Hoofdcategorieën
Home » Forum » Stamcafé » Brief aan... [9]
Brief aan... [9]
xEmma zei op 19 juli 2012 - 11:22:
J.
Antwoord nou alsjeblieft een keer op mijn berichtje. Ik zou het echt leuk vinden om een keer te gaan chillen, maar je kan me niet zomaar vragen om even drie dagen vrij te houden om vervolgens niets meer van je te laten horen.
J.
Antwoord nou alsjeblieft een keer op mijn berichtje. Ik zou het echt leuk vinden om een keer te gaan chillen, maar je kan me niet zomaar vragen om even drie dagen vrij te houden om vervolgens niets meer van je te laten horen.
Nianne zei op 19 juli 2012 - 11:55:
Beste R.
Wees nou gewoon duidelijk. Wil je niks met me? Hou dan op met doen alsof je dat wel wilt. Wil je wel wat met me? Zeg het dan gewoon, je weet al dat ik je leuk vind.. Wees please gewoon duidelijk en eerlijk.
x Nianne.
Beste R.
Wees nou gewoon duidelijk. Wil je niks met me? Hou dan op met doen alsof je dat wel wilt. Wil je wel wat met me? Zeg het dan gewoon, je weet al dat ik je leuk vind.. Wees please gewoon duidelijk en eerlijk.
x Nianne.
neversay zei op 20 juli 2012 - 22:23:
Alle mensen hier op FanFic,
Ik zag vandaag een oude vriendin van mij buiten. Als in, we waren ooit beste vriendinnen, maar toen ineens niet meer. Ze is nu net een maandje 14 en ik zag haar roken, en mijn moeder had haar ook al eens met een fles whiskey gezien. En. Toen ging ik denken hoe het zou zijn als ik geen ruzie met ze had gehad. Dan zat ik waarschijnlijk daar naast hun met ze mee te doen, omdat ik vroeger nooit nee kon zeggen of voor mezelf op kon komen.
En ik denk dat ik best wel veel aan jullie te danken heb. Jullie zijn heel erg anders dan de mensen om me heen, veel en veel volwassener. En. Daardoor ben ik denk ook een stuk volwassener geworden, en doe ik minder snel domme dingen. En. Ik kan hier klagen wat ik wil en ik zal altijd een hug of advies krijgen. Ik heb hier echt vrienden gemaakt. I just wanted to say how thankful I am. Really. <3
Alle mensen hier op FanFic,
Ik zag vandaag een oude vriendin van mij buiten. Als in, we waren ooit beste vriendinnen, maar toen ineens niet meer. Ze is nu net een maandje 14 en ik zag haar roken, en mijn moeder had haar ook al eens met een fles whiskey gezien. En. Toen ging ik denken hoe het zou zijn als ik geen ruzie met ze had gehad. Dan zat ik waarschijnlijk daar naast hun met ze mee te doen, omdat ik vroeger nooit nee kon zeggen of voor mezelf op kon komen.
En ik denk dat ik best wel veel aan jullie te danken heb. Jullie zijn heel erg anders dan de mensen om me heen, veel en veel volwassener. En. Daardoor ben ik denk ook een stuk volwassener geworden, en doe ik minder snel domme dingen. En. Ik kan hier klagen wat ik wil en ik zal altijd een hug of advies krijgen. Ik heb hier echt vrienden gemaakt. I just wanted to say how thankful I am. Really. <3
Bodine zei op 26 juli 2012 - 21:37:
M,
Soms vraag ik me af waarom. Ik vertel mezelf wel altijd dat ik je niet mis, en dat is over het algemeen ook wel zo - maar soms wel. Soms mis ik je. Mis ik ons. Want hoe cliché het ook klinkt; wat ik met jou had heb ik nooit met iemand anders gehad, en ik kan me ook niet voorstellen dat het ooit weer gebeurt. En het is raar. En ik mis het.
En dan kom ik de foto's tegen en dan herinner ik me wat we altijd zeiden en hoe we samen waren en - en zo. Is het mijn schuld? Ik had altijd het idee dat jij me niet meer moest, dus toen heb ik het contact min of meer laten varen. Op die ene kerstkaart na. En toen zei je dat je ervan moest huilen, maar dat was het. Ik had het laatste woord. Dus. Dan is het mijn schuld, toch? Want dan heb ik laten weten dat ik je niet per se weg wilde hebben. Want dat wilde ik ook nooit. Alleen de ongemakkelijkheden die kwamen, toen, na een poosje. Want het was altijd alsof je me niet meer moest. Als ik terugdenk was dat misschien wel helemaal niet waar, en heb ik zonder reden stom gedaan en is het mijn schuld. Als ik dat zeker zou weten, dan zou ik een manier vinden om weer contact te zoeken. Maar waarschijnlijk was het de schuld van ons allebei en zat er gewoon geen toekomst meer in. En het is goed, behalve die enkele momenten waarop ik je mis. Waarschijnlijk zal ik over twintig jaar nog steeds om je geven en me nog steeds afvragen waarom het afgelopen is. En. Ja. Fuck.
M,
Soms vraag ik me af waarom. Ik vertel mezelf wel altijd dat ik je niet mis, en dat is over het algemeen ook wel zo - maar soms wel. Soms mis ik je. Mis ik ons. Want hoe cliché het ook klinkt; wat ik met jou had heb ik nooit met iemand anders gehad, en ik kan me ook niet voorstellen dat het ooit weer gebeurt. En het is raar. En ik mis het.
En dan kom ik de foto's tegen en dan herinner ik me wat we altijd zeiden en hoe we samen waren en - en zo. Is het mijn schuld? Ik had altijd het idee dat jij me niet meer moest, dus toen heb ik het contact min of meer laten varen. Op die ene kerstkaart na. En toen zei je dat je ervan moest huilen, maar dat was het. Ik had het laatste woord. Dus. Dan is het mijn schuld, toch? Want dan heb ik laten weten dat ik je niet per se weg wilde hebben. Want dat wilde ik ook nooit. Alleen de ongemakkelijkheden die kwamen, toen, na een poosje. Want het was altijd alsof je me niet meer moest. Als ik terugdenk was dat misschien wel helemaal niet waar, en heb ik zonder reden stom gedaan en is het mijn schuld. Als ik dat zeker zou weten, dan zou ik een manier vinden om weer contact te zoeken. Maar waarschijnlijk was het de schuld van ons allebei en zat er gewoon geen toekomst meer in. En het is goed, behalve die enkele momenten waarop ik je mis. Waarschijnlijk zal ik over twintig jaar nog steeds om je geven en me nog steeds afvragen waarom het afgelopen is. En. Ja. Fuck.
NovaFlowne zei op 9 aug 2012 - 23:19:
A,
Misschien moet je het eens van mijn kant bekijken. Jij bent niet de enige die gekwetst is en waarbij dit een probleem is.
En voor de verandering kan je ook eens tegen mij praten, want weet je? Vriendschap komt van twee kanten.
Ik heb mijn best gedaan, ik heb meer dan een half jaar rond gelopen met die gevoelens en ze alleen geuit aan wie ik echt kon vertrouwen. Ik wist niet wat ik moest doen. Toen heb ik het uiteindelijk vertelt aan hem en hij voelde hetzelfde voor mij. Wist ik veel dat hij me al als zijn vriendin zag vanaf het eerste moment, dat kwam ik ook later pas achter. En toen kon ik er niet meer onderuit, omdat ik hem niet kon kwetsen en dat was de enige reden dat het zo liep.
Jij hebt het recht niet om de slachtofferrol zo erg op je te nemen, want ik voelde me ook gekwetst. Jij hebt al vanaf het begin dat je mij aan hem voorstelde anders gedaan. EN het werd steeds erger en toen had ik geen idee waarom. Ik had toen helemaal geen gevoelens voor hem. Ik raakte langzaam een van mijn beste vrienden kwijt. Als je geen idee hebt waarom dat zo is, dí¡t doet pas pijn.
Nu is het uit. En van ons is het ook zo goed als over. Ik wil nergens meer een eind aan maken, maar het wordt nooit meer zo als het was. Dit is het laatste dat ik kwijt wil.
Goodbye.
A,
Misschien moet je het eens van mijn kant bekijken. Jij bent niet de enige die gekwetst is en waarbij dit een probleem is.
En voor de verandering kan je ook eens tegen mij praten, want weet je? Vriendschap komt van twee kanten.
Ik heb mijn best gedaan, ik heb meer dan een half jaar rond gelopen met die gevoelens en ze alleen geuit aan wie ik echt kon vertrouwen. Ik wist niet wat ik moest doen. Toen heb ik het uiteindelijk vertelt aan hem en hij voelde hetzelfde voor mij. Wist ik veel dat hij me al als zijn vriendin zag vanaf het eerste moment, dat kwam ik ook later pas achter. En toen kon ik er niet meer onderuit, omdat ik hem niet kon kwetsen en dat was de enige reden dat het zo liep.
Jij hebt het recht niet om de slachtofferrol zo erg op je te nemen, want ik voelde me ook gekwetst. Jij hebt al vanaf het begin dat je mij aan hem voorstelde anders gedaan. EN het werd steeds erger en toen had ik geen idee waarom. Ik had toen helemaal geen gevoelens voor hem. Ik raakte langzaam een van mijn beste vrienden kwijt. Als je geen idee hebt waarom dat zo is, dí¡t doet pas pijn.
Nu is het uit. En van ons is het ook zo goed als over. Ik wil nergens meer een eind aan maken, maar het wordt nooit meer zo als het was. Dit is het laatste dat ik kwijt wil.
Goodbye.
Monster23 zei op 10 aug 2012 - 19:03:
Pa
Het is vrij simpel. Of jij het huis uit, of ik. Hoe het ook loopt, ik ga er voor zorgen dat ik je niet meer hoef te zien. Ik kan er niets aan doen dat je een lul bent. Jij wel.
Pa
Het is vrij simpel. Of jij het huis uit, of ik. Hoe het ook loopt, ik ga er voor zorgen dat ik je niet meer hoef te zien. Ik kan er niets aan doen dat je een lul bent. Jij wel.
xEmma zei op 17 aug 2012 - 12:02:
O.
Natuurlijk kan het gebeuren dat je een keer per ongeluk een dubbele afspraak hebt, maar tien minuten van tevoren pas afzeggen, dat is echt vervelend. Zeker ook nog als je het via de sms doet. Ik had nu toevallig mijn telefoon bij de hand, maar het had ook niet zo kunnen zijn.
O.
Natuurlijk kan het gebeuren dat je een keer per ongeluk een dubbele afspraak hebt, maar tien minuten van tevoren pas afzeggen, dat is echt vervelend. Zeker ook nog als je het via de sms doet. Ik had nu toevallig mijn telefoon bij de hand, maar het had ook niet zo kunnen zijn.
CosmicPurple zei op 17 aug 2012 - 12:04:
Auw. That sucks.
-aai-
O.
Natuurlijk kan het gebeuren dat je een keer per ongeluk een dubbele afspraak hebt, maar tien minuten van tevoren pas afzeggen, dat is echt vervelend. Zeker ook nog als je het via de sms doet. Ik had nu toevallig mijn telefoon bij de hand, maar het had ook niet zo kunnen zijn.
Auw. That sucks.
-aai-
xEmma zei op 17 aug 2012 - 13:12:
(...)Mwuh, thanks. Ik moet wel toegeven dat het erger wordt omdat ik iemand ben die zichzelf dan heel erg in de wielen gaat rijden. Ik ga me afvragen waarom ze die andere persoon boven mij verkiest en weigerde toen ze vroeg of ik morgen kan, which is nonsense, want als ik de dingen die ik morgen van plan was te gaan doen gewoon vandaag doe, heb ik tijd zat. Ik zorg er alleen maar voor dat ik me kutter ga voelen en meer zelfmedelijden ga hebben, terwijl zij gewoon lekker met iemand aan het chillen is. Hmpf.
Auw. That sucks.
-aai-
CosmicPurple zei op 17 aug 2012 - 18:13:
Awh. My sweet, my love, my darling, ik heb ook van die vrienden dus ik snap je volkomen. En ik reageer er nét zo op, omdat ik dan op mijn tenen getrapt ben. En dan ga ik wachten en hopen en kijken of ze mij missen, of ze dan toch proberen afspreken, of ze het doorhebben hoe rot ik het vind. Maar dan gebeurt het niet (of zelden) en dan zit ik in m'n eentje en voel ik me stom omdat ik het niet kon laten gaan en een andere keer afspreken. En tegelijk vind ik dat ik gelijk heb, dat ik verdorie niet vervangbaar ben en dat ik het niet oké moet vinden als mensen zo doen, omdat ze dan nooit gaan snappen hoe vervelend ik het vind.
Soms zeg ik er effectief niks van, omdat ik echtechtecht iets wil doen en dan spreek ik een andere keer af, en dan ben ik even héél kwaad op mezelf omdat ik zo'n slappe vaatdoek ben. En soms zeg ik er wel iets van, en die mensen vallen dan keer op keer uit de lucht, en dan schaam ik me achteraf om mijn drama en needyness.
Enige oplossing? Try to care less. Veel makkelijker gezegd dan gedaan, maar dat helpt wel. Je mag het niet zoveel laten uitmaken. Ga iets anders doen, iets leuks, zonder die persoon, en overtuig jezelf ervan dat jouw fun niet moet afhangen van anderen.
(...)Mwuh, thanks. Ik moet wel toegeven dat het erger wordt omdat ik iemand ben die zichzelf dan heel erg in de wielen gaat rijden. Ik ga me afvragen waarom ze die andere persoon boven mij verkiest en weigerde toen ze vroeg of ik morgen kan, which is nonsense, want als ik de dingen die ik morgen van plan was te gaan doen gewoon vandaag doe, heb ik tijd zat. Ik zorg er alleen maar voor dat ik me kutter ga voelen en meer zelfmedelijden ga hebben, terwijl zij gewoon lekker met iemand aan het chillen is. Hmpf.
Awh. My sweet, my love, my darling, ik heb ook van die vrienden dus ik snap je volkomen. En ik reageer er nét zo op, omdat ik dan op mijn tenen getrapt ben. En dan ga ik wachten en hopen en kijken of ze mij missen, of ze dan toch proberen afspreken, of ze het doorhebben hoe rot ik het vind. Maar dan gebeurt het niet (of zelden) en dan zit ik in m'n eentje en voel ik me stom omdat ik het niet kon laten gaan en een andere keer afspreken. En tegelijk vind ik dat ik gelijk heb, dat ik verdorie niet vervangbaar ben en dat ik het niet oké moet vinden als mensen zo doen, omdat ze dan nooit gaan snappen hoe vervelend ik het vind.
Soms zeg ik er effectief niks van, omdat ik echtechtecht iets wil doen en dan spreek ik een andere keer af, en dan ben ik even héél kwaad op mezelf omdat ik zo'n slappe vaatdoek ben. En soms zeg ik er wel iets van, en die mensen vallen dan keer op keer uit de lucht, en dan schaam ik me achteraf om mijn drama en needyness.
Enige oplossing? Try to care less. Veel makkelijker gezegd dan gedaan, maar dat helpt wel. Je mag het niet zoveel laten uitmaken. Ga iets anders doen, iets leuks, zonder die persoon, en overtuig jezelf ervan dat jouw fun niet moet afhangen van anderen.
xEmma zei op 17 aug 2012 - 18:26:
Na mezelf een tijdje zielig gevonden te hebben vond ik op internet een samenstelling van vijftig van de beste momenten uit de Harry Potter films met voice-over van Robbie Coltrane en stukjes interviews van verscheidene acteurs en beroemde fans ertussen. Nu ben ik mezelf ervan aan het overtuigen dat ik het alleen heb gevonden omdat ze had afgezegd, dus dat het ergens wel goed is. I feel pathetic, maar ja.
Tegen het meisje heb ik gezegd dat ik het niet erg vond. Ik heb tegen iets te veel mensen de laatste tijd gezegd wat ik daadwerkelijk van ze vindt. xd
(...)Thanks! (:
Awh. My sweet, my love, my darling, ik heb ook van die vrienden dus ik snap je volkomen. En ik reageer er nét zo op, omdat ik dan op mijn tenen getrapt ben. En dan ga ik wachten en hopen en kijken of ze mij missen, of ze dan toch proberen afspreken, of ze het doorhebben hoe rot ik het vind. Maar dan gebeurt het niet (of zelden) en dan zit ik in m'n eentje en voel ik me stom omdat ik het niet kon laten gaan en een andere keer afspreken. En tegelijk vind ik dat ik gelijk heb, dat ik verdorie niet vervangbaar ben en dat ik het niet oké moet vinden als mensen zo doen, omdat ze dan nooit gaan snappen hoe vervelend ik het vind.
Soms zeg ik er effectief niks van, omdat ik echtechtecht iets wil doen en dan spreek ik een andere keer af, en dan ben ik even héél kwaad op mezelf omdat ik zo'n slappe vaatdoek ben. En soms zeg ik er wel iets van, en die mensen vallen dan keer op keer uit de lucht, en dan schaam ik me achteraf om mijn drama en needyness.
Enige oplossing? Try to care less. Veel makkelijker gezegd dan gedaan, maar dat helpt wel. Je mag het niet zoveel laten uitmaken. Ga iets anders doen, iets leuks, zonder die persoon, en overtuig jezelf ervan dat jouw fun niet moet afhangen van anderen.
Na mezelf een tijdje zielig gevonden te hebben vond ik op internet een samenstelling van vijftig van de beste momenten uit de Harry Potter films met voice-over van Robbie Coltrane en stukjes interviews van verscheidene acteurs en beroemde fans ertussen. Nu ben ik mezelf ervan aan het overtuigen dat ik het alleen heb gevonden omdat ze had afgezegd, dus dat het ergens wel goed is. I feel pathetic, maar ja.
Tegen het meisje heb ik gezegd dat ik het niet erg vond. Ik heb tegen iets te veel mensen de laatste tijd gezegd wat ik daadwerkelijk van ze vindt. xd
CosmicPurple zei op 17 aug 2012 - 18:32:
Hoedatzo?
Of. PB dat maar, we gaan een beetje offtopic hierzo. :3
Mama
Is het nou zo moeilijk om mij een klein beetje van tevoren te vertellen dat we vanavond gasten hebben en dat ik mee aan tafel moet zitten en netjes doen? Niet alleen heb ik daar totaal geen zin in, ik moet mijn eindwerk schrijven en ik heb weer twee dagen met een schrijfknoop gezeten door allerlei bullshit met mijn vrienden dus mijn schema is zo al om zeep, ik zie er ook niet bepaald netjes uit. Dus ik kom straks aan tafel in mijn look van stervend artiest, en daar legt iedereen zich maar bij neer.
(...)Tegen het meisje heb ik gezegd dat ik het niet erg vond. Ik heb tegen iets te veel mensen de laatste tijd gezegd wat ik daadwerkelijk van ze vindt. xd
Hoedatzo?
Of. PB dat maar, we gaan een beetje offtopic hierzo. :3
Mama
Is het nou zo moeilijk om mij een klein beetje van tevoren te vertellen dat we vanavond gasten hebben en dat ik mee aan tafel moet zitten en netjes doen? Niet alleen heb ik daar totaal geen zin in, ik moet mijn eindwerk schrijven en ik heb weer twee dagen met een schrijfknoop gezeten door allerlei bullshit met mijn vrienden dus mijn schema is zo al om zeep, ik zie er ook niet bepaald netjes uit. Dus ik kom straks aan tafel in mijn look van stervend artiest, en daar legt iedereen zich maar bij neer.
xDevilBitch zei op 18 aug 2012 - 21:52:
Campingburen,
Als jullie die iPod hebben zal ik jullie niet neerslaan met een koekenpan, maar verwacht ook geen vindersloon.
Campingburen,
Als jullie die iPod hebben zal ik jullie niet neerslaan met een koekenpan, maar verwacht ook geen vindersloon.
YarahartBill zei op 20 aug 2012 - 20:20:
Mezelf
Yara, je gaat nu die comments plaatsen voor Dezh. Je zei dat je ze zou geven toen je terug kwam van vakantie. Dat is al meer als 2 weken geleden! Ga ze plaatsen! NU!!
Groetjes, de andere kant van Yara.
Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt
Mezelf
Yara, je gaat nu die comments plaatsen voor Dezh. Je zei dat je ze zou geven toen je terug kwam van vakantie. Dat is al meer als 2 weken geleden! Ga ze plaatsen! NU!!
Groetjes, de andere kant van Yara.
Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt
Brieventopic. Je kent 't wel.