Hoofdcategorieën
Home » Forum » Stamcafé » Depressie-topic #13
Depressie-topic #13
CosmicPurple zei op 10 juni 2013 - 22:33:
Hoe meer ik mijn eindwerk van de academie herlees, hoe meer ik er een hekel aan krijg. Het is gewoon gênant slecht. En de 28ste moet ik een stuk voorlezen op de diploma-uitreiking, so I be fucked. Grmpf --'
Hoe meer ik mijn eindwerk van de academie herlees, hoe meer ik er een hekel aan krijg. Het is gewoon gênant slecht. En de 28ste moet ik een stuk voorlezen op de diploma-uitreiking, so I be fucked. Grmpf --'
Bodine zei op 10 juni 2013 - 22:35:
Maar is het niet normaal dat je je eigen werk slecht vindt? En doordat je het moet voorlezen, komt er druk, ga je extra kritisch kijken, vind je het alleen maar slechter. Maar als het ook maar een fractie van jouw Captain-heid heeft, kun je nooit afgaan. Because you're awesome.
Maar is het niet normaal dat je je eigen werk slecht vindt? En doordat je het moet voorlezen, komt er druk, ga je extra kritisch kijken, vind je het alleen maar slechter. Maar als het ook maar een fractie van jouw Captain-heid heeft, kun je nooit afgaan. Because you're awesome.
CosmicPurple zei op 10 juni 2013 - 22:38:
Het is gewoon zo vreselijk geforceerd. Ik heb een verhaallijn proberen gebruiken die echt niet werkt.
Het is gewoon zo vreselijk geforceerd. Ik heb een verhaallijn proberen gebruiken die echt niet werkt.
xEmma zei op 10 juni 2013 - 22:38:
Ik kan me niet voorstellen dat het daadwerkelijk slecht is. Zoals Bodine al zei, zelf kijk je er kritisch naar, al helemaal omdat er extra druk op ligt.
Moet iedereen iets voorlezen?
Ik kan me niet voorstellen dat het daadwerkelijk slecht is. Zoals Bodine al zei, zelf kijk je er kritisch naar, al helemaal omdat er extra druk op ligt.
Moet iedereen iets voorlezen?
CosmicPurple zei op 10 juni 2013 - 22:40:
Ja, iedereen moet iets voorlezen.
En nee, ik weet niet... Ik ben gewoon kwaad op mezelf als ik het lees. Drie jaar geleden schreef ik met mijn ogen dicht fanfiction die beter was dan deze prut.
Ja, iedereen moet iets voorlezen.
En nee, ik weet niet... Ik ben gewoon kwaad op mezelf als ik het lees. Drie jaar geleden schreef ik met mijn ogen dicht fanfiction die beter was dan deze prut.
Bodine zei op 10 juni 2013 - 22:40:
Maar je hoeft toch alleen maar een stukje voor te lezen, en niet je hele boek? Dan gaat niemand toch merken dat je een falende verhaallijn hebt?
Maar je hoeft toch alleen maar een stukje voor te lezen, en niet je hele boek? Dan gaat niemand toch merken dat je een falende verhaallijn hebt?
CosmicPurple zei op 10 juni 2013 - 22:47:
Ja, maar er zitten zo'n kromme beschrijvingen en slome zinnen in. Het is zo overduidelijk niet met plezier geschreven dat m'n tenen gaan krullen als ik het nu herlees. Ik was zo opgelucht toen ik bericht kreeg dat ik geslaagd was, en zo boos toen mijn promotor er een sms'je achteraan stuurde om te zeggen dat hij vond dat ik veel te licht beoordeeld was en dat hij het gewoon niet goed genoeg vond. Maar nu denk ik serieus dat hij gelijk had. Hij was andere dingen van mij gewend, hell, ik was andere dingen van mezelf gewend! En opeens ging het niet meer. Met die writer's block heeft mijn schrijven zo'n duik genomen en het frustreert me beyond all reason, want ik weet wel dat ik het ooit leuk vond en dat ik veel betere dingen gemaakt heb, dus waarom blijf ik steken in deze prut?
De enige stukken die enigszins voorleesbaar zijn, zijn stukken die ik gerecycleerd heb uit oude fanfics. En dat is echt om van te huilen.
Ja, maar er zitten zo'n kromme beschrijvingen en slome zinnen in. Het is zo overduidelijk niet met plezier geschreven dat m'n tenen gaan krullen als ik het nu herlees. Ik was zo opgelucht toen ik bericht kreeg dat ik geslaagd was, en zo boos toen mijn promotor er een sms'je achteraan stuurde om te zeggen dat hij vond dat ik veel te licht beoordeeld was en dat hij het gewoon niet goed genoeg vond. Maar nu denk ik serieus dat hij gelijk had. Hij was andere dingen van mij gewend, hell, ik was andere dingen van mezelf gewend! En opeens ging het niet meer. Met die writer's block heeft mijn schrijven zo'n duik genomen en het frustreert me beyond all reason, want ik weet wel dat ik het ooit leuk vond en dat ik veel betere dingen gemaakt heb, dus waarom blijf ik steken in deze prut?
De enige stukken die enigszins voorleesbaar zijn, zijn stukken die ik gerecycleerd heb uit oude fanfics. En dat is echt om van te huilen.
xEmma zei op 10 juni 2013 - 22:49:
Ik ben best benieuwd waar het over gaat, eigenlijk, would you mind telling?
Ik ben best benieuwd waar het over gaat, eigenlijk, would you mind telling?
Bodine zei op 10 juni 2013 - 22:51:
Nou, ik heb er geen verstand van en geen ervaring mee, maar ik denk dat dit precies de reden is dat je erin blijft hangen. Als je je alsmaar druk blijft maken over hoe slecht dit is, en hoeveel beter je bent geweest, dan ga de lol ook niet terugvinden. Toch? Want als je nu gewoon op iets anders focust en gewoon wacht tot je weer inspiratie hebt (wat een poosje kan duren, dat weet ik), dan kun je weer gewoon van scratch beginnen, omdat je er zin in hebt en het leuk vindt, en dan komt het wel weer. Maar daar gaat tijd overheen, en jezelf de grond in denken heeft dan niet heel veel zin.
Nou snap ik ook wel dat je weinig keuze hebt als je voor moet lezen en zo, maar probeer het je niet al te veel aan te trekken. Wat ook makkelijker gezegd dan gedaan is, maar hé, ik weet vrijwel zeker dat als je de tijd neemt om over je block heen te komen, je weer net zo awesome wordt als vroeger. En nog awesomer. Want je bent en blijft Captain en je humor en gewoon je persoonlijkheid en gewoon jij zijn nog net zo awesome als altijd. Dus het komt wel goed. <3
Nou, ik heb er geen verstand van en geen ervaring mee, maar ik denk dat dit precies de reden is dat je erin blijft hangen. Als je je alsmaar druk blijft maken over hoe slecht dit is, en hoeveel beter je bent geweest, dan ga de lol ook niet terugvinden. Toch? Want als je nu gewoon op iets anders focust en gewoon wacht tot je weer inspiratie hebt (wat een poosje kan duren, dat weet ik), dan kun je weer gewoon van scratch beginnen, omdat je er zin in hebt en het leuk vindt, en dan komt het wel weer. Maar daar gaat tijd overheen, en jezelf de grond in denken heeft dan niet heel veel zin.
Nou snap ik ook wel dat je weinig keuze hebt als je voor moet lezen en zo, maar probeer het je niet al te veel aan te trekken. Wat ook makkelijker gezegd dan gedaan is, maar hé, ik weet vrijwel zeker dat als je de tijd neemt om over je block heen te komen, je weer net zo awesome wordt als vroeger. En nog awesomer. Want je bent en blijft Captain en je humor en gewoon je persoonlijkheid en gewoon jij zijn nog net zo awesome als altijd. Dus het komt wel goed. <3
CosmicPurple zei op 10 juni 2013 - 22:54:
Het is een combinatie van de allereerste oude verhaallijn van Westermarck, een vervorming van de sidestory van Teenage Wasteland, bij elkaar gepropt en gestript van fandom-elementen, met een paar nieuwe elementen, en dan keihard tegen een word-bestand gegooid en zien wat er blijft plakken.
Het is een combinatie van de allereerste oude verhaallijn van Westermarck, een vervorming van de sidestory van Teenage Wasteland, bij elkaar gepropt en gestript van fandom-elementen, met een paar nieuwe elementen, en dan keihard tegen een word-bestand gegooid en zien wat er blijft plakken.
xEmma zei op 10 juni 2013 - 23:03:
Maar is dat niet misschien een deel van waarom je bent vastgelopen? Dat je deels vastzat aan oud materiaal?
Maar is dat niet misschien een deel van waarom je bent vastgelopen? Dat je deels vastzat aan oud materiaal?
CosmicPurple zei op 10 juni 2013 - 23:27:
En dus, waar gaat het over: het hoofdpersonage heet Finn, hij is 17 en hij is opgevoed door z'n nogal excentrieke moeder, z'n vader heeft 'ie nooit gekend omdat die ervandoor ging voor hij geboren was, maar hij heeft z'n zoon wel erkend en hem zijn achternaam gegeven. Dus als de moeder bij het begin van het verhaal zelfmoord pleegt, moet Finn bij z'n wettelijke voogd gaan wonen, namelijk de vader die hij al 17 jaar haat omdat hij hen in de steek liet. De vader is getrouwd met de vrouw voor wie hij Finn's moeder heeft verlaten en is de stiefvader van haar 2 kinderen uit haar vorige huwelijk. Finn heeft dus op voorhand een totale afkeer voor dat gezin omdat zijn vader hen verkoos boven hem en zijn moeder, en is vast van plan om de eerste dag al weg te lopen. Hij weet dat hij niet ver zal komen maar dat is ook niet de bedoeling, al wordt hij elke avond door een agent naar huis gebracht zal hij er elke ochtend weer vandoor gaan. Het weglopen is zijn manier van keet schoppen tot iemand een sociaal werker stuurt om hem ergens anders te plaatsen, een pleeggezin of wat dan ook, als hij maar niet bij z'n vader hoeft te zijn. Maar voor hij die eerste ochtend het huis uit kan sluipen botst hij op zijn nieuwe stiefzus, Charlie. En zij heeft hem zo'n beetje meteen door, en ze is nogal raar en irritant maar ook intrigerend en vooral bloedmooi, en zij weet hem zover te krijgen dat hij haar en de familie een kans geeft. Binnen negen maanden wordt hij toch achttien en dan kan hij sowieso z'n zin doen. Dus hij besluit om voorlopig te blijven. Het is wel zo dat Charlie meer dan een beetje vreemd is, ze heeft heftige moodswings en lijkt totaal geen besef te hebben van regels en normen en de grenzen van het normale. Ze heeft ook een vreemde hobby, het verzamelen van geheimen. Ze wil alles weten over mensen, en ze is er goed in ook. Zo komt Finn op het idee om met Charlie's hulp het verleden van zijn ouders bijeen te puzzelen, want zijn moeder wou nooit over zijn vader praten. Hij wil de waarheid weten over waarom hij hen in de steek liet en voor Charlie's moeder koos, wat hen dan zoveel beter maakte. En hij wordt natuurlijk verliefd op Charlie en al haar rare streken maken haar alleen maar intrigerender. Charlie's oudere broer waarschuwt hem verschillende keren dat het geen goed idee is, hoe onstabiel ze is en dat hij als hij voor haar kiest hij zich nooit meer mag bedenken, wat er ook gebeurt, want als hij haar hart breekt komt ze het niet meer te boven.
& then weird shit starts happening.
En dus, waar gaat het over: het hoofdpersonage heet Finn, hij is 17 en hij is opgevoed door z'n nogal excentrieke moeder, z'n vader heeft 'ie nooit gekend omdat die ervandoor ging voor hij geboren was, maar hij heeft z'n zoon wel erkend en hem zijn achternaam gegeven. Dus als de moeder bij het begin van het verhaal zelfmoord pleegt, moet Finn bij z'n wettelijke voogd gaan wonen, namelijk de vader die hij al 17 jaar haat omdat hij hen in de steek liet. De vader is getrouwd met de vrouw voor wie hij Finn's moeder heeft verlaten en is de stiefvader van haar 2 kinderen uit haar vorige huwelijk. Finn heeft dus op voorhand een totale afkeer voor dat gezin omdat zijn vader hen verkoos boven hem en zijn moeder, en is vast van plan om de eerste dag al weg te lopen. Hij weet dat hij niet ver zal komen maar dat is ook niet de bedoeling, al wordt hij elke avond door een agent naar huis gebracht zal hij er elke ochtend weer vandoor gaan. Het weglopen is zijn manier van keet schoppen tot iemand een sociaal werker stuurt om hem ergens anders te plaatsen, een pleeggezin of wat dan ook, als hij maar niet bij z'n vader hoeft te zijn. Maar voor hij die eerste ochtend het huis uit kan sluipen botst hij op zijn nieuwe stiefzus, Charlie. En zij heeft hem zo'n beetje meteen door, en ze is nogal raar en irritant maar ook intrigerend en vooral bloedmooi, en zij weet hem zover te krijgen dat hij haar en de familie een kans geeft. Binnen negen maanden wordt hij toch achttien en dan kan hij sowieso z'n zin doen. Dus hij besluit om voorlopig te blijven. Het is wel zo dat Charlie meer dan een beetje vreemd is, ze heeft heftige moodswings en lijkt totaal geen besef te hebben van regels en normen en de grenzen van het normale. Ze heeft ook een vreemde hobby, het verzamelen van geheimen. Ze wil alles weten over mensen, en ze is er goed in ook. Zo komt Finn op het idee om met Charlie's hulp het verleden van zijn ouders bijeen te puzzelen, want zijn moeder wou nooit over zijn vader praten. Hij wil de waarheid weten over waarom hij hen in de steek liet en voor Charlie's moeder koos, wat hen dan zoveel beter maakte. En hij wordt natuurlijk verliefd op Charlie en al haar rare streken maken haar alleen maar intrigerender. Charlie's oudere broer waarschuwt hem verschillende keren dat het geen goed idee is, hoe onstabiel ze is en dat hij als hij voor haar kiest hij zich nooit meer mag bedenken, wat er ook gebeurt, want als hij haar hart breekt komt ze het niet meer te boven.
& then weird shit starts happening.
MariTom zei op 28 juni 2013 - 15:21:
Ik haat dit. Het is zo erg dat ik nu meer tegen komende week opzie dan dat ik er zin in heb. Ik ben de hele week al misselijk, heb constant buikpijn en hoofdpijn, mijn ademhaling doet af en toe raar en om de kleinste dingetjes moet ik huilen.
Ook heb ik voor geen meter geslapen en droom ik bijna elke nacht dat ik daar ben en ik hem helemaal flip. En ik ben ook echt bang dat dat gebeurd. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Afzeggen kan niet meer, maar ik weet ook niet hoe ik de week moet doorkomen als ik me zo blijf voelen. Ik ben al oververmoeid, zou een rustige week hebben, maar die is juist drukker dan anders geworden..
En ik moet nu eigenlijk inpakken maar ik zit hier alleen maar in paniek te janken op mijn kamer. Heel leuk, zo''n week weg met school. Niet dus.
Ik haat dit. Het is zo erg dat ik nu meer tegen komende week opzie dan dat ik er zin in heb. Ik ben de hele week al misselijk, heb constant buikpijn en hoofdpijn, mijn ademhaling doet af en toe raar en om de kleinste dingetjes moet ik huilen.
Ook heb ik voor geen meter geslapen en droom ik bijna elke nacht dat ik daar ben en ik hem helemaal flip. En ik ben ook echt bang dat dat gebeurd. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Afzeggen kan niet meer, maar ik weet ook niet hoe ik de week moet doorkomen als ik me zo blijf voelen. Ik ben al oververmoeid, zou een rustige week hebben, maar die is juist drukker dan anders geworden..
En ik moet nu eigenlijk inpakken maar ik zit hier alleen maar in paniek te janken op mijn kamer. Heel leuk, zo''n week weg met school. Niet dus.
Lucht je hart, op FanFic is er altijd wel een luisterend oor.