof het allemaal een droom was.

xEmma zei op 3 nov 2013 - 20:12:
Niall wist niet goed wat hij moest zeggen. Hij wilde Darren laten weten dat hij met hem meevoelde, dat hij het verschrikkelijk voor hem vond. Hij hoopte dat Darren het zonder woorden ook zou begrijpen, aangezien ze in precies dezelfde situatie zaten.
"Denk je dat we ze ooit nog terug zien?" vroeg hij en hij staarde over het vlakke water.

MariTom zei op 3 nov 2013 - 21:37:
Darren zei niks terug. Zijn eerlijke antwoord, een simpel 'nee', was te definitief om nu al uit te spreken. Hij wilde niet nu al de hoop opgeven. Naast ze lag de andere jongen er nog steeds roerloos bij, zag Darren.
''Is hij wakker?'' vroeg hij zachtjes aan Niall, om het onderwerp te veranderen. ''Misschien moet hij ook wat drinken.''

xDevilBitch zei op 3 nov 2013 - 22:06:
Het bleek nog een flink stuk te zijn naar het eilandje in de verte. Veel verder dan ze verwacht had. Veel verder dan ze ooit dacht te kunnen overbruggen.
De golven spoelden voortdurend over haar heen, maar ze kreeg het telkens weer voor elkaar boven te komen. Zich nog altijd vastklampend aan het stuk wrakhout dreef ze door het water, terwijl ze in elke cel van haar lichaam zocht naar energie om het stuk te kunnen overbruggen. Ze moest. Ze kon het strand al zien, dus ze zou niet stoppen.
En niet alleen strand, zag ze nu ze beter keek. Of ze was aan het hallucineren, of er waren mensen op het strand. Ze overwoog of schreeuwen genoeg effect zou kunnen hebben om daar energie aan te verspillen en kwam tot de conclusie dat dat meer kans van slagen had dan hopen dat ze het strand op eigen kracht zou bereiken. Maar toen ze haar stembanden aanspande om om hulp te schreeuwen, kwam er geen enkel geluid uit haar keel. Het zoute water had hem te veel mishandeld.
Dus trappelde ze maar door. Ze vond energie waarvan ze nooit had gedacht dat hij in haar zat. Elke keer als ze dacht dat ze kopje onder zou gaan, simpelweg omdat ze de kracht niet meer had om zich vast te klampen aan het hout, vond ze een nieuw noodrestje. Net genoeg om nog even door te gaan.
Maar uiteindelijk kon ze niet meer. Haar handen gleden van het hout, maar dat merkte ze al niet meer. Ver weg zei een stemmetje in haar hoofd dat ze zou moeten verdrinken en vaag registreerde ze dat dat niet het geval was. Maar het zand onder haar voelde ze niet.